Helikon. Bestaande in zangen, kusjes en mengel-rijm

Aan d'Amsteldamse Iuffertjes, Op d'Helikon, Van den dubbel-zinnigen Poët, P. Dubbels.

OP, op, Amsteldamse reije
Ziet, hoe Dubbels Poëzije,

(Vol van dubb'le dubbelheit)

Hert, en ziel, met vreugt, kan strooke,
Die naar minne-rijmen jooken,

En steets naar het nieuwe pleit.

Ziet dan aan zijn spits gebaaker,
't Geen Apol voor d'altijt-laaker

[p. *6r]

 

Zal bevrijen, nu hij zit,

 

Zelf als voorspraak, met de Negen,

 

Om te doemen al die tegen

 

't VVelvaart van dees spruitjes bid.

 

Vaart dan aan, daar zelf de Goden

 

U, met grage vlijt, toe noden,

 

VVel beroemde Amstel-rei!

 

Strookt en streelt het zo met kusjes,

 

Als het graag is, om u lusjes

 

Op te voên, met lekkernij.

 

Dan zult gij weer drifjes voeden,

 

(Als gij nu kunt rifjes voeden

 

Met een endeloos gepijn)

 

Om weer door een nieuwe slaaving

 

U, te schenken nieuwe laaving

 

Uit de tepels van zijn brein.

 

 

 

P.V. Goor.