Schoonhoofs lust-prieelken
(1624)–A.E. Drost, I.C. Wydstraet– Auteursrechtvrij
[pagina 39]
| |
Op de Stem: Van de Fransche Courante.
EY droevighe suchten,
Die stadich vluchten,
Wt 't ghekluysterde hart,
Ghy die mijn swaere smart
Of maelt nae 't leven, waerom kunt ghy niet
Tot voordeel zijn,
Uan mijne pijn
En 't ondraegh'lijck verdriet.
| |
[pagina 40]
| |
2. Mijn droevighe reden,
Ootmoedighe beden,
Die nu mijn lijden swaer
Eensdeels maeckt openbaer,
Waerom weckt ghy geen weder liefd' en Min,
In dese Maeght,
Als ghy voordraeght,
Wat ick lijdende bin.
3. Waerom gheduerich,
Leef ick soo truerich,
Ist door het toedoen van
Die die 't wel bet'ren kan,
Of door opstinaetheden onbeleeft,
Of is sy trots
Of stuers en schots,
| |
[pagina 41]
| |
Dat's geen mee-lijden heeft.
4 Kant trouw'lijck Minnen,
Geen voor-deel winnen,
Waer door komt het dan by
't Komt dan by mijn waerdy,
Die niet eens waerdigh en is, dat sy sou
Tot s'levens vreught,
Crijghen soo deught
Rijcke wel Brave Vrou.
5 Och! of ick door't sterven,
Kost 't leven derven,
Haer hart grondich verblijdt,
Hoe wel, o doot! ghy zijt,
Een schrick en schroom, voor alles al wat leeft,
'k Heb in u lust,
| |
[pagina 42]
| |
En mijne rust,
In u vernoegingh' heeft.
6 Ey my wou 't leven
My haest begeven,
Ick waer gheluckich, ach!
Soo veel ick niet en mach
Verkrijghen lieve Lief u waerde Gonst,
Denckt op't verdriet,
Daer g'my in siet,
Door't weyg'ren van u Ionst.
Liefd' stilt toorn. |
|