Brieven (herziene editie)

E. du Perron
aan
J.A. Antonini

: Le Roselier-en-Plérin, 13 december 1934

Hôtel du Manoir
Le Roselier-en-Plérin
par St. Brieuc (Côtes-du-Nord)
Donderdag 13

Beste Gino,

Heel veel dank voor je bemoeienis in die kwestie en voor het overnemen van de krant.^1. Ik ben gisteren met Bep naar den dokter gegaan in St. Brieuc; met het gewone resultaat! Ik heb te lage bloeddruk - 12 - en mijn hart werkt zwak, overigens ‘geen gebrek’, ‘geen gevaar’, enz. Wat niet wegneemt dat zoo'n ‘syncope’, zooals dat heet, alles behalve aardig is voor het gevoel. Mijn lever schijnt ook niet in orde te zijn; ik heb nu weer een regiem, en ik ben au fond, daar komt het op neer, overwerkt en zou rust moeten nemen, maar dat gaat nu eenmaal niet. Ik heb hier erg hard gewerkt aan Ducroo (60 blzn.) en wou er nu ook maar mee doorgaan; als ik dan geluk heb ben ik er mee klaar als ik in Parijs terugkom, d.w.z. met de eerste lezing. Het nazien, als de boel getypt is, beteekent natuurlijk niets meer. Ik ben er nu goed ‘in’, en wil daarvan profiteeren. Ik denk dat het boek 670 blzn. ms. wordt, dus zeker een kleine 500 in druk. Ik moet nog zoowat 120 blzn. schrijven.

Bep vertelde me dat je bizonder aardig was en dat ze zonder jou zeker niet direct had kunnen komen, terwijl ze innerlijk toch wel ongerust was. Sinds ze hier is, is mijn hart weer zoo rustig als iets; idioot is dat, maar tenslotte begrijpelijk! Bep zal van hier nog één brief sturen naar Het Vad.,^* jij kunt dus 3 à 4 brieven schrijven, als je de stof ervoor hebt, wat nog een kleine bijverdienste oplevert; over de condities en de kolommen heeft Bep je ingelicht. Vertaal doodgewoon je italiaansche artikelen, als je die toch schrijven moet, want niemand daar heeft eenig benul van Italië of italiaansch. Bovendien is Menno ingelicht, door Bep. Ik vind het vervelend hem hierover te schrijven en officieel heb ik ‘griep’. Ik heb zelf erg het land over die stomme hartcapriolen, maar het is een feit dat ik van de 8 dagen dat ik hier alleen was, zeker 4 nachten wat gehad heb - met allerlei variaties! Maar er is zeker heel wat bij van: a) surmenage, b) neurasthenie, c) Frau Sorge,^3. sinds de laatste 2 jaar; ik heb mij alles bij elkaar misschien vrij goed gehouden, maar innerlijk ‘wen’ ik slecht. Nu is er één ding dat me ontzettend verlichten zal: dat is als Ducroo afgeleverd is, en dan ook naar mijn bevrediging en niet alleen die van Querido. Maar daar loopt het nu hard naar toe, goddank.

Wij dachten nu hier te blijven tot ± 5 Januari; zoodra we terug zijn zie je ons natuurlijk. Behalve mij bewijsje Bep een dienst, want ze vindt het hier heerlijk, en deze volstrekte eenzaamheid - zelfs tot St. Brieuc is het nog een reis! - is natuurlijk direct anders als je met z'n tweeën bent. Als je weer eens met Maria aan vacantie toe bent kan ik je dit hotel erg aanraden: ze vragen maar 25 frs. per dag en het eten is voortreffelijk en zelfs overdadig, de cider verrukkelijk, de streek zeer mooi, de menschen van het hotel - twee oudjes - erg aardig. Alleen de reis is een beetje duurder, maar toch ook niet zoo heel erg.

Schrijf me eens gauw wat je doet, hoe Maria is, enz. Ga je nu nog dagelijks naar de Murat? Ga je spoedig beginnen aan Buop^4. en stuur je me dat dan?

Ik eindig hier nu maar, met nogmaals dank, ook namens Bep, met ons beider hartelijke groeten ook voor Maria en een extrastevige hand voor jou van

steeds je

Eddy

1. Antonini had Elisabeth de Roos geholpen bij het zoeken van nieuwe woonruimte (zie ook Brieven V, p. 171). Aanvankelijk zou DP alleen in Le Roselier verblijven om Het land van herkomst te voltooien, terwijl zijn vrouw de Parijse correspondentie voor Het vaderland zou blijven verzorgen. Vanwege DP's hartkwaal moest zij onmiddellijk naar Le Roselier. Antonini nam het correspondentschap in de maand december waar.

* over Crommelynck (dat is dus het eenige wat jij niet moet doen)^2.

2. ‘Tooneel van Lenormand, Theaterschemering te Parijs, Crommelynck koud en warm’ in Het vaderland van 1 februari 1935 (av.) over o.a. Chaud et froid van Fernand Crommelynck.

3. Allegorische figuur uit de roman Frau Sorge (1887) van Hermann Sudermann (1857-1928); uitdrukking voor ernstige moeilijkheden (DP's geldzorgen).

4. ‘Il signor Buob’, kort verhaal gepubliceerd in het Romeinse blad L'eco del mondo in het jaar XIII (= 28 oktober 1934-27 oktober 1935), vertaald door Yolanda Bloemen als ‘Meneer Bob’ in Het oog in 't zeil 4 (1986-1987) 3 (februari 1987), p. 17-19; zie ook Ronald Spoor, ‘Antonini en de vrijheid van Ascona’, p. 15-16 in hetzelfde nummer.

2. ‘Tooneel van Lenormand, Theaterschemering te Parijs, Crommelynck koud en warm’ in Het vaderland van 1 februari 1935 (av.) over o.a. Chaud et froid van Fernand Crommelynck.