Helikon. Bestaande in zangen, kusjes en mengel-rijm

[p. *5r]

Aan Pallas, Op de Helikon,
Van den Zin-rijken Poët, P. Dubbels.

HEmel-dochter! die het wonder

Van de goude Zon eerst zag,

Door de reten van een slag;

Die het herzen-dak der Donder,

Met een diamante kling,

Kreeg van Lemnos-voesterling!

Kan u heden nog gelijken,

't Klinken van den oorloog-toon;

En de bloed'ge naam Belloon,

Om te rijken Plutoos rijken?

VVijl u Dubbels Helikon

Schaft een woning; daar de Zon

Zetelt met zijn negen Musen

(Gezellinnen van u zugt;

Liefsters van u gulde vrugt.)

Ruil dan helm, en 't hooft Meduze,

Cier uw' kruin met lauwer-blaân,

Die u wezen wijzen aan;

[p. *5v]

 

Mits de schrand're Poëzeije,

 

Die Apoll' hier wert gevoegt,

 

In u komst ook vol vernoegt;

 

Nu u Amstels-peerlen vleijen,

 

Als het oog-wit van haar eer,

 

In't bezorgen van haart leer.

 

nbsp;

 

Arbeit voed Rust.