Het goud der gouden eeuw

[p. 227]

Elk heeft zijn strijd, zijn lief, zijn leed, zijn lijden

[p. 229]

Air

Droom is 't leven, anders niet;
't Glijdt voorbij gelijk een vliet
Die langs steile boorden schiet
Zonder ooit te keren.
De arme mens vergaapt zijn tijd
Aan het schoon der IJdelheid,¹⁾
Maar²⁾ een schaduw, die hem vleit;
Droevig, wie kan 't weren?
De oude grijze blijft een kind,
Altijd slaaprig, altijd blind;
Dag en ure,
Waard en dure³⁾
Wordt verguigeld⁴⁾ in de wind.
Daarmee glijdt het leven heen;
't Huis van vel en vlees en been
Aan 't kraken,
De ogen waken
Met de dood in duisterheên.

jan luiken (1649-1712)

1) waan

2) slechts

3) wat waardevol en kostbaar is

4) verspeeld