Het goud der gouden eeuw

Sarabande aan Fillis

Indien gij mij, gelijk ik u, beminde,
Schone Klimeen¹⁾, zo bleeft gij niet zo schuw;
Gij zoudt, als ik, de min vol zoetheid vinden,
En leed voor mij, gelijk ik lijd voor u.

Gij zoudt niet haten meer de zachte banden
Van 't kleine kind²⁾, noch ook zijn heerschappij,
Maar zoudt uw hart, als gij mijn hart ziet branden
Voor u alleen, ook branden doen voor mij.

Ik vind 't voor u zo herelijk te lijden,
Dat ik de min geen pijn acht, maar genucht;
Daar³⁾ gij, integendeel, door die te mijden,
Voor 't zoetst vermaak van 't jeugdig leven vlucht.

Ach, laat uw hart, Klimeen, eer eenmaal raken;
Gelooft ook vrij, dat een die trouw bemint
Nooit smart noch pijn, noch ongeval kan smaken,
Waar hij niet steeds een dubble vreugd in vindt.

w.g. van focquenbroch (1630-1675)

1) benaming van de geliefde

2) Cupido

3) terwijl