Het goud der gouden eeuw

[p. 50]

Sonnet

Mijn lief, mijn lief, mijn lief, zo sprak mijn lief mij toe,
Terwijl mijn lippen op haar lieve lipjes weidden.
De woordjes alle drie, wel klaar en wel bescheiden,¹⁾
Vloeiden mijn oren in en roerden - 'k weet niet hoe -

Al mijn gedachten om, staag malend, nimmer moe,
Die 't oor mistrouwden en de woordjes wederleiden.²⁾
Dies ik mijn vrouwe bad mij klaarder te verbreiden³⁾
Haar onverwachte reên⁴⁾; en zij verhaalde⁵⁾ 't doe.⁶⁾

O rijkdom van mijn hart, dat overliep van vreugde!
Bedoven⁷⁾ viel mijn ziel in haar vol hart van⁸⁾ deugden.
Maar toen de morgenster nam voor de dag haar wijk,

Is, met de klare zon, de waarheid droef verrezen.
Hemelse Goôn, hoe komt de schijn zo na aan 't wezen,
Het leven droom en droom het leven zo gelijk?

pieter cornelisz. hooft (1581-1647)

1) duidelijk

2) ontkenden

3) bekend te maken

4) woorden

5) herhaalde

6) toen

7) begraven

8) hart vol van