Brieven. Deel 7. 2 juli 1937-30 november 1938

3363. Aan A.C. Willink: Garoet, 8 december 1937

Garoet, 8 December '37

Beste Carel en Wilma,

Veel dank voor jullie brief. Ook voor de briefkaart uit Venetië, hoewel die reden was dat we niet meteen terugschreven, omdat we niet wisten hoe lang jullie weg zouden blijven uit de wereldstad Amsterdam. Maar enfin, toen we op Bali waren, wilden we toch getuigen van ons denken aan jullie!^1. - Overigens zullen we elkaar niet zóó spoedig terugzien. De terugkeer-plannen zijn nl. alweer opgegeven, deels door ontrading van Holst, Greshoff, Ter Braak. Wat zou ik in Holland moeten vinden? Hier ben ik eindelijk ‘benoemd’, en wel tot daggelder op het Landsarchief te Batavia (dat is niet de bibliotheek, maar een soort van historisch notariskantoor.) Met Januari '38 begint de pret. - De laatste 2 maanden, dwz. vanaf 15 October - hebben we hier in Garoet doorgebracht, een allerliefst verlaten plaatsje waar men gezond dient te zijn; maar Bep knapte hier in 't begin heelemaal niet op en van mij hebben ze hier ontdekt dat ik al zoowat een jaar met amoeben-dyssenterie rondloop (die moet ik dus òf aan boord òf direct na aankomst hier opgedaan hebben!), zoodat ik de laatste maand ‘kurend’ heb doorgebracht: volgespoten met vergif, streng dieet volgend, enz. Ik voel me op 't oogenblik dan ook doodelijk slap; en het ergste is dat deze kuur wschl. niets heeft uitgericht en spoedig overbegonnen moet worden, omdat dy ssenterie in de tropen quasi onuitroeibaar is. Misschien moeten we dus binnenkort daarvoor naar Europa terug, als het niet is voor Bep. Hoe Bep 't overigens in Batavia moet uithouden, weet ik niet, vmdl. wordt het daar een ramp. En hotels zijn er duur, en ongemeubelde huizen wòrden het als je ze compleet meubileeren moet, en gemeubelde huizen zij zoowat onvindbaar. Bep is naar Batavia geweest om

1. Zie 3192.

[p. 228]

‘uit te kijken’, en totaal onverrichterzake teruggekeerd; op een advertentie die ze geplaatst heeft geen regel antwoord! Tegen 15 Dec.^* gaan we van hier naar Batavia en logeeren dan eerst bij een vriend, tot we wat gevonden zullen hebben. Verder wordt 't compleet een avontuur. Of we gauwer of later naar Europa zullen gaan, hangt dus van allerlei dingen af; maar àls we gaan, dachten we vooreerst in de buurt van Holst in Bergen te gaan zitten. Enfin, stuur in ieder geval die foto van Wilma + Estelle op,^2. want we verlangen daar èrg naar; en als 't een beetje meeloopt, blijven we toch zeker nog wel een jaar in Indië. Stuur het maar: p/a Dr. L.F. Jansen, Hotel des Galeries, Batavia C. Bij voorbaat veel dank! - en 't krijgt een mooi plaatsje in ons problematisch ‘huis’ - vmdl. naast een groote kaart van Indonesië.

Van Cola hoorden we ook in lang niets meer. Een van zijn laatste berichten was, dat je expositie zoo prachtig verloopen was, ook wat het finantieele succes betreft. We waren daar echt blij om. Als we in Holland terug zijn gaan we zeker een bezoek brengen aan Eindhoven!^3.

Over Indië zou ik je hoopen te vertellen hebben, maar de fut ontbreekt me. In 't algemeen hebben we hier meer rotzooi gevonden dan we dachten. Vroeger of later zal ik nog wel een ‘tegenzang’ laten volgen op Het Land v. Herkomst.^4. Nu maar eerst dyssenterie uitdrijven en archiefwerk leeren. Hieronder schrijft Bep nog wat. Heel veel hartelijks voor jullie 2 van ons 2, en steeds je

E.

^5. Wat moet ik aan deze klaagzang nog toevoegen? Ik wou dat ik een

* dus over een week!

2. Foto van Willinks schilderij ‘Dubbel vrouwenportret’, waarop zijn vrouw Wilma Willink-Jeuken en Estella Debrot-Reed staan afgebeeld. Zie W. Kramer, Willink. 's-Gravenhage etc. z.j., p. 99 nr. 109. Vgl. DP, ‘De twee gevangenen (Bij een dubbelportret door Willink)’. In GN 38 (1940) 3 (maart), p. 385. Gebundeld in DP, Parlando, Verzamelde gedichten. Rijswijk: Stols 1941, p. 132 (Vw 1, p. 126).

3. De heer Van Abbe, stichter van het Van Abbe-museum te Eindhoven, had ‘Dubbel vrouwenportret’ gekocht voor het museum. Hij behield het schilderij echter zelf. Op wat voor expositie van Willink DP hier doelt is niet duidelijk.

4. Vgl. 2986 n 5.

5. Tot en met de zin tussen haakjes in het hs. van Elisabeth du Perron-de Roos.

[p. 229]

woonauto had, die ik aldoor op dat fameuze Koningsplein zou laten heen en weer rijden, om nog wat wind te vangen. Enfin, het heeft hier ook zijn aardige kanten; als je er met je oogen alleen kon leven zou het zelfs ideaal zijn. Het Alijntje tiert welig, is, behalve grooter, nog ongeveer hetzelfde als vroeger, praat veel en zit geen minuut stil; verder heeft hij een soort technische handigheid die vast niet van ons komt. Hier in het hotel dreigt hij me ieder oogenblik de voorgalerijen van dikke heeren in pyama binnen te slepen, met wie hij heelemaal buiten mijn voorkennis op een voet van oom zeggen en speelgoed uitwisselen geraakt is. Hij is n.l. buitengewoon sociabel. Ook ik ben erg benieuwd naar de foto van de blonde en de zwarte. Tot ziens over een jaar,

Bep.

(We zitten vandaag juist een terugreis over Falúk of Kaapstad te beramen)