Lyrisch labyrinth

[p. 97]

Het Heilig Paterke van Hasselt

Voor J. van Heugten S.J.

Blij sacrament ter vergeving van zonden-: genaden,
eindeloos vele, steeds milder, steeds vaster, bevest'gen
ziels overmoedige doortocht naar 't land der beloften.
Ver aan de kust voorbij schenken uw bronnen
't zoet en verkwikkende water der eeuwige meren,
spiegels der zalige geesten. Sloeg uit de steenrots
Mozes niet laving voor duizende dorstige kelen?
Zo in de donkere stilte, waar niets dan zijn stem was
deze vereenzaamde Gods -: zijn woord was eenvoudig,
maar zwaar van den inkeer tot eeuwig verzwijgen,
elke verborgenheid wetend en slechts openbarend
kinderlik heil den bedrijvers van schroeiende zonden,
dorstig naar vrede, begerig naar blanke vervoering
binnen de lichtglans van Vaders verzoenende glimlach.

Zegende hij de van hartstocht bezeten
vredebegerende zielen, dan daalde Gods goedheid,
zacht als een regen in 't voorjaar en wijd als de hemel
neer over allen. Engelbewaarders bewogen
over de pleinen der steden naar 't fluistrend nabij zijn
van zijn versimpelde stem en de hemelen bloeiden
open tot weeldriger lente dan in de zoelste
luchten der aarde bekend is.