Het goud der gouden eeuw

[p. 183]

Christus bespot

Terwijl Herodes' hof vast¹⁾ juicht in lofgeruchten,
Daar zich een slaaf in goud en vorstlijk purper vleit,
Wiens grootheid in 't gewicht van zijne zonden leit,
Die een verrote dood beruikt met amberluchten,²⁾
Gaat mijne ootmoedigheid rondom het wachthuis zuchten
Waar een baldadig rot, o schrikklijk onbescheid!³⁾
De vrije, de Gezalfde en God der Eeuwigheid
Met zulk een toestel hult, die de armoe zou doen vluchten.

Maar staf, maar purpre slet⁴⁾, maar doornenkroon, maar bloed,
Hoe kust u mijne liefde en eert u mijn gemoed,
Schoon ik een wreed gespuis met u zo boos zie leven.

De Heiland heeft die snode, als mij, niet ingestort
Dat hem de rijkste pracht geen achtbaarheid kan geven
En dat de needrigheid door hem aanzienlijk wordt.

heiman dullaert (1636-1684)

1) intussen

2) wegwerkt met ambergeuren (amber: reukwerk)

3) waanzin

4) lap