Het goud der gouden eeuw

[Onttooit, of tooit gij u, Maria Magdalene]

Onttooit, of tooit gij u, Maria Magdalene,
Als gij uw haar ontvlecht, verwerpt de luisterstenen,¹⁾
Verbreekt het paarlensnoer, versmaadt het schijnbaar goed,
En keurt voor vuil en vals alwat dat voordeel doet,
Om deze uw malse jeugd het eeuwig te beletten,
En op een stronkelsteen²⁾ uw toeverlaat te zetten?
Godvruchtge vrouw, gij haakt vast naar een stalen muur
Die niet bezwijken kan door tijd of droevig uur,
En van het laag³⁾ begint te slaan uw krulde⁴⁾ ranken⁵⁾
Rondom een vaster voet, en wil de Heiland danken,
Die u heft uit het slijk. Een innerlijk verstand
Verstaat, al spreekt gij niet als met het ingewand⁶⁾
Die paarlen van uw oog ten toon op rood scharlaken,
Die karmozijnen smet der zonden zuiver maken.
Dies spiegelt u, mijn ziel, veracht het vals sieraad.
Of hecht het aan een zuil van hemelrijke raad,
Welk u altijd in 't oog zal tot berouw verwekken,
Zo kan de ijdelheid u tot vergeving strekken
Van dat⁷⁾ u ooit behaagd heeft, wereld, eer of staat;
Schept moed uit dezes schets beduidelijk⁸⁾ gelaat.

1) juwelen

2) steen des aanstoots, d.i. Christus

3) van beneden

4) gekrulde

5) de hoofdharen, voorgesteld als klimpant

6) in uw binnenste

7) voor het feit dat

8) betekenisvol

[p. 193]

 

O zonden-wanhoop-weerster!

 

Stilzwijgend deugden-eerster!

 

Stilzwijgende verkrijgster!

 

Meer dan bespraakte zwijgster,

 

Gij toont bewijs, dat God belooft der zonden zoen

 

Aan ieder, die zo doet, maar met¹⁾ die 't woude doen.

maria tesselschade roemer visscher (1594-1649)

1) ook