Schoonhoofs lust-prieelken
(1624)–A.E. Drost, I.C. Wydstraet–
Auteursrechtvrij
[pagina 70]
| |
Op de Stem: Onlanghs vroegh int morghen roodt.'k MACH mijn tijdt helaes! verspildt,
Urughteloos wel beklaghen,
Droef-truerich 't allen dagen,
Dat ick 't langh ghewenste wildt
My heb laten ontjaghen,
Door't onachtsaem vertragen,
D'wijl ick neder sadt,
Onder 't schadu bladt,
Quam op 't selve padt,
Eenen Iagher radt,
| |
[pagina 71]
| |
Die 't herte moey en madt
Light vingh naer zijn behagen.
2 Ick had langh berendt het spoor
Met snel-loopich gheswinde
Honden, Bracken, en winde,
Beemden Bosschen Berghen, door
D' groen schadu-rijcke Linde,
Maer dees Dianaas Hinde,
Als't woelich gherucht,
Sweefde door de lucht,
Nam haestich de vlucht
Uoor mijn, als beducht,
Hoe wel door liefdes sucht,
Ick haer bejachticht minde.
3 Maer als ick vergeefs, sach al
| |
[pagina 72]
| |
Urucht'loos mijn moeyt verlooren,
Droefheyt quam my te voren,
Midts een ander by gheval,
Uers jachtich nae ginck sporen
't Harte, en blies zijn horen.
D'honden seer gheraest
Hebben door 't begraest
Veldt, die metter haest
Uinghen 't moey, verbaest
Herte, dat ick naest
Mijn siele had verkoren.
4 Dus blijf ick bedraeyt, betoomt
Angstvallich met verstranghen,
Waer-waerts neem ick mijn ganghen
Siet selfs, druckich laet 't gheboomt,
(Als met mijn druck bevangen,)
| |
[pagina 73]
| |
Truerich zijn blaedtjens hanghen,
Beweenen den dach
Mijns droevich bejach,
Met truerich gheklach,
Die ick eertijts plach
T'wenschen,en geern sach,
Met vierich groot verlanghen.
[5] 't Iaght-suchtich bedroeft ghemoet,
Leyt ontsielt, als onmachtich,
Adem-loos hygend' jachtich,
Uaert wel Iacht-Goddinne soet,
Nymphen Nayad' eendrachtich,
Weest mijn somtijts gedachtich,
Als door 't hooch getopt,
'tGroen geboomt beknopt,
| |
[pagina 74]
| |
Echo schat'rend' kropt,
Mijn klacht doch niet stupt
U ooren, want dan klopt
Mijn hart droef-truerich klachtich.
|
|