Het oude Nederlandsche lied. Deel 3

[p. 1955]

505. Herders, brengt melk en soetigheyd.

1.
Herders, brengt melk en soetigheyd;
den lieve Jesus legt en schreyt;
hangt uwen lankrock voor de wind,
den voedstervader sorgt voor 't kind.

2.
Maria geeft hem suykerpap,
en Joseph brengt den windelap;
den lieven Jesus kryt van dorst,
zyn moeder geeft hem haere borst.

3.
De logt vol schoone engels vliegt,
een engel met Maria wiegt,
daer Joseph werckt den heele nacht
en wascht de luyers in den gracht.

4.
Nu maekt hy vier, dan raept hy hout,
want met den winter is het kout;
maer Joseph die was heel verblyd,
om dat het kind niet meer en kryt.

5.
Slaept Jesus, slaept Emmanuel,
slaept grooten prins van Israël;
duyst en duyst zielen zyn verblyd
om dat gy nu gebooren zyt.

[p. 1956]

 

6.

 

Den goeden God in d'hemelpoort

 

en is op ons niet meer gestoort,

 

want Jesus brengt den olyf meê,

 

het kind dat brengt ons peys en vreê.

 

 

 

7.

 

Zoo Maria haer heylig kind

 

voor 't vier in versche doeken wind,

 

zyn handen speelen hier en daer

 

van haere borst tot in haer hayr.

 

 

 

8.

 

Uyt Jesus wesen vloeyt een soet,

 

een soet dat myn ziel leven doet;

 

segge ik nog Bethleem, ik mis,

 

want nu den stal een hemel is.

Str. 1-4. ‘Zijnerzijds’, zegt M. Verkest, Tentoonstelling van Vlaamsche Primitieven, 1903, bl. 95, ‘druk in de weer, en ook met hem is de liederdichter begaan’. 7, 2. t.: in diversche doeken. - 7, 4. t.: van haeren.

Tekst en melodie.

De Coussemaker, Chants populaires des Flamands de France, 1856, nr. 13, bl. 32. De melodie stamt af van de hymne: ‘Veni creator’ (vgl. hiervoren I, nr. 14, bl. 89: ‘Het wasser een coninc seer rijc van goet’); echter is de iastische modus met slotnoot g, hier overgeloopen tot den modernen durtoonaard. Een voorbeeld van deze moderniseering zagen wij reeds voor de melodie II, van ‘Waer is de dochter van Sion’; zie III, bl. 1890.

In Pieter de Cauwe's lb.: Het geestelyk opeelken (Duinkerke 1696), Brugge, z.j., c. 1820, bl. 46, komt, met enkele wijzigingen in de spelling, hetzelfde lied voor, dragende tot stemaanduiding: ‘op de voorgaende wyse’. Hierdoor worden beduid de zangwijzen waarop, volgens de Cauwe's verzameling, werd voorgedragen het lied: ‘Ik voele dat myn herte beeft’; zie hierna.