Schoonhoofs lust-prieelken
(1624)–A.E. Drost, I.C. Wydstraet–
Auteursrechtvrij
[pagina 65]
| |
Op de Stem: Alst blinde wicht met zijnen pyl.
NV Aurora des Hemels sael
Ontsluyt, stijght schoon Phoebus op zijnen wagen
Uerciert met zijn gout gulde strael
Gaet door zijn kracht van 't blau gewulf wech jagen
De bruyn neveligen damp, door d'lamp
Uan Thitonhelder klaer
Door wiens flick'righe Christalijne lichten,
Hyems kout, en Vulcanus moeten swichten,
Soo dat nu weer uyt spruyt,
Lof alderhande kruyt,
| |
[pagina 66]
| |
In desen Mey seer soet,
Dat neder lagh in muyt
En scheen te wesen uyt,
Door Boream strengh, stuer, fel en verwoedt.
2 Ceres die gaet nu met gheneught,
Haer vruchten schoon weer locken uyt der aerden,
't Pluym-dragend' gediert oock verjeught
't Welck vreughdich door schoon Pomoneas gaerden
Lieffelijcken tiereliert, en swiert
Onder d'groen telghen deur,
Neptunus maeckt gladt effen zijne baeren,
Septentrionis blaest hem gaet bedaeren
Aura soet-geurich blaest,
Sephyrius begraest
De velden lustich groen,
| |
[pagina 67]
| |
't Gevogelt metter haest
Om voeyen teeldt en aest
Sijn Ionghskens teer in s'Mey s lieflick ontdoen.
3 Thyrsus Luda sonder beswaer,
Soecken schuyl-plaets in d'lomm'ren om te rusten,
Dianaes dieren lieflick haer
Hert vreughdich int groen Tempe-Dal verlusten,
Pan die gaet oock als een Helt // te velt,
Om zijn Schaepkens te vaen,
Orpheus doet door 't soet gheluyt zijns snaeren,
Het schuwich vee vreedsamich by een paeren,
Aen Pegasus Fonteyn
Salmacis beecke reyn,
De Nayaden te saem
En d'Nymphen alghemeyn
| |
[pagina 68]
| |
Satyren groot en kleyn,
Bedrijven vreught in desen Mey bequaem.
4 Idas gheselschap sonder dwanck,
't Groen-grasich wout bedansen en bespringhen,
D' Muse met soeten thoon en sanck,
Des Meyes lof voor d'hooghe Goon opsinghen,
Die nu lieffelick ten thoon // staet schoon
Met Floraas pruyck verciert,
Bachus sal ons door mildtheyt oock ghedencken,
In overvloet 't soet-sappich druyfs nat schencken,
Uan smaeck volmondich goet,
Die het bedroeft ghemoet
Uervrolickt gantsch en gaer,
En oock verheugen doet,
Dus looft den Heer met spoet,
| |
[pagina 69]
| |
Uoor zijn weldaet wilt wesen doch danckbaer.
5 Komt nu ter baen ghy Geesten fier,
Al die in konst hebt Necterlijcke smaecken,
Wilt s'Meys lof door Rethorijck hier
Lofsanghen soet en schoon roem-dichten maecken,
Weest vry vreughdich nu ter tijt, verblijt,
Uervrolickt en verheught,
En wilt met lofsanck Gode eer bewijsen,
Niet voor wel doen dat hooghlick is te prijsen,
Neemt dit in danck ghemeen,
Al is dees konst wat kleen,
Daeroms' toch niet versmaet,
Want 't is ghemaeckt by een
De minste der Penseen
Die Peynsen deught 't welck yeder een toestaet
|
|