Het oude Nederlandsche lied. Deel 2

[p. 961]

268. Het jaer doe ick een out wijf nam.

1.
Het jaer doe ic een out wijf nam,
si was berompen;
ic conde haer niet ghehelpen,
der ouder trompen.

2.
Ic ghinc wel hen ter kerken,
ic claechde God mijn noot:
help, rike God van den hemel,
och waer dat out wijf doot!

3.
Ende doe ic weder van kerken quam
dat oude wijf was doot;
help, rike God van hemel!
verwonnen is al mijn noot.

4.
Ic spande aen minen waghen
wel vijf en twintich ros,
daer met so ghinc ic jaghen
al naer den kerkhof.

5.
Ende doe ic op den kerkhof quam,
dat graf was haer bereit.
Ende soudic daer om truren?
het was mi jo niet leit.

1, 2. berompen, voor berimpeld. - 1, 4. oude trompe = oud vel, is nog in W.-Vl. bekend.

[p. 962]

Tekst.

Hoffmann v.F., Niederl. Volksldr., nr. 122, bl. 230, Weimarsch Hs., 1537. - Aangeh. door Dr. Kalff, Het lied in de M.E., bl. 422. - Duitsche aanverwante tekst, H.v.F. u. Ernst Richter, Schlesische Volksldr., 1842, bl. 231, ‘Da ich mein altes Weib nahm’, naar een vliegend blad uit het begin der XVI^de eeuw. - Een andere Duitsche tekst: ‘Da ich mein erstes Weib nam’, naar een 16^de-eeuwsch Hs. en een los blad, werd herdrukt door Uhland, Volksldr., nr. 292; - zie mede: Böhme, Altd. Lb. nr. 247, bl. 324; - Erk u. Böhme, Deutscher Liederhort, II, nr. 913, bl. 700.

Melodie.

Böhme, t.a.p., nr. 473, bl. 589, getrokken uit Forster, II, 1540, nr. 16; - Erk u. Böhme, t.a.p., II, nr. 901, bl. 690.