Bloedtest

[p. 43]

Corridor de passage

wij glommen in het donker
als wormen, we waren licht
en vettig, blind

we wilden wel maar wisten
niet voornaam te zijn
de baard voornamelijk
in de keel, we struikelden
over onze woorden

we dansten heel onhandig
als de hormonen in ons lijf
we verzwegen ons geheim
dat roze als een tong lag
in de mond een roofdier
klaar voor de sprong

we streken ons bloed uit
over spiegels, we wisten
niet hoe de liefde eruitzag
we wisten heel weinig
van het leven, we wisten
heel veel en met onszelf

geen blijf