Dit zijn zonnestralen

[p. 39]

Het Sijsje.

In het boschken zong een sijsje,
O wat was de vogel blij!
Heele dagen ging zijn wijsje:
‘Ik ben vroolijk, ik ben vrij!’

Pieter heeft het beest gevangen
En gesloten in de kooi;
In de kamer dan gehangen
En gezegd: ‘Nu zing maar mooi!’

Maar het sijsje kon niet zingen;
Want het had te veel verdriet.
En het dier tot vreugde dwingen
- Dat, neen, konde Pieter niet.

Daarom liet hij weer het sijsje
Vliegen. - O! wat was het blij!
Heele dagen klonk zijn wijsje:
Vivat! ik ben weder vrij!

Wilt ge dat de vogels leven,
Die door hunnen fraaien zang
Alle menschen vreugde geven,
- Sluit ze niet in een gevang!

Laat ze nestlen, eiers broeien,
Jongen kweeken, stil en vrij;
Wil u niet met hen bemoeien:
Vogels zijn in 't wild maar blij.