Lyrisch labyrinth

[p. 27]

Volk in de Processie

Voorop Meiereiers met rond gezicht en zoetjes zeurende stem,
nog mensen van vroeger, eenvoudig en goed als de herders van Betheljem,
maar die van West-Brabant zijn taai en rauw als de bast van een wilgeboom,
hun ogen zijn nat van de wind en ze bidden als iemand, die praat in zijn droom;
de kleiboeren, deftig in 't Zondagse pak, gaan rechtop met hun stevige kop
en als van een ouwe, statige klok gaat hun plechtige harteklop;
dan poldergasten met brede mond en hun overhemd puilt uit hun broek,
hun vrouwen dragen een teirlingen schort en een bonten omslagdoek;
de kneuterboerkes lopen gebukt als een man, die een kruiwagen douwt
en telkens waaien hun kaarsen uit; en achteraan komen gesjouwd
de mannekes uit de gestichten: hun ouwe vel staat zo strak
dat je hun doodskop eronder kunt zien; ze prevelen op hun gemak
hunnen houten paternoster af, en ze zijn nog niet midden in
de Droeve Misteries of 't poldervolk zet de Glorievolle-n-al in.