Helikon. Bestaande in zangen, kusjes en mengel-rijm

[p. 88]

Boere-Kerremis-deun.

Stemme: Iemeni kijere wat een deun.

I.

KOrremis riep Ian Piet, in Krijn,
In Aris stapte nae lange Stijn,
Maar Gijsje, maar Gijsje,
Die stak een haneveer op zen muts, in kruide zo nae Lijfje.

II.

Maar Mieuwes ging nog aars te werk,

Hij daagde Teuntjen in de kerk,
In Melis, in Melis,
Die was nog gnutter uit eriet as Teun, of Krijn, of Krelis.

III.

Iaap, Aal in Teun, in Pleun in Brangt,

Liepen al zingende hangt aan hangt,
Nae Hillen, nae Hillen,
Daer was het zelschop bij en kaar, zeteë strak ang't drillen.

IV.

Y get! het zelschop was zo zoet.

Elk had een haneveer op zen hoet;
Maar Douwe, maar Douwe,
Die trotzenteerdens' altemaal, hij dangste Kabbeljouwe.

[p. 89]

 

V.

 

Elk wiert van 't dangze wongder graag,

 

Ia Neel kreeg zuk een grage maag,

 

Ze zaide, ze zaide,

 

Men buik die rammelt as een bel, ik ken niet langer baide.

 

VI.

 

Krijn Koene pooide wakker an,

 

Hij brogt Iaap Gijs een volle kan.

 

Maar Welle, maar Welle,

 

Die zette vast een reefjen uit, zen pens begost te swellen.

 

VIL

 

Daer nae ongtrent de middernagt,

 

VViert het gemeste kalf'eslagt,

 

Klaas Pompe, Klaas Pompe,

 

Spoog Teuntjen al 'er kliere vol, ja 't liep tot in 'er klompe.

 

VIII.

 

Dit moeide Frangs, wangt, kijk iens, Teun

 

Het Frangzen vlaisselijke Zeun;

 

Iou Murfje, jou Murfje,

 

Zai hij waer je me nootschop niet kik kik kik kik kik kurf je.