Bloedtest

(2003)–Serge van Duijnhoven– rechtenstatus



[pagina 63]
Herschreven legenden ‘Brussel, ik min haar fragmenten en haar wonden...’ - Geert van Istendael als het regent in Parijs druppelt het uit deze ooghoek van Europa, het ballingsoord waar ik mij thuisvoel als Hollandse barbaar tussen de niet-bestaande Belgen een noordse Brabander wandelend en slapend op de breuklijn terwijl de aarde zachtjes trilt en de lucht verschiet oorlog, nee die komt hier niet daarvoor is niemand bang geen barricades, sluipschutters en schuttersputjes, wel een notelaar die in het vroege voorjaar al in bloei staat achter in de Leekesgang, bloesems der verscheidenheid voor wie verkiest te wonen in een huis dat vluchtig is en vreemd als het gefilterd licht uit kinderdromen, is deze stad geen sprookje of bestemming maar vervolg van het bronzen ketje dat pist naar de schrijn van verdriet op de trap van het palais de justice focus. inventie. artefact. c'est quoi la Belgique! een prachtige faux pas ontstaan tijdens een wals in Weense balzalen. Lautréamont omschreef schoonheid als de toevallige samenkomst van een paraplu
[pagina 64]
en een naaimachine op een operatietafel. op die manier behoort dit woonoord tot de knapste concepten zijn, zegt men, mentale beelden gevoel is een manier van kijken Brussel een manier van leven