Blocnote klein formaat

[68]

H. vertelt een anekdote over B. en Raymonde A. in een auto op weg naar Marseille. Raymonde, aan het stuur, overrijdt een hond. Een beetje verder bijna nog een hond. Schreeuwt dan tegen de eigenaars van de hond - boeremensen - om haar ongenoegen te luchten; de mensen antwoorden iets van ‘stik’. Zij laat de auto stoppen en scheldt heviger; B. zegt niets. De boeren, ziende dat de man in de auto

[p. 141]

niets zegt, komen nader en schelden haar voor sale putain, ordure, enz. B. zegt niets. Raymonde rijdt door, B. zegt dan: - Goed zo, je hebt het verdiend. - Zij: - Dat kan je wel zeggen, maar in werkelikheid was je bang! - Waarop B. haar twee klappen geeft om te laten zien dat hij niet bang is.

Ik merk op dat het een uitstekend begin zou zijn voor een roman; de personages waren meteen getekend. - H. antwoordt dat elke anekdote met een zekere betekenis het begin van een roman zou kunnen zijn; daarna dat het meer iets voor een vaudeville is (dat hangt van de belichting af); daarna dat het te sociaal is, want eigenlik een sociaal konflikt; daarna worden zijn kommentaren steeds dieper en ingewikkelder, omdat hij soms de neiging heeft om van alles een aanleiding te maken tot diepzinnige verantwoording. Ik voel mij moe en suf, maar stribbel tegen; als ik blijf volhouden dat ik het niet als een vaudeville zie, niet so-

[p. 142]

ciaal, of altans, alleen sociaal voor zover alles sociaal kan worden gezien, enz., komt hij mij opeens verlossen: - Je bedoelt dat de anekdote een prachtige ellips kan zijn in de psychologie, en dat, als een anekdote een betekenis heeft in deze zin... - Inderdaad, de waarde van de ellips is wat ik er zo in savoureer.