Het oude Nederlandsche lied. Deel 2

[p. 1088]

305. Die my dit bekerken schencken deet.

1.
Die my dit bekerken schencken deet,
die sal ic beminnen, al wasset haer leet;
dat syer my boot, dat syer my boot -
dat had ick veel liever - haer mondelyn root.

2.
Al heb ick het meysken niet goets genoech,
het isser voor jonghe luy ymmer te vroech
om t' goetgen te raen, om t' goetgen te raen;
daer laet ick de oude luy mede begaen.

3.
De rijckdommen steken veel sorghen in,
hoe weyniger goets, hoe vrolijcker sin;
sy binnen al vroo, sy binnen al vroo
diet bedde verteeren en slapen int stroo.

4.
Die myner dit croesgen sal doen bescheyt,
die sal ick beminnen, al wasset haer leyt,
en dencken daer an, en dencken daer an,
als icker vro morgens niet slapen en can.

3, 3. binnen = bennen, zijn.

[p. 1089]

Tekst.

Nieu Amst. lb. 1591, bl. 26, ‘op de wijse: Het waren twee ghespelen stout’. - Aangeh. door Dr. Kalff, Het lied in de M.E., bl. 477, en Id., Gesch. der Nederl. letterk. in de 16^de eeuw, II, 147.

Melodie.

Naar Ps. 8, Souterl., Antw. 1540. ‘O Heer, ons alderliefste Heer’ - ‘na die wise: Het waren twee gespeelkens goet’; zie nr. 296, bl. 1060 hiervoren. Aanverwante wijsaanduiding en gelijke strophenbouw noopten ons om den tekst op deze melodie te brengen.