Helikon. Bestaande in zangen, kusjes en mengel-rijm

[p. 12]

VI. Kusje.

KUs roze montje, en koel
Door snobbelend' gewoel,
Mijn grillig ingewand, dat door de dageraat,
Van uwe lichte lichte' in lichte kolen staat;

En stiert mijn zinnen, (an

Gelokt door 't zijplend' man,

Dat uit uw' lipjes druipt) naar uw'; wiens oge-straal,
Mijn harte wekt, en trekt, gelijk de zeilsteen 't staal.

Vrij dan mijn brandend' hart,

Tot slinkking van mijn smart,

(Van d'oever van de doot) op d'oever van uw' mont;
Op dat uw' mont genees, 't geen uw' gezigje wont.