Brieven. Deel 4. 2 januari 1933-30 april 1934

1555. Aan G.H. 's-Gravesande: Bellevue, 11 april 1933

Bellevue, Dinsdag.

Beste 's Gravesande,

Dank voor de mij gezonden stukken van Slauerhoff.^1. Ik laat je door Van Kampen, aan je adres in Kijkduin (het is toch Scheveningsche laan 110) een ex. van Uren met Coster sturen. De verdediging van Coster door bleeke Theun^2. laat me koud als ijs; ik kan me voorstellen hoe die is.

Met de krant hebben we een vervelend geval. Mijn vrouw zond 6 artikelen (waaronder Falcon). Ze kreeg daarvoor een postwissel van ± 30 pop (319 francs, meen ik) en dan nog wel geadresseerd aan mij. Wij weten hoe de Parijsche banken daarop reageeren, en bovendien: werken voor fl. 5. per brief is niet te doen. Zij heeft Schilt daarover geschreven en, omdat wij niet wilden zeggen dat Falcon bij de krant weggeraakt moet zijn^3. (jij zou daar ongenoegen mee kunnen krijgen) heeft mijn vrouw gezegd dat zij van dat stuk geen bewijsnr. heeft gehad en of ze het terug kon krijgen als het niet geplaatst werd. Ze krijgt daarop het volgende briefje van Schilt. Behalve dat de brave man liegt, is zijn toon allesbehalve vriendelijk. Wij wachten nu even de chèque af om te zien hoeveel die brief over het Salon des Humoristes^4. bij de 30 pop moet aanbrengen. Maar één ding is zeker:

1. Zie 1499 n 3.

2. Theun de Vries, ‘Dirk Coster, pro en contra’. In De gids (1933) 4 (april), p. 95-100.

3. Zie ook 1557 voor deze affaire.

4. In Het vaderland van 28 maart 1933 (av.).

[p. 107]

mijn vrouw heeft zes brieven geschreven en dus recht op fl. 60.-; dat is al een griezelig beroerde betaling voor wat je ervoor doen moet. (Verscheidene van de brieven waren langer dan 1 kolom). Met het weggemaakte Falcon eraf, zou ze dus nog minstens fl. 50. moeten hebben. Het is mijn bedoeling niet om je voor ons in de weer te sturen, maar als we dat niet krijgen, zegt mijn vrouw ook per keerende post de medewerking op. In Godsnaam dan maar! Misschien is dit ook wel de bedoeling van Schilt?

Je begrijpt, beste 's Gravesande, dat fl. 10.- voor zoo'n brief een minimum, een volstrekt minimum is. Indertijd werden langere brieven (van ± 1½ kolom) als dat over Daudet^5. blijkbaar met fl. 15. gehonoreerd. Wordt dat nu nòg minder, en wordt er bovendien gelogen om een stuk dat op de redactie is weggeraakt, dan is alle aardigheid eraf, en bovendien, dan brengt het schrijven van 3 of 4 boekbesprekingen, waar men bovendien heel wat minder voor te doen heeft, al meer op.

Wij hebben allebei erg de pest in over deze behandeling; ik vind het vervelend dat ik jou erover schrijven moet en mijn vrouw vindt het vervelend dat ze, gegeven de omstandigheden, Schilt niet even sec als hij haar schrijft terug kan schrijven dat ze weet dat hij liegt. Enfin ...Maak je er niet beroerd over; als de chèque minder dan fl. 50. is, zijn we van de krant af en pour si peu, ce ne sera pas un malheur.

Met hartelijke groeten, steeds je

EdP.

5. ‘Léon Daudet voor het voetlicht. Over zijn ontsnapping uit de Santé en wat daarop volgde.’ In Het vaderland van 27 december 1932 (av.)