Het goud der gouden eeuw

(1955)–Anton van Duinkerken– rechtenstatus


Cupido, honigdief De zoon van Venus, zoete man, Die nimmermeer stil wezen kan, Was opgestaan recht voor de dag, Als ieder nog in ruste lag, En ging al heimelijk bespiên De honigkorven van de biên; Hij meende d'honig was zo goed, Het was zo wonderlijke zoet.
[pagina 61]
Maar eer hij haalde zijn gerief, De beesten prikkelden de dief. De lekkerGa naar voetnoot1) liep aan alle kantGa naar voetnoot2), Hij sprong, hij blaasde vast in de hand, En toonde Venus, die daar stond, Al schreiende de nieuwe wond. Hij zeide: ‘Moeder, hoe kan 't zijn, Dat zulk een dier maakt zulke pijn?’ De moeder zeide: ‘Zijt gij groot, Die ieder brengt in zulke nood?’ daniel heinsius (1580-1655)	voetnoot1) kwajongen voetnoot2) naar