Helikon. Bestaande in zangen, kusjes en mengel-rijm

Kinder-Lijk.

KLaraas Zoontje,
't Zalig Zoontje,

Cerubijntje, om hoog gevoert,

't Ydel-aarden,
Van der aarden,

Met een lacchend' oog beloert.

Moeder, slaat hij,
VVaarom laat gij

Op mijn zieleloze romp,

Zo veel nare
Klagten ware?
Zo veel bange zugten vlugten?

[p. 16]

 

Zo veel brakke

 

Tranen zakke'?

 

Dartel liever om de tomb,

 

Daar mijn tere

 

Leetjes kere',

 

Tot haar voorgewezen stof.

 

Boven groei ik,

 

Boven bloei ik,

 

In het eeuwig Vreden-Hof.

 

Daar geen dolle

 

Donder-bolle

 

Teere Trosjes

 

Dalen doen.

 

Daar geen schrale

 

Blixem-stralen

 

Teere blosjes

 

Valen doen.

 

Daar de zielen,

 

Iuichend' krielen,

 

In het Hemelsch' Kanaä.

 

Daar de keelen,

 

Eeuwig queelen

 

't Hemelsche Alleluja.

 

Daar de Geesten,

 

Eeuwig feesten.

 

Spaar uw' tranen. Stier het blik

 

Van uwe ogen

 

Na den hogen

[p. 17]

 

Hemel, uit het blinkkend' slik

 

Dezer aarden,

 

VViens veraarden

 

Nadert in een ogenblik.

 

Eeuwig gaat voor tijtelik.