Het oude Nederlandsche lied. Deel 2

[p. 1313]

367. Daen is een kindeken geboren.

A.

Daer is een kindeken geboren
op het tjoppelken van 't huis;
het had zijn mutseken verloren,
en 't liep al krijschende naer huis:
‘och speelman, spele wat zoete,
mijn moeder is zoo ziek,
en zij eet zoo geerne kapoentjes,
maer de beentjes en mag zij niet.’

E.

[p. 1314]

Daer is ä kind - je ge - bo - ren
op 't top - pel - tje van 't huys,
en 't had zijn bon-net - je ver - lo - ren,
en 't gink al kri-schen naer huys.
En de speel-man speel - de zoo zoe - te!
En de moe-der was zoo ziek!
En zy eet zoo ger - ren ka - poen - tjes;
maer de been - tjes mag zy niet.

C.

Er is een kin - de - tje ge - bo - ren
op 't tip - pel - tje van 't huis,
enz.

Tekst en melodie.

A. Mondelinge overlevering, Gent; - J.W. Wolf, Wodana, 1843, bl. 89, tekst insgelijks opgeteekend te Gent, met aanvang: ‘Daer wierd een kindeken geboren’, en deze variante voor regels 5-6:

speelt, speelt er wat zoetjes,
uw moederken die is er zoo ziek.

B. De Coussemaker, Chants pop. des Flamands de France, 1856, nr. 145, bl. 403. - C. Lootens et Feys, Chants pop. flamands, 1879, nr. 130, bl. 223; behoort tot de gewone formulen der kinderliederen. Vgl. de mel. A hierboven met de zangwijze: ‘Maria ging zware van kinde’, J. Bols, Honderd oude Vl. ldr., nr. 15, bl. 22.

P. van den Broeck en Am. d' Hooge, Kinderspelen uit het land van Dendermonde, Brecht, 1902, geven een versje uit fragmenten van verschillende liederen samengesteld, waarvan de aanvang afstamt van ons lied:

Mijn moeder was zoo ziek,
en ze eet zoo geerne konijntjes,
de billekens mag ze niet.