Brieven. Deel 1. 9 september 1922-28 december 1929

336. Aan H. Mayer: Gistoux, 2 oktober 1929

Gistoux, Woensdag 2 Oct.

Waarde Heer Mayer,

Dank voor de inlichtingen, vooral voor het adres v/d heer Cardozo^1.! Daar heeft u mij een grooten dienst mee bewezen. Ik zal ver-

1. Waarschijnlijk DP's leraar Frans op de HBS te Bandoeng, Lopes Cardozo, één van de twee leraren met wie hij goed op kon schieten (zie Vw 3, p. 273).

[p. 415]

der Jan v.N. schrijven dat hij u opzendt wat hij missen kan: tusschen de 10 & 5 exx.

Lawrence is misschien wel een goed schrijver, maar toch ook een vervelende pies. Zijn verhaal^2.-afgescheiden dat er ‘penis, cunt, fuck en buttocks’ in voorkomt (iets wat mij noch schandaliseert, noch, op zichzelf, bijster verrukt) is erg beredeneerd in elkaar gezet en bij oogenblikken ergerlijk uitgesponnen. Het verhaal op zichzelf heeft niets om het lijf, tenzij men er het symbool in moet zien van den man en de vrouw die, na een contact met de ver-mechaniseerde en verredeneerde wereld, tot de natuur terugkeeren en ‘fuck with a warm heart’ (!) Het is erg overwogen in elkaar gezet en zou een beetje aan Bourget doen denken als het niet zoo naief en langdradig Engelsch was. De keespartijen op zichzelf zijn niet kwaad, maar ook heelemaal niet schitterend! In z'n geheel genomen is dit boek niet erotischer-niet noemenswaard althans-dan ‘De Hel’ van Barbusse,^3. dat boek waarin een sociaal-democraat op een stoel staat te gluren in de kamer naast hem en na zich afgetrokken te hebben bij het ontzettende-enheerlijke wat hij zag, van de stoel komt om commentaren te geven over het ‘menschelijk lijden’ aan den krantenjongen en de concierge van beneê.

Lady Chatterley's Lover is niet zóó kapot en slijmerig, gelukkig, maar wel even langdradig en beredeneerd.

Het ideaal van den erotischen roman zie ik nog steeds niet bereikt.

Weet u wàt een prachtige erotische roman zou kunnen worden? Weir of Hermiston van Stevenson, erotisch voortgezet.

Zendt u mij spoedig een nieuw pak? Carnaval van Schnitzler^4. hoeft u niet meer te zoeken, als u het niet hebt. Die mijnheer is mij erg tegengevallen. In de kliniek van Hilversum leek het mij aardig, hier vind ik het erg oppervlakkig en net leesbaar. Hazard is een prul. In Else heb ik de ontdekking gedaan dat Larbaud ‘gedevanceerd’ is in zijn ‘monoloque intérieur’ (Amants, heureux amants) door Schnitzler.^* Deze vorm is alleraardigst, maar er moeten telkens vondstjes in

2. Welk is niet achterhaald.

3. Henri Barbusse, l'Enfer (1908).

4. Carnaval (1927), Hazard (1928) en Else (1926), vertalingen door Alice van Nahuys van resp. Traumnovelle (1926), Spiel im Morgengrauen (1926) en Fräulein Else (1924).

* Behalve dan door Edouard Dujardin natuurlijk, die dan ook weer heel wat ouder is dan Schnitzler. Las u dat boek: Les Lauriers sont coupés? Het is curieus en de moeite waard.

[p. 416]

staan: bij Larbaud is het vòl; Schnitzler maakt er zich realistisch-gemakkelijk van af. Tenslotte heeft S. toch maar één boek geschreven dat in zijn soort werkelijk ‘volmaakt’ lijkt: Reigen, dat hijzelf onderschat en waarop hij, met de serieusheid van zijn latere domheid, neerkijkt. Zoo gààt het, met serieuze auteurs....

Het speet mij erg te vernemen dat Blok^5. niets meer van de Wilsons^6. had. Laat hij ieder nr. dat hij terugvindt linea recta bij u brengen, desnoods voor een kwartje 't stuk, of dertig sjenten. Ik wil die dingen niet zoozeer herlezen als ze terugzien, ze in handen hebben. Kunt u zich dit voorstellen? Het was het Evangelie van mijn 8-tot-10^e jaar!

Et v'là; ik groet u hier, aan den voet van deze bladzij. Nogmaals dank, en als steeds uw

EduP.

P.S. - Wilt u Kramers bij gelegenh. zeggen dat Donker nog steeds wacht op (en vraagt naar) die prozawerken v. Nederl. jongeren. Hij moet hebben: Komen en Gaan, Hart zonder Land, De Bries; dan kan hij beginnen.

5. Antiquariaat in Den Haag.

6. Detective-serie van Arthur Conan Doyle, die verscheen in maandelijkse afleveringen.