Het leven van Philopater en Vervolg van 't leven van Philopater

[p. 125]

Vervolg van 't Leven van Philopater.
Geredded uit de verborgentheeden der Coccejanen, en geworden een waaragtig Wysgeer.
Een waare Historie.

Tot Groeningen,
Voor Siewert van der Brug, in de waarheid. 1697.¹

1 voor verklaring van het impressum, zie inl.

[p. 126]

Voorreden,
Dienende voor een gedeelte tot een bezonder vertoog aan de Cartesiaansche Coccejaansche Theologische Philosophen.¹

Verwondert u niet, eerwaerde Hooggeleerde Heeren Cartesiaansche Coccejaansche Theologische Broederen en Philosophen, dat deze Prologus de naam van een singulier² vertoog aan U in 't hooft draagt; want hier uit ziet gy evident dat onzen Philopater een begunstiger van uwe oeffeningen plag te wesen, en dat hy als een der yverigste Prophetische Broeders in uw studie heeft gesurmonteert³ zelfs tot zoo verre dat men van hem zou mogen gezegt hebben, dat'er een redelijk windje van extravagantie onderliep. Deeze erinnering van zijn voorige Conditie maakt hem tans niet droevig, maar te vrolijker, en zijn vermogen, verzelt door 't denkbeeld van blyschap word des te actueeler⁴ aangezet, met de hope, dat gy als Philosophen eens zult penetreren, om een distincte docering uwer studien te vertonen: ik wil zeggen, dat je yder oeffening door zig haar waare oogmerk zult tragten te voldoen, en niet den Philosooph en den Theologant te gelijk te speelen; want dit is, dat wil ik wel platuit avouëren⁵ een kwaadje, al was 'er de Maker L.M. van de Philosophia interpres sacrarum scripturarum⁶ by, die inderdaad wel voor de principale Auteur,⁷ van dat deze beide oeffeningen hedendaags met zulk een tranquilliteit⁸ door elkander gesterkt en geleert worden, mag worden gehouden. Ik wil hier d'oorzaak waarom dit zoo plausibel by veele geweest is en nog niet pondereren,⁹ maar alleenlyk zeggen, dat dien schryver zig zodanig een theologie voorstelt, die wel theoretice zou konnen goed gekeurt worden, om ze met de Philosophie waar te doen spreken, dog die practice nergens publice geleerd word: want weinige, wanneer men het menschelyke geslagte

1 aan de Cartesiaansche Coccejaansche Theologische Philosophen: in deze voorrede keert Duijkerius zich tegen diegenen die zich schuldig maken aan vermenging van filosofie (Cartesiaansche ... Philosophen) en theologie (Coccejaansche Theologische). Daarbij is hij onmiskenbaar beïnvloed door hoofdstuk XV van Spinoza's Tractatus theologico-politicus dat als ondertitel heeft: ‘Waarin wordt aangetoond dat noch de theologie aan de rede, noch de rede aan de theologie dienstbaar is. Reden waarom wij gezag toekennen aan de Heilige Schrift.’ ook in het Vervolg zelf is de invloed van de Tractatus groot; opvallend want de andere Spinoza-sympathisanten zoals Meyer, hadden veel meer aandacht voor de Ethica

2 singulier: bijzonder; deze Voorreden is doorspekt met gallicismen, gebruikelijk destijds maar hier toch wel zeer veelvuldig. Vermoedelijk bespotte Duijkerius hiermee de taalpurist Lodewijk Meyer (1630-1681) die de voornaamste representant is van de ‘Cartesiaansche Coccejaansche Theologische Philosophen’

3 gesurmonteert: uitgeblonken

4 actueeler: werkzamer

5 platuit avouëren: ronduit bekennen

6 de Maker L.M. van de Philosophia interpres sacrarum scripturarum: de arts-letterkundige Lodewijk Meyer, intimus van Spinoza en mede-bezorger van diens nagelaten werk was de auteur van Philosophia interpres sacrarum scriptuarum (vert.: de filosofie als uitlegger van de Heilige Schrift) uit 1666. Volledig tegen de bedoeling van Descartes zelf verdedigde Meyer hierin de toepassing van de cartesiaanse kenmethode op de theologie

7 principale Auteur: voornaamste veroorzaker

8 tranquilliteit: gerustheid

9 pondereren: overdenken

[p. 127]

universeel considereert, worden zoo gelukkig, dat zy een waare Philosphie en Theologie, zig konnen eigen maken. By de ignorante word de grootste schreeuwer ordinaar in 't gelyk gestelt, maar by een die van een stille en penetrerende constitutie is, gaat dit niet altyd glad deur. Het hedendaags geroep tegen het gevoelen van Spinosa, van de geen die het, om dat 'et boven hun perceptie excelleert, voor paradoxus agten, zal insgelyks niet altyd gelaudeert worden, om dat een man, die by de zaalige zyn woonplaats heeft, hem niet kan verantwoorden, en daarom magmen wel eens, wyl'er zoo openbaar van gesproken word, insgelyks evident hem voorspreken:¹ want het schijnt niet rationaal, maar eerder dollemans werk, een oorlog tegen schimmen te voeren, zonder dat 'er ooit ymand verschijnt, die zig zoo wel pro als contra declareert. Ik weet waarlyk niet met wat een imaginabele certitude² dat men zig flatteert van³ triomfe en glorie, daar de wapenen zoo veel differeren als lux en tenebris!⁴ Hierom, reverendissimi, doctissimique domini,⁵ spreek ik tot u als tot Cartesiaanse wysgeeren, laat uw theologische yver, gun my deze kleine vermaaning te doen, u nooit vervoeren, dat gy uw zelven de naam als Philosophen zoud onnut maken; maar purificeertze, en doceert en termineert als theologanten uw zedeleszen zodanig, dat ze het Gemeen aanstuuwen tot zulke werken, die de uniteit⁶ en deugt formeel involveren.⁷

Dit zy in 't particulier eerwaerde Heeren tot u gezeid, waarom ik my nu wyders zal gedragen als of alle lezers die dit leezen gelijk stonden. Mijn zeggen heeft dan gedient, en zal hier op uit moeten komen, dat een waaragtig Wijsgeer het niet al Philosophie zal extimeren⁸ 't geen 'er zomtyds voor werd gehouden, en bygevolg zou men mogen inquireren, of de Geschriften die de Coccejaansche Godgeleerden, als Cartesiaansche Philosophen schrijven, en die doorgaans voor wijsbegeerige ratiocineringen worden erkent, en ook als zodanig worden uitgegeven, wel waarlyk dus zyn. Ik concludeer neen: want deze eenige regel is genoeg, dat zulke schriften, die ontleent zijn van zulke wetenschappen die verscheiden oogmerken hebben, welke zoo wyd van den anderen differeren, nooit zuiver wijsbegeerig mogen genoemt worden; immers by een goed Philosophus zullen ze deze authoriteit nimmer kunnen verkrijgen. Zeker de geen die hier in nog experientie behoeft, mag aan mijn zeggen twijffelen, maar zulk een die, gelijk onzen Philopater, ondervonden heeft, dat het natuurlijk dus is gelegen, zal klaarlijk van des zelfs veraciteit⁹ overtuigt zijn. Want hy in zijn jeugt, gelijk in 't eerste deel te zien is, in zulke kinderagtige onderwijzingen als waarheden opgekweekt, en daar na door verdere studie tot een volslagen Coccejaans Godgeleerde, met kennisze van incomparabele verborgentheden¹⁰ bewust, grootgemaakt,

1 voorspreken: verdedigen

2 imaginabele certitude: denkbare zekerheid

3 flatteert van: vleit met

4 lux en tenebris: licht en donker

5 reverendissimi, doctissimique domini: zeer eerbiedwaardige en hooggeleerde heren

6 uniteit: eensgezindheid

7 formeel involveren: duidelijk met zich meebrengen

8 al Philosophie zal extimeren: alles tot de filosofie zal rekenen

9 veraciteit: waarachtigheid

10 incomparabele verborgentheden: onvergelijkelijke mysteries

[p. 128]

en eindelijk op een geheel ander fondament zijn oeffeningen gebouwt hebbende, een waaragtig Wijsgeer geworden, kan van deze dingen met Certificatie¹ spreken. Hierom Lezer werd onder 't vervolg van zijn levensverhaal u geoffereert, zulke dingen die onderscheide gedagten behoeven: want indien ymant eenige zaak hoort of leest, en het oogmerk van den verhaaler niet weet, zoo is 't impossibel dat hy na waarheid kan oordelen. Dat alle studien haare singuliere fondamenten, van welke zy gederiveert moeten worden, hebben, behoort by alle verstandigen indubitabel² te zijn, hoewel d'ondervinding leert dat zulks niet altijd in observatie³ werd genomen: maar hoe expert of inhabil⁴ dit gedaan word, zullen den genen weten, die dit met my voor d'oorzaak kennen, dat de menschen in haar prejuditien blijven hangen, en zulke imperceptibele⁵ gedagten voeden. Zekerlyk, een goed of waar oordeel hangt voor 't meerder gedeelte af van een evenmatige⁶ onderwijzing, en daar dit manqueert zijn de leerlingen zoo zeer niet te berispen, dan wel de Dogmatici:⁷ 't is waar, dat deze zouden konnen insisteren⁸ geen ander onderwijs ontfangen te hebben, dog dit corrigeert de zaak niet, zoo lang men waant geleert, en tot veele dingen habiliteit te hebben, de gewoone sleur volgt. De Godsdienstige leerstukken trekken haar authoriteit uit⁹ zekere gewettigde goedvindingen die, na yders Secte, anders en anders zijn: maar de wijsbegeerten heeft haar gezag uit de intelligentie¹⁰ en waarheid der natuurlijke dingen alleen, die een Conforme perceptie insluit, en deze is overal de zelfde; want dit, dat een driehoek, zijn drie hoeken gelijk zijn aan twe regte hoeken, zal op de zelfde wijze in 't verstand van een Japonnees zijn als in een Neêrlander, maar dus is 't niet gelegen met de dingen die tot de Godsdienst behoren, wyl deze altoos, na yders bezondere imaginatie, moeten differeren.¹¹ Op dat dan het natuurlijk licht niet door vilipendie¹² als een bron van godloosheid zou verdoemt worden, en op dat de menschelijke fantasie niet als Goddelijke leeringen zouden worden gehouden, zoo komt onzen Philopater op nieu u voordragen, dat zoo weinig waarheid als¹³ 'er steekt in de dingen die voor lange Eeuwen gesproken zijn om de zelve op de hedendaagsche gevallen te doen paszen, als of dat het oogmerk was geweest; of eenige perioden te verdigten, 'tzy van 't begin der wereld, of daar het nieuwe verbond zijn aanvang neemt, en dezelfde door Prophetien te deduceren, op die wijze, als of ymant

1 Certificatie: bewijs

2 indubitabel: niet te betwijfelen

3 observatie: aanmerking

4 expert of inhabil: bekwaam of onbekwaam

5 imperceptibele: onbegrijpelijke

6 evenmatige: overeenkomstige

7 Dogmatici: leermeesters in de dogmatiek

8 insisteren: er op wijzen

9 trekken haar authoriteit uit: ontlenen hun gezag aan

10 de intelligentie: de kennis

11 De Godsdienstige leerstukken ... moeten differeren: in dit fragment parafraseert Duijkerius de voornaamste gedachte die Spinoza ontvouwde in de voorrede bij de Tractatus theologico-politicus. Op grond van de individueel verschillende en cultureel bepaalde religieuze beleving ijverde Spinoza daar voor een tolerante houding der overheid en voor vrijheid van denken en geloven

12 vilipendie: minachting

13 zoo weinig waarheid als ...: deze zinsconstructie sluit aan op: alzo weinig (6 r. verder)

[p. 129]

uit Euclides¹ de evenredigheid der Getallen betoogde; alzo weinig, zeg ik, komt het te pas, die nieuwe mode van de Godgeleerde bespiegelingen te demonstreren op die orde,² als een Natuurkenner op een wiskunstige wijs zyn bevattingen voorstelt en leert, even als of deze zoo verscheiden leerstukken, eenzelvig geworden waren: daar ter contrarie,³ zoo eenige oeffeningen verschillen van den ander, en daarom yder haar bezonder oogmerk moet voldoen, deze zoo wijd van alle anderen is, dat ze met geen eenige communicatie⁴ kan hebben, maar t'eenemael door zig zelve bestaan en bewaart moet worden. Ontfang hem dan met die zelfde gunst, waar mee gy nu gewoon zijt hem te respecteren, vermits gy dit doende u zelfs het grootste nut zult contribuëren, en vervolgens een heilzame prosperiteit⁵ zult kunnen genieten.

1 Euclides: deze Griekse wiskundige (geb. ca. 365 v.C.) geeft dit bewijs in boek VII, stelling 19 van de Elementa. Overigens demonstreert Spinoza de drie verschillende kennissoorten die hij onderscheidt aan de hand van de evenredigheid der getallen in Ethica II, stelling 40, opmerking II waarbij hij ook refereert aan Euclides' bewijs

2 order: wijze

3 daar ter contrarie: terwijl daarentegen

4 communicatie: verbinding

5 prosperiteit: voorspoed