Brieven. Deel 4. 2 januari 1933-30 april 1934
(1978)–E. du Perron–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 69]
| |
terug. Het kan in vier keer in Forum; dus (als het brief nr. niet doorgaat) bv. van Juli t/m October. In 3 keer zou het te veel plaats innemen per keer, dunkt mij. In tegenstelling met Menno vind ik het slot verreweg het beste, daar waar Elsschot de tragedie van de kaas waar maakt. Dat het hoofdstuk van de doode moeder zoo overdonderend superieur zou zijn, kan ik niet inzien. Evenmin ben ik geïmponeerd door den stijl van Elsschot; deze manier van in zakelijke zinnetjes de boel af te draaien is bij Elsschot persoonlijk verwerkt, maar als procédé is het dat van iedere roman-feuilleton, en het rhythme ervan hindert mij wel eens. In ieder geval lijkt het mij zeer acceptabel, maar daarom niet bewonderenswaardig. - Ik vind verder dit Kaas niet beter dan Lijmen en Elsschot's beste boek blijft ook voor mij Villa des Roses, omdat daar het fond het meest ‘onuitputtelijk’ blijft; omdat daar dat ‘something’ is, dat ons een boek doet herlezen, wat ik bij zijn andere boeken niet heb, hoe voortreffelijk ik ze ook vind. - Een fout vind ik bepaald om de menschen hier nogmaals Laarmans en Boorman te noemen, en ze in zoo geheel andere omstandigheden te laten optreden; de ontmoeting met Boorman hier spreekt als het ware de ontm. met B. in Lijmen tegen. Is dat noodig? vooral waar B. hier zoo episodisch optreedt. - Nu, laat eens wat van je hooren. Hartelijk je E. Ik werd weer gepest door een nieuwe brief van den notaris. |
|