Ghedenck-boeck

[fol. *ijr]

Aenden doorluchtigen, hoog-gheboren prince Mauritius van Nassau, geboren prince van Oraingnen: Marck-Grave vander Veren, ende Vlissingen: Grave van Nassauvven, Catzenellen-booch, Vianden, Dietz, Meurs, & c. Heer van S. Vijd, Daesbroeck, vande Stad Grave, ende Lande van Cuyck, van Munster, & c. Stad-houder, Capiteyn, en Admirael Generael der vereenichde Nederlanden.

DOorluchtighe, Hoogh-Geboren Prins, my is voorwaer seer leed dattet by de menschen te veel bevonden word, dat sy niet alleen de schaed en onghelijck, jae oock den alder grootsten smaed die sy gheleden hebben seer lichtelijck heel ende al vergeten, maer oock te seer haest inden wind slaghen de groote deughden, liefde, ende trou aen haer in soo veel verscheyden manieren betoogt: Den smaed en vergheten niet alleen veel slechte ende eenvoudige menschen, maer oock veel Heeren, Princen ende Regeerders vande Landen, ende dat meestendeel ende principalick als haer Ouders die sulcx tot haren grooten leed-wesen hebben moeten lijden deser wereld overleden ziin: jae tis grootelijcx te beclaghen dat sommighe jonghers niet en konnen ghelooven oft immers niet en onthouden t'gheen dat

[fol. *ijv]

haer Ouders, haer Vrienden, oft haer Vaderland wedervaren is: de deught die haer van soo veel vrome ghetrouwe Princen bewesen is, soude oock lichtelick vergheten ziin, soo wanneer dat de fortuyn oft den zeghen des Heeren wat tijds begonst te keeren. Heeft my daer om hoogh-noodich ghedocht een Ghedenck-Boeck, alle menschen voor te stellen, daer in sy soo claer als in eenen spieghel sullen mogen sien het bloetdorstich hert, den ouden haed, den heymelicken boosen raed, die de Spaingnaerts ende haren aenhanck dees onse bedroefde Nederlanden gedraghen hebben, ende noch draghende ziin. Al tghene daer ick nu teghenwoordelick af schrijve, en schriif ick niet van hooren segghen: maer als meestendeel met miin ooghen ghesien, en met miin ooren ghehoort hebbende, ende als een die den Spaenschen haed soo in Crijchs-handel, soo in ghevanghenis, als in verlies van miine goederen ghenoech beproeft hebbe: niet te min heb sulcx om de welvaert des ghemeenen Vaderlands, ende om den dienst van uwer Excellentie Heer Vaders saligher ende hoog-loflicker memorien gheeren gheleden. Ende hadde verhoopt dien tot het eynde miins levens te volvoeren, hadde my sulcx niet belet gheweest, door dien (naer dat ick op de Sterckte van Lillo den algemeynen Vyand, als Capiteyn hadde helpen tegenstaen)

[fol. *iiir]

ick ten laetsten op den Couwensteynschen Dijck van de Spaingnaerden ghevanghen ben gheweest: die my door het bevel van Mons Dragon (wiens gevanghen dat ick was) tweentwintich maenden op het Casteel van Namen hebben ghehouden: van waer dat ick ten letsten nae het overgaen vande Stad van Antwerpen door groot excessijf randsoen ben uytgeraeckt, behouden hebbende door het droevich ende langh duerich sitten seer groot onghesontheyd in miin beenen, soo dat ick nu schier achthien iaeren langh qualick op den ganck ben gheweest: maer al ist dat het lichaem gheenen sonderlinghen dienst en heeft konnen doen, en heeft niet te min den gheest konnen ledich ziin van yet voor te nemen, t'geen dat soude moghen strecken tot eer, lof, en priis van het doorluchtich Huys van Nassauwen, ende meesten deel tot gedachtenis van uwer Excellentie Heer Vaders hoog-loflicker memorien, ende oock van uwe Excellencie selver, die voor de welvaert van dese vereenichde Landen geenen nood, gheen ghevaer, noch vliitighen sorgh geschout en hebben, maer tot dienst vanden Landen al ghedaen, ende by gheset hebben, dat trouhertighe Princen eenichsins souden mogen doen. Om het welcke te ghedencken hebben wy dit Boeck in Dicht in ghesteltenis van Tragedien ende Comedien gevoeght, om dat t'geen Riim-wiis beschreven

[fol. iiiv]

word aenghenamer ende ghenoechelicker is om lesen. Ende verhalen in dit boeck sommighe van de voornaemste ende cloeck-moedichste daden die in dese bedroefde tiiden in dees Landen ghebeurt ziin, om dat het boos hert der alghemeyne vyanden van eenen yegheliicken soude moghen gespeurt, ende in ghedachtenis ghehouden worden: Ende bringhen hier ten eersten voorts een elendighe ende bedroefde Maeght vanden Poët Ovidio Andromeda genaemt, die by de Nederlandsche Maeght oft de Nederlanden selfs gheleken word, die van Perseo verlost ende van den Draeck, die over Zee quam bevriid word: desen Perseum noemen wy den Nassauschen Perseum, als wesende uwer Excellentie Heer Vader hoog-loflicker memorien, die dees bedroefde Nederlanden van den Draeck die over Zee quam (dats vanden wreeden Hertogh van Alven) verlost heeft. Ende alsoo uwe Excellentie uwes Heer Vaders voetstappen in desen deele ziit naervolghende, ende in de selvighe verlossinghe vol hardende, en heb ick niemand waerdigher weten te vinden om desen Nassauschen Perseum toe te eyghenen ende te dediceren als uwe Excellentie, den selven biddende desen miinen arbeyd en ionst in danck te willen aennemen. Ende alsoo God heb lof, zedert een Iaer hervvaerts miin onghesonde beenen ghebetert ende schier tot haer oude ge-

[fol. *ivr]

sontheyd ziin ghecomen, bidde uwe Excellentie dat haer ghelieve my in wat saecken dat het oock zy, tot haren dienst te ghebruycken, bereyd ziinde voor de ghemeyne welvaert inden dienst van uwer Excell. tot de eyndinghe miiner daghen, soo langhe alst de Almogende Heer believen sal te volherden, dat kenne den selvighen God die ick bidden dat hem believe allen de daden van uwer Excell. te ghebenediiden, ende teghen onsen algemeynen vyand overwinninghe te verleenen. uwe Excellencie in siin gheleyde ende bewaernisse bevelende. VVt Leyden desen eersten Ianuarii, 1606.

uvver Excellencien onderdanighe ende goetvvillighe Dienaer:

Iacob Dvym.