Negersprookjes uit Suriname

[p. 64]

IV Literatuurlijst

Achter elke titel is kort aangegeven de aard van de publicatie.

Verz. (verzameling) geeft aan dat het gaat om door de auteur opgenomen en gepubliceerde verhalen.

Stud. duidt op een studie over Surinaamse negersprookjes.

Nav. heeft betrekking op verhalen, door de auteur naverteld van een bestaande publicatie.

Worden in een studie tevens door de auteur opgenomen verhalen gepubliceerd dan staat er bij de betrokken titel zowel Stud. als Verz.

Het aantal verhalen wordt tussen haakjes vermeld.

1835.	M.D. Teenstra, De landbouw in de kolonie Suriname. Groningen 1835, p. 213. Verz. (2)
1883.	J. Crevaux, Voyages dans l'Amérique du Sud. Paris 1883, pp. 190-191. Verz. (1)
1903.	Van Coll, Gegevens over land en volk van Suriname. Bijdragen Land-, Taal- en Volkenkunde van Nederlandsch Indië 1903, pp. 549, 559, 578. Stud.
1904.	H. van Cappelle, Surinaamsche negervertellingen. Elsevier's Maandschrift 14, afl. 11 (1904), pp. 314-327. Verz. (2), Stud.
1905.	Suriname in woord en beeld. Nederlandsch Zeewezen, 15 juli 1905, pp. 212-214. Nav.
1908.	H. Siebeck, Buschnegermärchen aus Surinam. Hessische Blätter für Volkskunde, Band VII (1908), pp. 10-12. Verz. (3), Stud.
1909.	F. Stähelin, Buschneger-Erzählungen von Surinam. Hessische Blätter für Volkskunde, Band VIII (1909), pp. 173-184. Verz. (6)
1913.	J.G. Spalburg, Bruine Mina, de Kotomissi. Paramaribo 1913, pp. 10-15. Verz. (1)
1914.	H. Schuchardt, Die Sprache der Saramakkaneger in Surinam. Amsterdam 1914, p. 41. Verz. (1)
1916.	H. van Cappelle, Surinaamsche Negervertellingen. Bijdragen Land-, Taal- en Volkenkunde van Nederlandsch Indië 1916, pp. 234-379. Verz. (39), Stud.
1917.	A.P. en T.E. Penard, Surinam Folk Tales. Journal of American Folk-Lore 30 (1917), pp. 239-250. Verz. (4), Stud.
1924.	A.P. Penard, Surinaamsche Volksvertellingen. Bijdragen Land-, Taal- en Volkenkunde van Nederlandsch Indië 1924, pp. 325-363. Verz. (20), Stud.
1926.	H. van Cappelle, Mythen en sagen uit West-Indië. Zutphen 1926. Nav.
1930.	L. Lichtveld, Op zoek naar de spin. De West-Indische Gids 12 (1930), pp. 209-230 en 305-324. Stud.
1936.	M.J. en F.S. Herskovits, Surinam Folk-Lore. New York 1936, pp. 138-146 en 151-431. Verz. (148), Stud.
1940.	W.P. van Lier, Aanteekeningen over het geestelijk leven en de samenleving der Djoeka's (Aukaner Boschnegers) in Suriname. Bijdragen Land-, Taal- en Volkenkunde van Nederlandsch Indië 1940, pp. 198, 284, 288. Stud.

[p. 65]

1947.	C.H. de Goeje, Anansi, l'Araignée rusée. Revista do Museu Paulista N.S. Vol 1 (1947) pp. 125-126. Stud.
1950.	J. Voorhoeve, Repelsteeltje in Suriname. Eldorado 2, 7-8 (1950), pp. 95-96. Stud.
1952.	A. Donicie C.ss.R., Iets over de taal en de sprookjes van Suriname. De West-Indische Gids 33 (1952), pp. 153-157. Verz. (2), Stud.
1953.	W. Pée, W. Gs. Hellinga en A. Donicie C.ss.R, Het Neger-Engels van Suriname. Bijdragen en beschouwingen. Luik z.j. (1953), pp. 20-27. Verz. (1).
1954.	A. Donicie C.ss.R. De Creolentaal van Suriname. Paramaribo 1954, pp. 131-139. Verz. (1)
1954.	S. Franke, Anansi, de avonturen van heer Spin in Suriname. Meppel 1954. Nav.
1956.	W.A. Braasem, Sprookjes van Noord- en Zuid-Amerika. Amsterdam z.j. (1956), pp. 125-139. Nav.
1956.	M. van Loggem, Meesters der Negervertelkunst. 1956. Nav.
1960.	J. Voorhoeve, Surinaams in 12 lessen. Uitgave Bureau Volkslectuur, Paramaribo (1960). Verz. (1)
1961.	Jean Hurault, Les Noirs refugiés Boni de la Guyane Française; Mémoires de l' Institut Français d' Afrique Noire (IFAN), Dakar 1961, pp. 173 en 267-286. Verz. (14), Stud.
1961.	Onze oude banden met Afrika. Uitgave Bureau Volkslectuur, Paramaribo 1961, pp. 52-57. Stud.
1971.	Petronella Breinburg, Legends of Suriname, London 1971. Nav.

Opmerkingen:

1.	Penard 1924 noemt nog: N.N., De spin en de Teerpop. Op de Hoogte, deel 8, (1911), pp. 40-41. In deel 8, 1911, komt dit verhaal echter niet voor; het is waarschijnlijk een navertelling.
2.	De drie publicaties van H. van Cappelle (1904, 1916, 1926) gaan over dezelfde sprookjes en bevatten ongeveer dezelfde toelichting. Het meest volledig is de uitgave van 1916.
3.	De auteursnaam H. Siebeck (1908) is in zoverre misleidend, dat het hier gaat om verhalen die hem toegezonden zijn door F. Stähelin; deze zendeling van de Evangelische Broedergemeente in Suriname had ze door een neger-medewerker laten optekenen bij de bosnegers.
4.	In: Opgave van literatuur betreffende Suriname, uitgegeven door de Stichting Culturele Samenwerking met Suriname en de Nederlandse Antillen, Amsterdam 1967 5, wordt vermeld: H. van Waaldijk, Anansi go lai konoe ning. Anansitorie in Sranangtongo. Stencil, 1953., 6 pp. Dit stencil was niet te achterhalen. De Sticusa bezat het niet en kon ook niet nagaan op welke wijze deze titel in de lijst terecht gekomen was.
5.	Prof. Dr. J. Voorhoeve te Leiden deelde mede, dat in een publicatie Krioro Dron, die Mej. U. Lichtveld en hij voorbereiden, drie sprookjes voorkomen: een diersprookje over Haas, Uil en Sabakoe, een verhaal over een broer die met de jongste van zijn drie zusters trouwt (het paar verandert in duiven) en een vertelling over een slaaf die de ‘koni’ van zijn vader erft, nl. de onkwetsbaarheid, en die dan de plantagemeesters tot wanhoop brengt.

[p. 66]

6.

In Bibliographie du Négro-Anglais du Surinam door Jan Voorhoeve en Antoon Donicie, Den Haag 1963, wordt onder no. 395 een publicatie vermeld van J.A.G. Koenders: Aksie mie, mie sa piekie joe foe wie skien. Paramaribo z.j. Uit de beschrijving blijkt dat deze publicatie twee ‘fables’ bevat. Ik heb dit werk niet tijdig kunnen raadplegen.