Helikon. Bestaande in zangen, kusjes en mengel-rijm

[p. 82]

Minne-zugt.

Toon: O Karsnagt.

I.

DIaan! die door uw' vlammend lonkken,
Het kilste hart zo kond ontvonkken,
Datmen en ziel, en ingewant,
In lugterlage vlam, voelt blaken,
En komt uw' schoonheits troon genaken,
Om koeling voor zijn minne-brant.

II.

Vergunt dat ik uw' weerliefd' erref,

Zo niet, ik quijn, en teer, en sterref;
Ia ben alrè een levend' lijk,
Ten zij de liefelijke luister,
Van uwe gonst mijn ramp verduister,
En maak mijn wil de uw' gelijk.

III.

Dan zal ik u, eer gij zult denkken

Al wat gij wenscht, en meerder, schenkken,
Ter liefde van mijn trouwe liefd';
Wiens vlam nooit zal verduistert warden,
Maar in gestage kraft volharden;
Tot Atrop d'egte banden klieft.