Logo DBNL
Callewaert's groot Nederlandsch-Fransch en Fransch-Nederlandsch woordenboek inhoudende de woorden der gewone spreektaal (1909)

Callewaert's groot Nederlandsch-Fransch en Fransch-Nederlandsch woordenboek inhoudende de woorden der gewone spreektaal

(1909)–Jan van Droogenbroeck, Willem Duflou–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende

Z

Z, f. Vingt-sixième et dernière lettre de l'alphabet. Z, m. || (pop.) Hij lijkt naar eene z, il est fait comme un z, il est fort tordu. Z, Zuid, adj. Sud. Z.B., Zuiderbreedte, f. Latitude méri-

dionale, f. Z. b. b. h. h., zijne bezigheden buitenshuis hebbende, ayant ses occupations en ville. Z.D., Zijne Doorluchtigheid, Son Altesse. Z.E. (ou) Z. Ed., Zijne Edelheid, Sa Seigneurie. Z. Em., Zijne Eminentie, Son Éminence. Zijne Exc., Zijne Excellentie, Son Excellence. Z. g., Zaliger gedachtenis, De bienheureuse mémoire. Z.H., Zijne Hoogheid (ou) Zijne Heiligheid, Son Altesse (ou) Sa Sainteté. Z. H.E.G., Zijne Hoogedelgestrenge, Sa Seigneurie. Z. i., zijns inziens, à son avis. Z. k., zonder kinderen, sans enfants. Z.K. H., Zijne Koninklijke (ou) Keizerlijke Hoogheid, Son Altesse Royale (ou) Impériale. Z.K.K.H., Zijne Keizerlijke en Koninklijke Hoogheid, Son Altesse Impériale et Royale. Z.K.M., Zijne Koninklijke (ou) Keizerlijke Majesteit, Sa Majesté Royale (ou) Impériale. Z.K.K.M., Zijne Keizerlijke en Koninklijke Majesteit, Sa Majesté Impériale et Royale. Z.M., Zijne Majesteit, Sa Majesté. Z.O., Zuidoost, adj. Sud-Est. Z.W., Zuidwest, adj. Sud-Ouest.

Zaad, n. Semence, graine, f. In het z-schieten, monter en graine. || (fig.) Cause éloignée, f., germe, m. Het z- der tweedracht, le germe de la discorde. || (fig.) Postérité, race, f., descendants, m. pl. Zaadachtig, adj. Qui ressemble à de la semence, séminal. Zaadbak, m. Auget, m. Zaadbed, n. Réceptacle, m. Zaadbedeksel, n. (Bot.) Périsperme, m. Zaadbeginsel, n. (Bot.) Ovule, m. Zaadbolster, m. Capsule, f., péricarpe, m. Zaaddragend, adj. Séminifère. Zaadetend, adj. Granivore. Zaadhandel, m. Graineterie, f. Zaadhandelaar, m. Grainetier, m. Zaadhuisje, n. Capsule, f., péricarpe, m. Zaadhulsel, n. Périsperme, épisperme, m. Zaadje, n. Petite graine, f. || (Jeu) Enjeu, m. Ik heb mijn z-, je n'ai ni gagné ni perdu, j'ai regagné ma mise. Zaadkelk, m. Calice à semence, m. Zaadkiem, f. Embryon, germe, m. Zaadknop, m. Bouton à semence, m. Zaadkoek, m. Placenta, m. || v. Lijnkoek. - Zaadkool, f. Chou monté en graine, m. Zaadkooper, m. Grainetier, m. Zaadkoophandel, m. Graineterie, f. Zaadkorrel, f. Graine, f. Zaadkraai, f. Freux, m. Zaadkraam, n. Échoppe de grainetier, f. Zaadlob, f. (Bot.) Lobe, cotylédon, m. Zaadnavel, m. Hile, m. Zaadolie, f. Huile de graines, f. Zaadoogst, m. Récolte du colza, f. Zaadparels, f. pl. Semence de perles, f. Zaadpeul, f. Gousse, capsule, silique, f. Zaadpluimpje, n. Plumule, f. Zaadschieting, f. Germination, montée en graine, f. Zaadstof, n. Pollen, m. Zaadstrooier, m. Semoir, m., semeuse, f. Zaadton, f. Tonneau où l'on garde la graine, m. Zaadverkooper, m. Grainetier, m. Zaadvlies, n. Tunique, f. Zaadvormig, adj. Séminiforme. Zaadwinkel, m. Boutique de grainetier, f. Zaadzolder, m. Grenier à grains, m.

Zaag, f. Scie, f. Zaagbek, m. (H.n.) Becscie, m. Zaagblad, n. Feuille (ou) lame de scie, f. || (Bot.) Serratelle, f. Zaagbok, m. Chevalet (ou) tréteau de scieur, m. Zaagbuik, m. (H.n.) Pristigastre, m. Zaaghout, n. Bois

● Hij zit op zwart zaad, il est réduit à la portion congrue.

de sciage, m. Zaagkever, m. Prione, m. Zaagkruid, n. Sarrette, f. Zaagkuil, m. Fosse de scieurs de long, f. Zaaglade, f. Dosseret, m. Zaagloon, n. Sciage, m. Zaagmeel, n. Sciure, f. Zaagmeelachtig, adj. Scobiforme. Zaagmolen, m. Scierie, f. Zaagmolenaar, m. Maître d'une scierie, m. Zaagmolm, m. Sciure, f. Zaagpaard, n. v. Zaagbok. - Zaagpeul, f. v. Zaagkruid. - Zaagraam, n. Monture de scie, f. Zaagsel, n. Sciure, f. Zaagsnee, f. Trait de scie, m., voie, f. Zaagspier, f. Muscle dentelé, m. Zaagstaart, m. Serricaude, m. Zaagstoel, m. v. Zaagbok. - Zaagswijze, adj. et adv. En forme de scie, dentelé, en crémaillère. Zaagtand, m. Dent de scie, f. || Dentelure, f. || (H.n.) Glyphisodon, m. Zaagvijl, f. Lime à scie, lime sourde, f. Zaagvisch, m. Scie de mer, f., espadon, m. Zaagvormig, adj. En forme de scie. Z- blad, feuille serretée. Z-e batterij, batterie à redans, f. Zaagwerk, n. Crémaillère, f., ouvrage en redans, m. Zaagzet, m. Fût de scie, m. Zaagzetter, m. Rainette, f.

Zaaibaar, adj. Bon à semer. Zaaibed, n. Couche, f. Zaaibloem, f. Fleur annuelle, f. Zaaiboon, f. Fève à semer, f. Zaaien, v.a. Semer. Zaaier, m. Semeur, m. Zaaigoed, n. Fleurs de semence, semailles, f. pl. Zaaigraan, n. Grain de semence, m. Zaaiing, f. Action de semer, f., semailles, f. pl. Zaaikleed, n. v. Zaaizak. - Zaaikoren, n. Grain pour semer, m. Zaaikorf, m. Semoir, m. Zaailand, n. Terre labourable, f. Zaailing, m. Plante annuelle, f. || Égrain, m. || -, f. Chanvre femelle, m. Zaaimaand, f. Mois des semailles, m. Zaaimachine, f. Semeuse, f. Zaaiplant, f. Plante annuelle, f. Zaaisel, n. Semailles, f. pl. Zaaitijd, m. Temps des semailles, m. Zaaitoestel, n. Semoir, m. Zaaiveld, n. Champ labourable, m. Zaaiweder, n. Temps propice aux semailles, m. Zaaizak, m. Semoir, m.

Zaak, f. Cause, f., fait, m. || Chose, f. Gedane zaken nemen geen keer, le temps passé ne revient pas. || Cause, affaire, f., procès, m. Iemands z- verdedigen, défendre la cause de q. Zou het mijne z- zijn dat ik er heen ging? croyez-vous qu'il soit utile pour moi d'y aller? Ter zake van, pour, à cause de, pour l'amour de. Met kennis van zaken, en connaissance de cause. Ter zake! venons au fait! Zeker van zijne z-, sûr de son fait. Zwijgen is zijne z- niet, il ne saurait se taire. Het mooiste van de z- is..., le plus beau de l'histoire, c'est que.... || Het is z-, il s'agit, il importe. Het is niet veel z-s, ce n'est pas grand'chose. Zaakbezorger, m. Procureur, homme d'affaires, avoué, m. Zaakgeheugen, n. Mémoire des faits, f. Zaakgelastigde, m. Agent, plénipotentiaire, mandataire, m. Zaakkennis, f. Connaissance des choses, f. Met z-, en connaissance de cause. Zaakkundige, m. Homme averti, expert, connaisseur, m. Zaakregister, n. Table des matières, f. Zaakrijk, adj. Nourri de faits, substantiel. Zaakrijkheid, f. Abondance des faits, f. Zaakverslag, n. Procès-verbal, m. Zaakvoerder, m. Agent, homme d'affaires, m. Zaakvoerderschap, n. Agence, f. Zaakwaarnemer, m. Agent

d'affaires, m. Zaakwaarneming, f. Gestion, f.

Zaal, v. Zadel.

Zaal, f. Salle, f., salon, m.

Zaan, f. Lait caillé, m., crème, f. Zaanachtig, adj. Semblable au lait caillé.

Zaat, f. Souille, f. || Chantier, m.

Zabbelen, v. Zabberen. - Zabberaar, m., -ster, f. Baveur, m., baveuse, f. Zabberdoek, m. Bavette, f. Zabberen, v.n. Baver. Zabbering, f. Action de baver, bave, f.

Zacht, adj. Bas, doux. Z-e stem, voix basse (ou) douce. Z-e tred, pas léger. || Doux, mou, mollet, tendre, souple, moelleux. Z- ei, oeuf mollet. Z-e spijs, mets léger. || Doux, bénin, humain, clément. || -, adv. Doucement, tranquillement. || -, interj. Tout doucement! paix! chut! Zachtaardig, adj. Doux, bénin, débonnaire, clément. || -, adv. Doucement. Zachtaardigheid, f. Douceur, bénignité, bonté, f. Zachtblad, n. (Bot.) Mollugine, f. Zachtelijk, v. Zachtjes. - Zacht(ig)heid, f. Douceur, bonté, mollesse, f. Zachtjes, zachtkens, adv. Doucement, sans bruit. Z- aan, tout doucement, petit à petit. Het wordt z- aan tijd, le moment s'approche. Zachtmoedig, etc. v. Zachtaardig, etc. - Zachts, adv. Facilement. || Du moins. Z- dat een mensch wat voor zijne moeite heeft, il faut bien qu'on soit rémunéré de sa peine. Zachtzedig, -zinnig, etc. v. Zachtaardig, etc.

Zadel, m. et n. Selle, f., bât, m. Den z- opleggen, seller. Den z- afnemen, desseller. Uit den z- lichten, désarçonner. Zonder z- rijden, monter à poil. Vast in den z- zitten, être ferme sur ses étriers. || Sellette d'avant-train, f. Zadelbeen, n. Selle sphénoïdale, f. Zadelboog, m. Arçon, m. || Garrot, m. Zadelboom, m. Fût de selle, troussequin, m. || (Bot.) Fagarier, m. Zadeldak, n. Toit en dos d'âne, comble à pignon, m. Zadeldek, n. Housse, f. Zadelen, v.a. Seller. || Bâter. Zadelhout, n. Bois du fagarier, m. Zadelkamer, f. Sellerie, f. Zadelkleed, n. Housse, f. Zadelknop, m. Pommeau de selle, m. Zadelkussen, n. Coussin (ou) coussinet d'une selle, panneau, m. Zadelleen, n. (Hist.) Fief masculin, fief tenu à fournir un cheval sellé, m. Zadelmaken, n. Sellerie, f. Zadelmaker, m. Sellier, m. Zadelmakerij, f. Sellerie, f. Zadelpaard, n. Cheval de selle, m. || Porteur, m. Zadelpistool, f. et n. Pistolet d'arçon, m. Zadelriem, m. Sangle, f. Zadelrug, m. Dos semblable à une selle, m. Paard met een z-, cheval ensellé. Zadelsteeg, f. Troussequin, m. Zadeltasch, f. Bougette, f. Zadeltuig, n. Selle et tout ce qui y appartient, f. Zadelvast, adj. Ferme sur ses étriers. || (fig.) Ferré. Zadelvisch, m. Selle, f., forgeron, m.

Zagen, v.a. Scier. In de lengte z-, scier de long, refendre. || -, v.n. Op eene viool z-, râcler le boyau. Altijd op dezelfde snaar z-, parler toujours de la même chose. Zagenmaker, m. Taillandier, fabricant de scies, m. Zager, m. Scieur, m. || (Mus.) Râcleur, m. Zagerij, f. Scierie, f. Zagersbok, v. Zaagbok.

Zak, m. Sac, m. || Poche, pochette, f., gousset, m. In den z- steken, empocher, mettre en

● Hoe staan de zaken? où en sont les affaires?

poche. Dat kunt ge in uwen z- steken! attrape! || (fig.) Iemand den z- geven, donner le sac et les quilles à q. Den z- krijgen, recevoir son congé. Met pak en z- vertrekken, plier bagage, prendre ses cliques et ses claques. In z- en asch, sous le sac et la cendre. || (Jeu) Blouse, f. Zakatlas, m. Atlas de poche, m. Zakbijbel, m. Bible portative, f. Zakboek, n. Vade-mecum, m. || Agenda, carnet, m. Zakdoek, m. Mouchoir de poche, m.

Zakelijk, adj. Essentiel, principal. Z-e inhoud, précis, m. || Important, objectif, précis. || -, adv. Essentiellement. Zakelijkheid, f. Essentiel, m., objectivité, f.

Zakformaat, n. Petit format, m. Zakgeld, n. Argent de poche, m. Zakgezwel, n. Kyste, m. Zakhorloge, n. Montre, f. Zakje, n. Sachet, m., pochette, f. Zakjesbloem, f. Thlaspi, m. Zakken, v.a. Ensacher. || Empocher.

Zakken, v.n. Baisser. || (fig.) Diminuer. || S'affaisser, s'enfoncer, enfoncer. Een gordijn laten z-, baisser le rideau. Het hoofd laten z-, perdre courage. || Descendre le courant. || Échouer à un examen.

Zakkenband, m. Cordon à lier un sac, m., ficelle, f. Zakkendrager, m. Porte-faix, crocheteur, m. Zakkenlinnen, n. Treillis, m., grosse toile à sacs, f. Zakkenrollen, n. Filouterie, f. Zakkenroller, m. Escroc, filou, m. Zakker, m. Ensacheur, m.

Zakkertje, n. Goutte digestive, f. v. Afzettertje.

Zakkijker, m. Lunette de poche, f.

Zakking, f. Affaissement, m., baisse, f.

Zakklep, f. Patte, f. Zakkuil, m. Fond de sac, m.

Zakland, n. Terrain marécageux, m.

Zakmes, n. Couteau de poche, m., jambette, f. Zaknet, n. Tonnelle, f. || (Pêch.) Chalut, cornet, m. Zakneusdoek, m. Mouchoir de poche, m. Zakpijp, f. Cornemuse, musette, f. Zakpijper, m. Joueur de cornemuse, m. Zakput, m. Puisard, m. Zakspin, f. Araignée portesac, f. Zakuitgave, f. Édition de poche, f. Zakuurwerk, n. Montre, f. Zakviool, f. Pochette, f., violon de poche, m. Zakvormig, adj. En forme de sac (ou) de poche. Zakwater, n. Eau d'infiltration, f.

Zalf, f. Onguent, m. Welriekende z-, parfum, m. || (fig.) Er is gente z- aan hem te strijken, il est incorrigible. Zalfachtig, adj. Onctueux. Zalfachtigheid, f. Onctuosité, f. Zalfbus, -doos, f. Boîte à onguent, f. Zalfhoorn, -horen, m. Cornet à onguent, m. Zalfnoot, f. Noix de ben, f. Zalfolie, f. Saintes huiles, f. pl. Zalfpleister, f. Emplâtre d'onguent, m. Zalfwinkel, m. Pharmacie, boutique d'apothicaire, f.

Zalig, adj. Heureux, bienheureux. || (Bib.) Bienheureux, saint. Z- maken, sauver. Z- worden, être sauvé. Z- spreken, béatifier. || -, adv. D'une manière bienheureuse, saintement. Zalige, m. et f. Bienheureux, m., bienheureuse, f. Zaligen, v.a. Béatifier. Zaliger, adj. Défunt, feu. Mijn vader z-, feu mon père. Z- gedachtenis, d'heureuse mémoire. Zaligheid, f. Félicité, f., bonheur, m. || Salut, m., béatitude, f.

Zaliging, f. Béatification, sanctification, f. Zaligmakend, adj. Béatifique, sanctifiant. De alleen z-e Kerk, l'Église hors laquelle il n'est point de salut. Zaligmaker, m. Sauveur. Rédempteur, m. Zaligmaking, f. Rédemption, f., salut, m. Zaligspreking, -verklaring, f. Béatification, f.

Zaling, f. (Mar.) Barre de hune, f.

Zalm, m. et f. Saumon, m. Jonge z-, saumoneau, m. Zalmachtig, adj. Saumoné. || Qui aime le saumon. Zalmboer, m. Marchand de saumon, m. Zalmelger, m. Saumier, m. Zalmforel, f. Truite saumonée, f. Zalmkarper, m. Carpe saumonée, f. Zalmkop, m. Hure de saumon, f. Zalmmoot, f. Darne, tranche de saumon, f. Zalmnet, n. Filet à saumon, m. Zalmrooker, m. Celui qui fume le saumon. Zalmrookerij, f. Fumoir à saumon, m. Zalmtijd, m. Saison de pêche du saumon, f. Zalmvangst, f. Pêche du saumon, f.

Zaluw(achtig), adj. Jaune, basané, tanné.

Zalve, v. Zalf. - Zalven, v.a. Oindre. || Oindre, sacrer. Zijnen buik z-, faire bonne chère. Zalvend, adj. Onctueux. || -, adv. Onctueusement. Zalverig, adj. Onctueux. Zalving, f. Onction, f. || (fig.) Onction, f., sacre, m.

Zamelaar, m., -ster, f. Celui, celle qui assemble. || Collectionneur, m., euse, f. Zamelen, v.a. (R)assembler, amasser, collectionner. Zameling, f. Assemblage, amas, m. || Rassemblement, m. Zamelplaats, f. Rendez-vous, lieu de rassemblement, m. Zamen, (te), v. Samen.

Zand, n. Sable, m. Grof z-, gravier, m. Fijn z-, sablon, m. Op het z- zetten, ensabler. In het z- vastraken, s'ensabler. || (fig.) Z- in de oogen werpen, jeter de la poudre aux yeux. In het z- liggen, être en terre. Dat hangt aaneen als droog z-, cela ne tient pas ensemble. || Banc de sable, m., sables, m. pl. Zandaal, m. Anguille d'arène, f., ammodyte, m. Zandachtig, adj. Sablonneux. || Arénacé, aréniforme. Zandachtigheid, f. Nature sablonneuse, f. Zandadder, f. Vipère ammodyte, f. Zandbaai, f. Anse ensablée, f. Zandbaars, m. Sandat, m. Zandbak, m. Baquet à sable, sablier, m. || Barque de sable, f. Zandbakje, n. Sablier, m., sébile, f. Zandbank, f. Banc de sable, m. Zandberg, m. Montagne de sable, dune, f. Zandboer, m. Sablonnier, m. || Paysan des terres sablonneuses, m. Zandbusje, -doosje, n. Sablier, m. Zandduin, n. Dune, f. Zanden, v.a. Sabler, couvrir de sable. Zanderig, adj. Sableux. Zanderigheid, f. Qualité de ce qui est sableux, f. Zanderij, f., zandgat, n. Sablière, sablonnière, f. Zandglas, n. Sablier, m. Zandgoed, n. Basses feuilles (du tabac), f. pl. Zandgraver, m. Sablonnier, m. || (H.n.) Scarabée du sable, m. Zandgroef, f. Sablière, sablonnière, f. Zandgrond, m. Terrain sablonneux, m. || Op z- bouwen, bâtir sur le sable. Zandhaas, m. Lièvre blanc, m. Zandhaler, m. Marchand de sable, m. || Bateau qui transporte du sable, m. Zandheuvel, m. Dune, colline de sable, f. Zandhoen, n. Glaréole, f. Zandhoop, m. Monceau de sable, ensablement, m. Zandig, adj. Sablonneux. Zandig-

● Gij moet zijne handen zalven, il faut lui graisser la patte.

heid, f. Nature sablonneuse, f. Zandje, n. Grain de sable, m. Zandkar, f. Tombereau à sable, m. Zandkever, m. Cicindèle, f. Zandkoker, m. Sablier, m. Zandkorrel, f. Grain de sable, m. Zandkraai, f. (fig.) Sablonnier, m. Zandkruid, n. Sablonnière, arénaire, f. Zandkuil, m. Sablière, sablonnière, f. Zandlooper, m. Sablier, m. || (Mar.) Ampoulette, f. De z- loopt, staat stil, l'horloge moud, dort. || v. Zandhoen. - Zandman, m. Sablonnier, m. Zandmannetje, n. Homme au sable, m. Zandoever, m. Grève, f. Zandpad, n. Sentier sablonneux, m. Zandplaat, f. Banc de sable, m. Zandplaats, f. Sablonnette, f. Zandplant, f. Plante sabline, f. Zandpont, f. Bateau pour le transport du sable, m. Zandrijder, m. Tombelier, m. Zandruiter, m. (fig.) Cavalier désarçonné, m. Zandschipper, m. Sablonnier, m. Zandschuit, f. v. Zandpont. - Zandsteen, m. Grès, m. Zandsteenachtig, adj. Gréseux. Zandsteengroeve, f. Carrière de grès, grèserie, f. Zandstreek, f. Pays sablonneux, m. Zandstrook, f. Gabord, m. Zandtaart, f. Tourte fondante, f. Zandverkooper, m. Sablonnier, m. Zandverstuiving, f. Déplacement du sable sous l'action du vent, m. Zandvisch, m. v. Zandaal. - Zandvloo, f. Chique, f. Zandvorm, m. Moule de sable, m. Zandvormenmaker, m. Sableur, m. Zandvormig, adj. Aréniforme. Zandweg, m. Chemin sablonneux, m. || (Prov.) Zijn karretje rijdt op eenen z-, la fortune lui sourit. Zandwoestijn, f. Désert sablonneux, m. Zandzak, m. Sac à sable, m. Zandzee, f. Désert de sable, m.

Zang, m. Chanson, f., chant, m. Z- der vogelen, chant, ramage, m. || Het is koekoek één z-, c'est toujours la même histoire. Zangberg, m. Parnasse, hélicon, m. Zangbodem, m. Table (d'un violon, etc.), f. Zangbord, n. Tableau noté, m. Zangdrift, f. Passion du chant, f. Zanger, m., -es, f. Chanteur, chantre, m., chanteuse, cantatrice, f. || Poète, m. Zangerenkoor, n. Choeur d'hommes, m. Zangeressenkoor, n. Choeur de dames, m. Zangerig, adj. Mélodieux, chantant. || Qui aime le chant, mélomane. Zangerigheid, f. Mélodie, f. Zang(ers)feest, n. Fête chantante, f. Zanggezelschap, n. Société de chant, f. Zanggod, m. Apollon, m. Zanggodes, -godin, f. Muse, f. Zangkoor, n. Choeur, m. Zangkunst, f. Chant, m., musique vocale, f. Zangkunstenaar, m. Artiste lyrique, m. Zangkunstenares, f. Cantatrice, f. Zanglust, m. Mélomanie, f., amour du chant, m. || Verve poétique, f. Zangmaat, f. Cadence, mesure, f. Zangmaatschappij, f. Société de chant, f. Zangmeester, m. Professeur de chant, m. Zangmuziek, f. Musique vocale, f., chant, m. Zangnimf, f. Muse, f. Zangschool, f. École de musique vocale, école de chant, f. Zangsleutel, m. Clef (de musique), f. Zangspel, n. Opéra, m. Zangstem, f. Voix chantante, f. Zangster, f. v. Zangeres. - Zangstrijd, m. Concours de chant, m. Zangstuk, n. Cantate, f., choeur, m. Zangvermogen, n. Faculté de chanter, f. Zangvogel, m. Oiseau chanteur, m. Zangzoet, adj. v. Zangerig.

Zanik, m. et f. Rabâcheur, m., rabâcheuse, f. Zanikachtig, adj. Qui aime à rabâcher, rabâcheur. Zaniken, v.a. Rabâcher. Zaniker, m. Rabâcheur, m. Zanikerij, f. Rabâchage, m.

Zat, adj. et adv. Rassasié, repu, soûl. || (fig.) Las, dégoûté. Ik ben het z-, j'en ai assez, j'en suis dégoûté. Des levens z-, dégoûté de la vie. || (pop.) Ivre, soûl. || -, adv. Assez, en abondance.

Zaterdag, m. Samedi, m. De z- vóór Paschen, le samedi saint. Des z-s, le samedi. Zaterdags, adv. Le samedi. || (pop.) Hij heeft mij z-gefopt, il m'a joliment dupé. || -, interj. Wel z-! diantre! Zaterdagsch, adj. Du samedi. || (pop.) Sacré. Die Z-e jongen, ce diable de gamin.

Zatheid, f. Satiété, f., dégoût, m. || Ivresse, f. Zatterik, m. Ivrogne, biberon, m.

Zavel, n. Gros sable, gravier, m. Zavelaarde, f. Pouzzolane, f. Zavelachtig, adj. Graveleux, sablonneux.

Zavelboom, m. Sabine, f., savinier, m.

Zavelgrond, m. Terrain graveleux (ou) sablonneux, m. Zavelig, adj. v. Zavelachtig. - Zavelkuil, m. Sablière, sablonnière, f.

Ze, pron. pers. Elle, elles, ils, la, les.

Zebra, m. (H.n.) Zèbre, m.

Zede, f. Coutume, manière, mode, f. || Z-n, moeurs, f. pl. Bedorven z-n, moeurs dépravées. Zedelijk, adj. Moral. || -, adv. Moralement. Zedelijkheid, f. Moralité, f. Zedeloos, adj. Immoral. || -, adv. D'une manière immorale. Zedeloosheid, f. Immoralité, f. Zedenbederf, n. Dépravation des moeurs, immoralité, f. Zedenbederver, m. Corrupteur des bonnes moeurs, m. Zedenbedervend, adj. Démoralisateur, corrupteur. Zedenkunde, f. Morale, éthique, f. Zedenkundig, adj. Moral. Zedenkundige, m. Moraliste, m. Zedenkwetsend, adj. Contraire aux bonnes moeurs. Zedenleer, f. Morale, f. Zedenleeraar, m. Moraliste, m. Zedenles, f. Leçon, règle de morale, f. || Morale, moralité, f. Zedenmeester, m. Censeur, m. Zedenmeesterschap, n. Censure, f. Zedenprediker, m. Moraliseur, sermonneur, m. Zedenpreek, f. Mercuriale, f. Zedenrechter, m. Censeur, m. Zedenrijk, adj. Qui a de bonnes moeurs, vertueux. Zedenregel, m. Morale, f. Zedenspreuk, f. Maxime de morale, sentence, f. Zedenwerk, n. Traité de morale, m. Zedenwet, f. Loi morale, f. Zedig, adj. Modeste, décent, posé, retenu. || -, adv. Modestement. Zedigheid, f. Modestie, retenue, f.

Zee, f. Mer, f., océan, m. Ruime (of) volle z-, pleine (ou) haute mer. Stille z-, mer pacifique. In z- loopen, z- kiezen, mettre à la mer, prendre le large. Over z-, outre mer. Ter z- varen, naviguer, être marin. De z- staat hol, la mer est grosse. || (fig.) Te diep in z- gaan, s'engager trop avant. || Lame, f., coup de mer, m. Zeeaal, m. Congre, m. Zeeaap, m. Singe de mer, m. Zeeadder, f. Aspic de mer, m. Zeeagaat, m. Aiguemarine, f. Zeeajuin, m. Oignon marin, oignon de scille, m. Zeealsem, m. Absinthe de mer, f. Zeeappel, m. Hérisson de mer, m. Zeearend, m. Orfraie, f., ossifrague, m. || (Blas.) Safre, m. Zeearm, m. Bras de mer, m. Zeeaster, m. Astérie, ortie de mer, f. Zeeatlas, m. Atlas marin, m. Zeebaak, f. Balise, f. Zeebaar, f.

● Hij wil het zeegat uit, il veut devenir marin. Recht door zee, sans détours.

Vague, lame, f., flot, m. Zeebaars, m. Perche de mer, f. Zeebad, n. Bain de mer, m. Zeebal, m. (H.n.) Pelote de mer, f. Zeebank, f. Banc de sable, m. Zeebanket, n. (fig.) Hareng, m. Zeebarbeel, m. Surmulet, mulle, rouget, m. Net voor z-en, mulier, m. Zeebeer, m. Môle, m. || (H.n.) Ours marin, m. Zeeberil, v. Zeeagaat. - Zeebeschrijving, f. Hydrographie, océanographie, f. Zeebeurs, f. Alcyon, m. || Bourse de mer, f. Zeebewind, n. Amirauté, f., conseil de marine, m. Zeebewoners, m. pl. Faune f. marine. Zeebies, f. Jonc marin, m. Zeeblaas, f. Holothurie, f. Zeebloem, f. Nénuphar, m. Zeeboek, m. Atlas marin, m. Zeeboezem, m., -bocht, f. Golfe, m., baie, anse, f. Zeebonk, m. Loup de mer, m. Zeeboom, m. Coralline, f. Zeeboon, f. Échinocyame, m. Zeebouwer, m. Navigateur, m. || v. Zeeschip. - Zeebrak, n. Eau salée mélangée d'eau douce à l'embouchure des fleuves, f. Zeebrand, m. Brisants, m. pl. Feu Saint-Elme, m. Zeebrasem, m. Brème de mer, f., spare, m. Zeebrief, m. Lettres de mer, f. pl. Zeebuit, m. v. Zeeroof. - Zeeburg, m. Citadelle au bord de la mer, f. || Môle, m. Zeecadet, m. Élève m. de marine. Zeecipres, m. Coralline, f. Zeecommissaris, m. Commissaire maritime, m. Zeedagen, m. pl. Jours de voyage sur mer, m. pl. Zeeden, m. Pin des Landes, m. Zeedienst, f. Marine, f. Zeedier, n. Animal marin, m. Zeedijk, m. Digue de mer, f. Zeedraak, m. Dragon marin, m. Zeedrift, f. Épaves, f. pl. Zeedruif, f. (Bot.) Grappe de mer, f. || (H.n.) OEufs de sèche, m. pl. Zeeduif, f. Courte-épine, f. Zeeduiker, m. Plongeon de mer, m. Zeeduivel, m. Diable de mer, m., baudroie, f. Zeeduizendbeen, n. Néréide, f. Zeeëend, f. Canard marin, m. Zeeëenhoorn, m. Narval, m. Zeeëgel, m. Hérisson de mer, oursin, m. Zeeëik, m. Goémon, m. || Chêne de mer, m. Zeeëngel, m. (H.n.) Ange de mer, m. Zeeëngte, f. Détroit, canal, m.

Zeef, f. Sève, f. || Bouquet (du vin), m.

Zeef, f. Tamis, sas, crible, m. Door eene z- laten loopen, passer au tamis, tamiser. || (fig.) Zij is dicht als een z-, elle est secrète comme un coup de canon. Zeefachtig, adj. Cribleux.

Zeefakkel, v. Zeeboek.

Zeefbeen, n. Os cribleux (ou) ethmoïde, m. Zeefbeensholte, f. Sinus ethmoïdal, m. Zeefbij, f. Cribleuse, f. Zeefblad, n. Plan de crible, m. Zeefdoek, m. Toile de tamis, étamine, f. || Balin, m. Zeefmaker, m. Criblier, tamisier, m. Zeefraampje, n. Carrelet, m. Zeefspons, f. Éponge, f. Zeefswijze, adj. et adv. En forme de crible (ou) de tamis. Zeeftrommel, f. Tambour, m. v. Trommelzeef. - Zeefvormig, adj. Cribleux. Zeefwesp,

Zeefbij.

Zeeg, f. (Mar.) Courbure, f.

Zeegans, f. Pingouin, m. Zeegaren, n. Espèce de varech, f. Zeegast, m. Marin, m. Zeegat, n. Passe, embouchure, f., chenal, m. Zeegedierte, n. Animaux marins, m. pl. Zeegedrocht, n. Monstre marin, m. Zeegerecht, n. Conseil de guerre, m., amirauté, f. Zeegevaar, n. (Comm.) Risques de mer, m. pl.

Zeegevecht, n. Combat naval, m., bataille navale, f. Zeegewas, n. Plante marine, f. Zeegezicht, n. Marine, f.

Zeeghaftig, adj. Victorieux, || -, adv. Victorieusement. Zeeghaftigheid, f. Triomphe, m.

Zeegier, m. Vautour de mer, m. Zeegod, m. Dieu marin, Neptune, m. Zeegodin, f. Déesse de la mer, f. Zeegolf, f. Vague, f. Zeegras, n. Algue, f., varech, sart, m. || (Comm.) Crin végétal, m., zostère, f. Zeegroen, adj. Vert de mer. || -, n. Vert de mer, céladon, m. Zeegrondel(ing), m. Louche de mer, f., gobie, m.

Zeegt, v. Zeeg.

Zeehaan, m. Trigle, f. || Coq de mer, rouget, m. Zeehaas, m. Lièvre de mer, m. Zeehandel, m. Commerce maritime, m. Zeehandelaar, m. Celui qui fait le commerce maritime. Zeehandschoen, m. Espèce d'éponge, f. Zeehard, adj. Amariné. Zeehaven, f. Port de mer, havre, m. Zeeheester, m. Polypier, m. Zeeheide, f. Coralline, f. Zeeheld, m. Marin célèbre, m. Zeehoen, n. Grand pluvier, m. Zeehond, m. Phoque, chien marin, m. Zeehondenwant, n. Bretelle, f. || Houleviche, f. Zeehoofd, n. Môle, m. Zeehoren, m. Conque, f., buccin, m. Zeehorloge, n. Montre marine, f., chronomètre, m. Zeehout, n. Lisse de vibord, f., carreau, m. Zeekaart, f. Carte marine, f. Zeekaartenboek, n. Routier, m. Zeekalf, n. Phoque, veau marin, m. Zeekamp, m. Combat naval, m. Zeekant, m. Rivage, bord de la mer, m. Zeekap, f. Cape de matelot, f. Zeekapitein, m. Capitaine de vaisseau, m. Zeekasteel, n. Château au bord de la mer, m. || Vaisseau de guerre, grand navire, m. Zeekat, f. (H.n.) Calmar, m., seiche, f. || Bas-fond, haut-fond, sommail, m. Zeeklaver, f. Glaux, m. Zeeklip, f. Roc, écueil, m. Zeeklit, f., zeeknoop, m. Hérisson de mer, m. Zeekoe, f. Vache marine, f., lamantin, m. Zeekoekoek, m. Rouget, m. Zeekogel, m. v. Zeeklit. - Zeekoker, m. Tuyau de mer, m. Zeekokosboom, m. Lodoïce, m. Zeekompas, n. Boussole, f. Zeekoning, m. (H.n.) Mulet, m. Zeekoningen, m. pl. (Hist.) Rois de la mer, Vikings, m. pl. Zeekool, f. Chou marin, m., crambe, f. Zeekous, f. (Bot.) Sart, m. Zeekraal, f. Salicorne, m. Zeekrab, f. Crabe, cancre, m. Zeekreeft, m. Homard, m. Zeekrijg, m. Guerre navale, f. Zeekrijgsraad, m. Conseil de guerre maritime, m. Zeekrijgstocht, m. Expédition maritime, f. Zeekust, f. Côte, f., bord de la mer, m. Zeekwab, f. Étoile de mer, méduse, f.

Zeel, n. Corde, sangle, f., lien, m.

Zeeland, n. (Géogr.) Zélande, f. Zeelander, m. Zélandais, m. Zeelandsch, adj. Zélandais. Zeelavendel, f. Limoine, f.

Zeelbaan, f. Corderie, f. Zeeldraaien, n. Corderie, f. Zeeldraaier, m. Cordier, m. Zeeldraaierij, f. Corderie, f.

Zeeleeuw, m. Otarie, f. Zeeleeuwerik, m. Courlis, m. || Baveuse, f. Zeelicht, n. Feu Saint-Elme, m. Zeelieden, m. pl. Matelots, marins, m. pl. Zeelong, f. (H.n.) Poumon marin, m. Zeelook, n. Oignon marin, m.

● Hij heeft zeehanden en zeevoeten, il est amariné. Om zeep zijn, être perdu.

Zeelt, f. (H.n.) Tanche, f. Zeeltemond, m. (Anat.) Museau de tanche, m.

Zeelucht, f. Air de la mer, m. Zeelui, m. pl. v. Zeelieden. - Zeeluis, f. Asile, m.

Zeem, m. Chamois, m., peau chamoisée, f.

Zeem, n. Miel, m.

Zeemaan, f. (H.n.) Lune de mer, f. Zeemaat, m. Marin, matelot, m. || -, f. Mesure nautique, f. Zeemacht, f. Forces navales, f. pl., marine, f. Zeeman, m. Marin, matelot, m. Zeemanschap, f. Navigation, expérience de marin, f. || Z- gebruiken, se plier aux circonstances. Zeemanshuis, n. Maison pour marins, f. || Navire solide, m. Zeemanskunst, f. Navigation, f., art de naviguer, m. Zeemanspakje, n. Pacotille, f., portage, m.

Zeembereider, m. Mégissier, chamoiseur, m. Zeembereiding, f. Mégisserie, chamoiserie, f. || Mégie, f.

Zeemeeuw, f. Grande mouette noire, f. Zeemelde, f. Pourpier de mer, m.

Zeemen, adj. De peau de chamois. || -, v.a. Passer en mégie, chamoiser.

Zeemerk, n. Balise, tonne, f. Zeemeter, m. Sonde, f.

Zeemgaren, adj. Passé en mégie, chamoisé.

Zeemijl, f. Lieue marine, f.

Zeemlap, m. Peau de chamois, f. Zeemle(d)er, n. Chamois, m. Zeemle(d)eren, adj. De peau de chamois. Z- handschoenen, gants de chamois.

Zeemogendheid, f. Puissance maritime, f. Zeemossel, f. Coquille de mer, f.

Zeemtouwer, etc. v. Zeembereider, etc.

Zeemuis, f. (H.n.) Aphrodite, f.

Zeen, f. Nerf, tendon, m.

Zeenaald, f. Aiguille de mer, f. Zeenest, n. Nid d'alcyon, m. Zeenetel, f. Ortie marine, anémone de mer, f. Zeenimf, f. Néréide, f. Zeeoever, m. Rivage (ou) bord de la mer, m., côte, f. Zeeofficier, m. Officier de marine, m. Zeeolifant, m. Phoque à trompe, m. Zeeoor, n. Haliotide, f. Zeeoorlog, m. Guerre navale, f. Zeeoverste, m. Amiral, m.

Zeep, f. Savon, m.

Zeepaap, m. (H.n.) Uranoscope, tapeçon, m. Zeepaard, n. Cheval marin, m.

Zeepaarde, f. Terre savonneuse, f.

Zeepaardje, n. (H.n.) Hippocampe, m.

Zeepachtig, adj. Savonneux, saponacé.

Zeepaling, m. (H.n.) Congre, m.

Zeepappel, m. Pomme de savon, f.

Zeepas, m. Lettre de mer, f.

Zeepasch, f. Cendre du savonnier, f. Zeepbak, m. Boîte à savon, f. Zeepbal, m. Savonnette, f. Zeepbel, f. Bulle de savon, f. || (fig.) Chose périssable, f. Zeepbes, f. Fruit du savonnier, m. Zeepbloem, f. Gypsophile fastigié, m. Zeepboom, m. Savonnier, m. Zeepbrood, n. Pain de savon, m. Zeepdoos, f. Boîte à savon, f. Zeepen, v.a. Savonner. Zeeper, m. Savonnier, m. Zeeperig, adj. Savonneux. Zeeperij, f. Savonnerie, f. Zeepig, adj. Savonneux.

Zeepijp, f. v. Zeekoker.

Zeeping, f. Savonnage, m.

Zeepissebed, f. (H.n.) Cloporte de mer, m.

Zeepketel, m. Chaudière de savonnier,

campane, f., servidou, m. Zeepkindeken, n., -kist, f. Tierçon, m. Zeepkoker, m. Savonnier, m. Zeepkooper, m. Marchand de savon, m. Zeepkruid, n. Saponaire, f.

Zeeplaats, f. Ville maritime, f. Zeeplant, f. Plante marine, f.

Zeeploog, f. Lessive du savon, f. Zeepnoot, f. Noix savonneuse, savonnette, f. Zeeppil, f. Suppositoire au savon, m. Zeepplanten, f. pl. Saponacées, f. pl. Zeeppropje, n. v. Zeeppil.

Zeeprik, f. Lamproie armée, f.

Zeepsop, f. et n. Savonnade, eau de savon, savonnée, f. Zeepsteen, m. Pierre savonneuse, f. Zeepstof, f. Saponine, f. Zeepwater, n. Eau de savon, f. Zeepzieden, n. Savonnerie, f. Zeepzieder, m. Savonnier, m. Zeepziederij, f. Savonnerie, f. Zeepziedersloog, f. Lessive caustique, f.

Zeer, adj. Douloureux, cuisant. Een z-en vinger hebben, avoir mal au doigt. Z- hoofd, tête teigneuse. || -, n. Mal, m., douleur, f. Iemand z- doen, faire mal à q. Kwaad z-, teigne, f. || Bouton, m. || -, adv. Fort, très, extrêmement. Niet z-, pas beaucoup, ne... guère, pas fort. Te z-, trop, avec excès. Gij bedriegt u z-, vous vous trompez grandement. Niet zoo z-... als..., moins... que.... Even z-, autant. Hoe z-, combien, comme.

Zeeraad, m. Conseil de marine, m. Zeeraaf, f. Cormoran, m. Zeeraket, f. Caquillier, m. Zeeramp, f. Catastrophe maritime, f. Zeerecht, n. Droit maritime, code maritime, m. || Bureau des droits, m. Zeereis, f. Voyage par mer, m. Zeereuk, m. Odeur de mer, marine, f.

Zeergeleerd, adj. Docte, savant (titre des docteurs). Zeergestreng, adj. Très-puissant. Zeerheid, f. Mal, m. || Teigne, f. Zeerhoofdig, adj. Teigneux. Zeerig, adj. Qui a mal. || Teigneux. Zeerigheid, f. Mal, m., douleur, f. || Teigne, f.

Zeerob, m. Chien marin, phoque, m. || (fig.) Marin, loup de mer, m. Zeeroeper, m. Portevoix, m. Zeerok, m. Grosse capote de matelot, f. Zeeroof, m. Butin fait sur mer, m. || Piraterie, f. Zeeroos, f. Nénuphar, m. Zeeroover, m. Corsaire, pirate, forban, m. Zeerooverij, f. Piraterie, f. Zeerot, f. Rat de mer, m. || (fig.) Loup de mer, m. Zeerots, f. Écueil, m.

Zeerst, adv. Om het z-, à l'envi, à qui mieux mieux. Om het z- loopen, courir au plus vite. Ten z-e, excessivement, extrêmement. Zeertje, n. Bouton, ulcère, m.

Zeerui, f. Varech, m. Zeerund, n. Vache marine, f. Zeerups, f. Aphrodite, chenille de mer, f. Zeeschade, f. Avarie, f. Zeescheede, f. Ascidie, f. Zeeschelp, f. Coquille (ou) conque marine, f. Zeeschender, v. Zeeschuimer. - Zeeschijf, f. (H.n.) Bouclier de mer, m. Zeeschilder, m. Mariniste, m. Zeeschildpad, f. Tortue de mer, tortue frauche, f. Zeeschip, n. Vaisseau, navire, m. || (fig.) Een lastig z-, un homme difficile. Zeeschorpioen, m. Scorpène, f., scorpion de mer, m. Zeeschuimen, n. Piraterie, f. Zeeschuimer, m. Pirate, m. Zeeslag, m. Bataille na-

● Een zeevarend volk, une nation de marins. Zeere oogen, ophtalmie.

vale, f., combat naval, m. Zeeslak, f. Limaçon de mer, m. Zeeslang, f. Serpent marin, m., hydre, f. Zeesmaak, m. Goût marin, m. Zeesmid, m. (H.n.) Faber, m. Zeesnip, f. Centrisque, f. Zeesoldaat, m. Soldat de marine, m. Zeespiegel, m. Surface de la mer, f., miroir des eaux, m. || v. Zeeboek. - Zeespin, f. Araignée de mer, méduse, f. Zeesprinkhaan, m. Langouste, f. Zeestad, f. Ville maritime, f. Zeestar, f. Astérie, étoile de mer, f. Zeestilte, f. Calme sur mer, m., bonace, f. Zeestorm, m. Tempête sur mer, tourmente, f. Zeestraat, f. Détroit, m. Zeestrand, n. Rivage, bord de la mer, m., plage, f. Zeestreek, f. Parage, m. Zeestrijd, m. Combat naval, m. Zeestrooming, f. Courant marin, m. Zeestuk, n. (Peint.) Marine, f.

Zeet, f. Action de s'asseoir, f. || Siège, m. || Zijne z- nemen, se tasser, prendre son faix. || (fig.) Hij heeft zijne z- genomen, il a pris son pli.

Zeeterm, m. Terme de marine, m. Zeetijdingen, f. pl. Nouvelles maritimes, f. pl.

Zeetje, n. v. Zeet.

Zeetocht, m. Voyage en mer, m. || Expédition maritime, f. Zeeton, f. Balise, bouée, f. Zeetrompet, f. Trompette marine, f., portevoix, m. || (H.n.) Buccin, m. Zeetulp, f. Balane, f. Zeeui, m. v. Zeeajuin. - Zeeuurwerk, n. Horloge marine, f. Zeeuw, m. Zélandais, m. || (Monn.) Rixdale de Zélande, m. Zeeuwsch, adj. Zélandais. Zeevaarder, m. Navigateur, marin, m. Zeevaardig, adj. Prêt à prendre la mer. Zeevaardij, zeevaart, f. Navigation, marine, f. Zeevaartkunde, -kunst, f. Art de la navigation, m. Zeevaartschool, f. École de navigation, f. Zeevaartuig, v. Zeeschip. - Zeevader, m. Instructeur à bord d'un navire, m. Zeevak, n. Navigation, f. Zeevarend, adj. Qui va sur mer, navigateur. Zeevarken, n. Marsouin, m. || Cochon de mer, m. Zeevast, adj. Stable, bien assujetti contre les mouvements du navire. Zeeveder, f. Pennatule, f. Zeevenkel, f. Christe-marine, perce-pierre, f.

Zeever, f. Bave, f. Zeeveraar, m., -ster, f. Baveur, m., baveuse, f. Zeeverbaard, m. Baveur, m. Zeeverdoek, m. Bavette, f. Zeeveren, v.n. Baver. Zeevering, f. Salivation, f.

Zeevervig, adj. Vert de mer.

Zeeverwortel, m. Racine salivaire, f.

Zeeverzaad, n. Barbotine, f.

Zeeverzekeraar, m. Assureur maritime, m. Zeeverzekering, f. Assurance maritime, f. Zeevesting, f. Place maritime, f. Zeevijg, f. Figue marine, f. || Poumon marin, m. Zeevisch, m. Poisson de mer, m., marée, f. Zeevischverkooper, m. Maréyeur, m. Zeevlak, n., zeevlakte, f. Surface de la mer, f. || (Poét.) Plaine liquide, f. Zeevlam, f. Épais brouillard, m. Zeevoeten, m. pl. Pieds marins, m. pl. Zeevogel, m. Oiseau de mer, alcyon, m. Zeevolk, n. Gens de mer, matelots, marins, m. pl. Zeevond, m. Épaves, f. pl. Zeevoogd, m. Amiral, m. Zeevoogdij, f. Commandement d'une flotte, m., amirauté, f. Zeevos, m. Renard marin, m. Zeevrijbuiter, m. Flibustier, m. Zeewaaier, m. Gorgone éventail, f. Zeewaardig, adj. Bien armé

et équipé. v. Zeevaardig. - Zeewaardigheid, f. État de tenir la mer, m. Zeewaarts, adv. Vers la mer. Zeewagen, m. (Myth.) Char de Neptune, m. Zeewater, n. Eau de mer, f. Zeewering, f. Digue de mer, f. Zeewerkstuk, n. Problème nautique, m. Zeewerving, f. Levée de marins, f. Zeewetten, f. pl. Code maritime, m. Zeewezen, n. Marine, f. Zeewier, n. Algue, f., varech, sart, m. Zeewijf, n. Sirène, f. Zeewilg, m. Agnus castus, m. Zeewind, m. Vent du large, m., brise, f. Zeewolf, m. Loup marin, m. Zeewolfsmelk, f. (Bot.) Ésule, f. Zeewonder, n. Merveille de la mer, f. Zeezaak, f. Affaire de la marine, f. Zeeziek, adj. Qui a le mal de mer. Zeeziekte, f. Mal de mer, m. || (fig.) Spleen, m. Zeezog, n. Sillage, m. Zeezonnebloem, f. Héliotrope marin, m. Zeezout, n. Sel marin, m. Zeezwaluw, f. Hirondelle de mer, blanche, f. Zeezwijn, n. Centrine, f.

Zefl(e)r, m. Zéphire, zéphyr, m. Zefirisch, adj. Zéphyrien.

Zegachtig, adj. Babillard, bavard.

Zege, f. (H.n.) Chevrette, f.

Zege, f. Victoire, f., triomphe, m. Zegeboog, m. Arc de triomphe, m. Zegedicht, n. Hymne triomphal, m. Zegefeest, n. Fête du triomphe, f. Zegegalm, m. Son triomphal, cri de victoire, m. Zegehaftig, adj. etc. v. Zeeghaftig. - Zegekar, -koets, f. Char de triomphe, m. Zegekrans, m., -kroon, f. Couronne de laurier, couronne triomphale, f. Zegekreet, m. Cri de triomphe, m.

Zegel, n. Cachet, m. Zijn z- op iets drukken, mettre son cachet sur qc.; (fig.) confirmer qc. || (fig.) Zijn z- aan iets hechten (of) hangen, approuver qc. Onder het z- van geheimhouding, sous le sceau du secret. || (Jur.) Sceau, scellé, m. Het z- afnemen, lever le scellé. || Timbre, papier timbré, m. Op z-, sur papier timbré. Zegelaar, m. Scelleur, m. || Timbreur, m. Zegelaarde, f. Terre sigillée, f. Zegelbelasting, f. Droit du timbre, m. Zegelbewaarder, m. Garde des sceaux, m. Zegeldoosje, n. Petite boîte aux sceaux, f. Zegelen, v.a. Cacheter, sceller, appliquer (ou) mettre le sceau. || Timbrer. Zegelgeld, n. Droit du timbre, m. Zegelhars, f. et n. Céromimème, f.

Zegelied, n. v. Zegezang.

Zegeling, f. Action de cacheter (ou) de sceller, f. || Timbrage, m. Zegelkantoor, n. Bureau du timbre, m. Zegelklopper, m. Timbreur, m. Zegellak, n. Cire à cacheter, f. Zegellood, n. Plomb, m. Zegelmerk, n. Sceau, m., empreinte du sceau, f.

Zegelof, m. Louange d'une victoire, gloire triomphale, f. Zegeloon, n. Récompense d'une victoire, f.

Zegelpers, f. Presse à timbrer, f. Zegelrecht, v. Zegelgeld. - Zegelring, m. Anneau à cacheter, cachet, m. Zegelsnijder, m. Graveur de cachets, m. Zegeltjes, n. pl. (Bot.) Muguet, m. Zegelverbreker, m. Brise-scellé, m. Zegelverbreking, f. Bris de scellé, m. Zegelwas, n. Cire à sceller, f. Zegelwet, f. Loi du timbre, f.

Zegen, f. (Pêch.) Seine, senne, f.

● Onder ons gezegd en gezwegen, entre nous soit dit.

Zegen, m. Bénédiction, f. || (fig.) Bénédiction, grâce, faveur, f. Zegenaar, m. Celui qui bénit, qui consacre. Zegenbede, v. Zegenwensch. - Zegenboek, n. Bénédictionnaire, m. Zegenen, v.a. Bénir, donner la bénédiction. || Louer, bénir. || Bénir, souhaiter du bien. Gezegend land, pays heureux. Gezegend jaar, année prospère. Gezegende oogst, abondante moisson. Met iets gezegend zijn, avoir qc. en abondance. In gezegenden staat zijn, être dans une position intéressante. || Dédier, consacrer (une église). || -, (zich), v. réfl. Se signer, faire le signe de la croix. || (fig.) Bien profiter de qc. Wie het kruis heeft, zegent zich, charité bien ordonnée commence par soi-même. Zegening, f. Bénédiction, f. In z- blijven, être d'heureuse mémoire, être èn bénédiction.

Zegenkleed, n. Morceau de la seine, m.

Zegenrijk, adj. Comblé de prospérités, prospère, heureux. Zegenrijkheid, f. Prospérité, f. Zegenwensch, m. Bénédiction, félicitation, f.

Zegenoffer, n. Offrande triomphale, f. Zegepenning, m. Victoriat, m. Zegepoort, f. Arc de triomphe, m. Zegepraal, f. Triomphe, m. Zegepralen, v.n. Triompher. Zegepralend, adj. Triomphant, victorieux. || -, adv. En triomphe. Zegepraler, m. Triomphateur, m. Zegerijk, adj. Triomphant, victorieux. Zegeschoten, n. pl. Salve de victoire, f. Zegestandaard, m. Étendard de triomphe, m. Zegeteeken, n. Trophée, m. Zegetocht, m. Marche triomphale, f. Zegevaan, f. Drapeau victorieux, m. Zegevieren, v.n. Triompher. Zegevierend, v. Zegepralend. - Zegevlag, f. Drapeau de la victoire, m. Zegevuur, n. Feu de joie, m. Zegewagen, m. Char de triomphe, m. Zegezang, m. Chant de triomphe, péan, m. Zegezuil, f. Colonne triomphale, f.

Zegge, f. Laiche, f., carex, m.

Zeggen, v.a. Dire. || Signifier, dire. Wat wil dat z-? que veut dire cela? qu'est-ce que cela signifie? Om zoo te z-, pour ainsi dire. Dat kost 9.95 frank of laat ons z- 10 frank, cela coûte 9.95 fr. ou mettons 10 francs. Terloops gezegd, soit dit en passant. Niet veel van z- zijn, être taciturne. 't Is toch wat te z-, c'est désagréable. || Te z- hebben, avoir du crédit (ou) de l'autorité. || Dire, prononcer. || Juger, penser. || Redire. Hij weet op alles wat te z-, il trouve à redire à tout. Zoo iets laat ik mij niet z-, je ne permets pas qu'on me reproche cela. || -, n. Dire, dit, m., paroles, f. pl. Naar zijn z-, à ce qu'il dit. Zijn z- en tegenzeggen hebben, avoir son dit et son dédit. Als ik het voor het z- had, si j'étais le maître. Alles komt op mijn z-uit, tout arrive comme je l'ai prédit. Zegger, m. Diseur, m. Z- van goed geluk, diseur de bonne aventure. Zeggingskracht, f. Expression, f. Zegsman, m. Auteur, arbitre, diseur, m. Wie is uw z-? de qui tenez-vous cela? qui est l'auteur de cette nouvelle? Zegsvrouw, f. Diseuse, f. Wie is uwe z-? de qui tenez-vous cela? Zegswoord, n. Expression, locution, f., terme, m. Zegswijze, f. Façon de parler, expression, locution, f. || Diction, f.

Zeil, n. Voile, f. Z- en treil, apparaux, cordages, agrès, m. pl. Blind z-, civadière, voile de

beaupré, f. Aangeslagen z-, voile enverguée. Leuterend z-, voile en ralingue. Los z-, voile en bannière. Veel, weinig z- hebben bijstaan, avoir beaucoup, peu de voiles dehors. De z-en inhalen, strijken, serrer, amener les voiles. Vierkant z-, voile de fortune. Z- van den kleinen boegspriet, perroquet du mât de beaupré, m. Onder z- gaan, zich onder z- begeven, mettre à la voile. Alle z-en bijzetten, faire force de voiles; (fig.) faire tous ses efforts pour parvenir à son but. De z-en gorden, enverguer les voiles. De z-en laten vallen, caler les voiles. || (fig.) Een oog in het z- houden, avoir l'oeil au guet. Het geluk blaast hem in het z-, il a le vent en poupe. Met een opgestoken (of) opgestreken zeil, irrité, en colère. Met de z-en tegen den mast liggen, avoir perdu connaissance. Met de laatste schepen onder z- gaan, être le dernier à partir, laisser passer l'occasion. Met een nat z- loopen, être ivre. Onder z- zijn, être en ribote. Het z- inbinden, réduire ses dépenses. Stijf onder het z- staan, bien supporter (le vin. etc.). || Z- eens molens, toile, f. Zeilaanwijzing, f. Direction sur la manière de faire voile, f. Zeilage, f. Voilure, f. Zeilbaar, adj. Propre à faire voile. Z-schip, bon voilier. Z- weer, temps à perroquet. Zeilblok, n. Galoche, f. Zeilboom, m. Gui, m. Zeilboot, f. Barque à voiles, f. Zeildoek, n. Toile à voiles, f. || Prélart, m. Zeildoft, f. Traversier de chaloupe, m. Zeilen, v.n. Faire voile, voguer, cingler, naviguer. Bij den wind z-, aller à la bouline, bouliner, louvoyer. Door de baren z-, naviguer debout à la lame, croiser la lame. Hoog z-, serrer le vent. In konvooi z-, aller de conserve. Voor wind z-, aller vent arrière, avoir le vent en poupe. In eene engte z-, embouquer. Uit eene engte z-, débouquer. Scherp bij den wind z-, serrer le vent. Van land z-, alarguer. Altijd langs de kust z-, côtoyer, ranger (ou) allonger la côte. Om een gebergte z-, doubler un cap. || (fig.) Ruimschoots z-, ne pas être scrupuleux. Achteruit z-, faire de mauvaises affaires. Men moet z-, terwijl de wind waait, il faut battre le fer pendant qu'il est chaud. || -, v.a. Eene kaap te boven z-, doubler un cap. Een schip in den grond z-, couler un vaisseau à fond, (ou) dépasser un navire. Het tij dood z-, refouler la marée. Zeilenmaker, etc. v. Zeilmaker, etc. - Zeil- en roeivereeniging, f. Club nautique, m. Zeiler, m. Voilier, m. Zeilgaren, n. Fil de tré, m. Zelling, f. Action de faire voile, f. Zeiljacht, n. Yacht à voiles, m. Zeilklaar, v. Zeilree. - Zeilkleed, n. Lé, m., cueille, f. Zeilkoers, m. Cours que suit un voilier, m. Zeillinie, f. Ligne de file, f. Zeilmaker, m. Voilier, m. Zeilmakerij, f., zeilmakersambacht, n. Voilerie, f. Zeilmakerspriem, m. Marprime, f. Zeilnaald, f. Aiguille de voilier, f. Zeilorde, f. Ordre de marche (d'une flotte), m. Zeilpriem, m. Marprime, f. Zeilpunt, n. Point vélique, m. Zeilree, adj. Prêt à mettre à la voile, prêt à partir, appareillé. Zeilrol, f. Rôle de manoeuvre, m. Zeilschip, n. Vaisseau à voiles, m. Zeilslak, f. Nautile, m. Zeilspriet, m. Livarde, f. Zeilsteen, m. et n. Aimant, m. Zeiltocht, m. Voyage en voilier, m. Zeiltuig, n. Voilure, f. Zeilvaardig, adj. v. Zeilree. - Zeilvaartuig, n. v. Zeilschip.

● Hij speelt alle zeilen blank, il risque tout.

- Zeilvermaak, n. Plaisir d'aller à la voile, m. Zeilvermogen, n. Capacité de voilure, f. Zeilvoerend, adj. À voiles. Zeilwe(d)er, n. Temps propre à faire voile, m. Zeilwerk, n. Voilure, f. Zeilwind, m. Vent propre à faire voile, m.

Zein, f. Lame de la faux, f. Zeis(en), f. Faux, f. Zeisenkramer, m. Marchand ambulant qui vend des faux, m. Zeisenman, m. Mort, f. Zeisensmederij, f. Fabrique de faux, f. Zeisensmid, m. Forgeur de faux, m. Zeisvormig, adj. Falciforme.

Zeker, adj. Sûr, certain, assuré. || En sûreté. || Vrai. || Z-e man, certain homme. || -, adv. En sûreté. || Certainement, assurément, probablement. Zekerheid, f. Certitude, assurance, f. || Sûreté, f. || Garantie, caution, f. Zekerheidshalve, adv. Pour plus de sûreté. Zekerheidsmaatregel, m. Mesure de précaution, f. Zekerheidstelling, f. Cautionnement, m. Zekerlijk, adv. Certainement, assurément.

Zelden, adv. Rarement. Zeldzaam, adj. Rare, singulier. || Singulier, étrange, bizarre. || -, adv. Rarement, singulièrement. Zeldzaamheid, f. Rareté, singularité, f. || Curiosité, f.

Zelf, adj. Même. || (fig.) Van zich zelven vallen, tomber en défaillance (ou) en pâmoison. || Dat spreekt van z-, cela s'entend, cela va sans dire. Zelfbedrog, n., -begoocheling, f. Illusion volontaire, f. Zelfbehaaglijk, adj. Content de soi, suffisant. || -, adv. Plein de suffisance. Zelfbehagen, n. Orgueil, m., complaisance personnelle, f. Zelfbeheersching, f. Empire sur soi-même, m. Zelfbehoud, n. Conservation personnelle, f. Zelfbelang, n. Intérêt personnel, égoïsme, m. Zelfbeoordeeling, -beproeving, f. Examen personnel, m. Zelfbeschuldiging, f. Accusation de soi-même, f. || Remords de conscience, m. Zelfbevruchting, f. Génération spontanée, f. Zelfbewegend, adj. Automobile. Zelfbewust, adj. Conscient de soi-même. Zelfbewustheid, f., zelfbewustzijn, n. Connaissance, conscience intime, f. Zelfde, adj. Même. Zelfgenoegzaam, adj. Suffisant. Zelfgenoegzaamheid, f. Suffisance, f. Zelfgevoel, n. v. Zelfbewustzijn. - Zelfhaat, m. Haine de soi-même, f. Zelfheerscher, m. Autocrate, m. Zelfheersching, f. Autocratie, f. Zelfheid, f. Individualité, f., être, moi, m. Zijne z- verloochenen, renoncer à soi-même. Zelfkant, m. Lisière, f. Zelfkanten, adj. En lisière. Zelfkanthouder, m. Pince-lisière, m. Zelfkastijding, f. Mortification, f. Zelfkennis, f. Connaissance de soi-même, f. Zelfklinker, m. Voyelle, f. Zelfkweller, m. Personne qui se tourmente elle-même, f. Zelfkwelling, f. Tourment personnel, m. Zelfmoord, m. Suicide, m. Zelfmoorde(naa)r, m., -es, f. Suicidé, -ée, m. et f. Zelfonderricht, n. Autodidaxie, f. || Étude sans maître, f. Zelfonderzoek, n. Examen de soi-même, m. Zelfontbranding, f. Inflammation spontanee, f. Zelfontwikkeling, f. Développement de soi-même, m. Zelfopoffering, f. Dévouement, m. Zelfoverwinning, f. Victoire remportée sur soi-même, f. Zelfregee-

ring, f. Autonomie administrative, f. Zelfs, adv. Même. Zelfslachtig, adj. Épicène. Zelfstandig, adj. Libre, indépendant, autonome. || (Gramm.) Substantif. Z- naamwoord, nom substantif, substantif. || -, adv. Librement, avec indépendance. Z- oordeelen, juger en toute liberté (ou) personnellement. || Substantivement. Zelfstandigheid, f. Personnalité, f. || Liberté, indépendance, f. || Substance, f., être, m. Zelfstrijd, m. Combat intérieur, m. Zelfstudie, f. v. Zelfonderricht. - Zelfverbranding, f. Combustion spontanée, f. Zelfverdediging, f. Défense personnelle, f. Zelfvergoding, -verheffing, f. Présomption, f., orgueil, m. Zelfverlaging, f. Abaissement de soi-même, m. Zelfverloochening, f. Abnégation, f. Zelfvernedering, f. Humiliation de soi-même, f. Zelfvertrouwen, n. Assurance, confiance en soi-même, f. Zelfverveling, f. Ennui, m. Zelfverwijt, n. Reproche qu'on se fait à soi-même, m. Zelfverzaking, f. Oubli de soi-même, m. v. Zelfverloochening. - Zelfvoldoening, f. Satisfaction personnelle, f. Zelfwerkend, adj. Qui marche tout seul, automoteur. Zelfzucht, f. Égoïsme, m. Zelfzuchtig, adj. Égoïste. Zelfzuchtige, m. et f. Égoïste, m. et f.

Zelk, f. Tas d'ordures, m.

Zelling, f. (Mar.) Souille, f.

Zeloot, m. Zélateur, fanatique, m.

Zelve, v. Zelf.

Zemelachtig, adj. Ressemblant au son, furfuracé. || (fig.) Filandreux, ennuyeux. Zemelen, f. pl. Son, m. Zemelen, zemelig, adj. Plein de son. Z- meel, farine de rame, f. || (fig.) Ennuyeux, filandreux. Zemelknoopen, v.n. (fig.) Vétiller, chicaner. Zemelknooper, m. Vétilleur, ergoteur, m. Zemelknoopster, f. Ergoteuse, f. Zemelmeel, n. Recoup(ett)e, bisaille, f. Zemeluitslag, m. Porrigo, m. Zemelwater, n. Eau de son, f.

Zendbode, m. Envoyé, député, m. Zendbrief, m. Lettre, missive, épître, f., mandement, m. Zendeling, m. Missionnaire, émissaire, envoyé, m. Zendelingschap, n. Mission, f. Zendelingshuis, n. Mission, f., séminaire pour missionnaires, m. Zendelingswerk, n. OEuvre des missions, f. Zenden, v.a. Envoyer, expédier. Om iemand z-, envoyer chercher q. Een boek in de wereld z-, publier un livre. Zender, m. Commettant, expéditeur, m. Zending, f. Envoi, m. || Mission, f. Zendster, f. Expéditrice, f.

Zenegroen, n. Consoude moyenne, f.

Zeng, f. (Mar.) Risée, f., grain de vent, m. Zengen, v.a. Roussir. Gezengde luchtstreek, zone f. torride. || Flamber. Zenging, f. Action de flamber, de roussir, f.

Zenig, adj. Filandreux, tendineux. Zenuw, f. Nerf, m. Zenuwaandoening, f. Affection nerveuse, névrose, f. Zenuwachtig, adj. Nerveux. Zenuwachtigheid, f. Irritabilité des nerfs, nervosité, f. Zenuwader, f. Veine nerveuse, f. Zenuwbalsem, m. Baume nerval, m. Zenuwberoerte, f. Apoplexie nerveuse, f. Zenuwbeschrijving, f. Névrographie, f. Zenuwdraad, m. Nerf, m. Zenuwgestel, n. Système nerveux, m. Zenuw-

● Hij krijgt het op de zenuwen, il gagne une attaque de nerfs.

knoop, m. Ganglion, m. Zenuwkoorts, f Fièvre nerveuse, f. Zenuwkwaal, f. Névrose, affection nerveuse, f. Zenuwleer, f. Névrologie, f. Zenuwlijden, v. Zenuwaandoening. - Zenuwlijder, m., -es, f. Névropathe, neurasthénique, m. et f. Zenuwloos, adj. Énervé. || (fig.) Faible. || -, adv. Sans énergie, sans nerfs. Zenuwmiddel, n. Tonique, m. Zenuwpijn, f. Névralgie, f. Zenuwprikkeling, f. Titillation des nerfs, excitation nerveuse, f. Zenuwrijk, adj. Nerveux. Zenuwsmart, f. Névralgie, f. Zenuwstelsel, v. Zenuwgestel. - Zenuwtering, f. Consomption nerveuse, f. Zenuwtoeval, n. Attaque de nerfs, f. Zenuwtrekking, f. Contorsion, f., spasme, m. Zenuwversterkend, adj. Tonique. Zenuwvlecht, f. Plexus, m. Zenuwvlies, n. Névrilemme, m. Zenuwziek, adj. Neurasthénique. Zenuwziekte, f. Maladie nerveuse, névrose, f.

Zerk, f. Pierre tombale, f. || Dalle, f. Zerkenlichter, m. Louve, f.

Zerp, adj. Acide, âpre. Zerpheid, f. Acidité, âpreté, verdeur, f. Zerpzoet, adj. Aigredoux.

Zes, adj. numér. Six. || (fig.) Van zessen klaar zijn, être tout prêt, être fait à tout. Wij zijn met ons zessen, nous sommes à six. In zessen snijden, couper en six morceaux. || -, f. Six, m. Twee zessen gooien, amener deux six. || (fig.) Veel vijven en zessen maken, faire toutes sortes de difficultés. || Espèce de mitraille, f. Zesbladig, adj. Hexapétale. Zesdaagsch, adj. De six jours, qui dure six jours. Zesde, adj. Sixième. Karel de Z-, Charles six. || -, n. Sixième, m., sixième partie, f. || Ten z-, sixièmement, en sixième lieu. || (Jeu) Sixième, f. Zesdeelig, adj. Composé de six parties. Zesdehalf, adj. Cinq et demi. Zesderhande, -lei, adj. De six sortes. Zesdraadsch, adj. De six fils. Zesdubbel, adj. Sextuple. Zesduimer, m. Espèce de clou, f. Zesduizendste, adj. Six-millième. Zesender, m. Cerf six cors, m. Zeshandig, adj. (Mus.) Ecrit pour six mains. Zeshelmig, adj. Hexandre. Zeshoek, m. Hexagone, m. Zeshoekig, adj. Hexagonal. Zeshonderd, adj. numér. Six cents. Zeshonderdste, adj. Six-centième. Zeshoofdig, adj. A six têtes. Z-e regeering, hexarchie, f. Zesjarig, adj. De six ans. || Qui dure six ans. Zeskaart, f. (Jeu) Sixième, f. Zeskant, v. Zeshoek. - Zeskantig, adj. Qui a six faces carrées. Eene z-e figuur, un hexaèdre, un cube. Zeskleurig, adj. De six couleurs. Zesmaal, adv. Six fois. Zesmaandelijksch, adj. Qui a lieu tous les six mois, semestriel. Zesmaandig, zesmaandsch, adj. Qui dure six mois, âgé de six mois. Zesponder, m. Tout ce qui pèse six livres. || Balle de six livres, f. || Canon de six livres de balle, m., pièce f. de six. Zesregelig, adj. Composé de six lignes. Een z- vers, un sixain. Zessnarig, adj. À six cordes. Z- speeltuig, hexacorde, m. Zesspan, n. Attelage de six animaux, m. Zesstemmig, adj. A six voix. Zesstijlig, adj. Hexagyne. Zestal, n. Nombre de six, m. Zestien, adj. numér. Seize. || -, f. Seize, m. Zestiendaagsch, adj. Qui dure seize jours,

de seize jours. Zestiende, adj. Seizième. Lodewijk de Z-, Louis seize. || -, n. Seizième, m., seizième partie, f. Zestienderhande, -lei, adj. De seize sortes. Zestienhonderd, adj. numér. Seize cents. Zestienjarig, adj. De seize ans, qui dure seize ans. Zestienmaal, adj. Seize fois. Zestienponder, m. Objet de seize livres, m. || Pièce de seize, f. Zestiental, n. Nombre de seize, m. Zestienvoud, n. Quantité seize fois plus grande qu'une autre, f. Zestienvoudig, adj. Seize fois répété. Zestig, adj. numér. Soixante. || (fig.) Zijt gij z-! êtesvous fou? || -, f. Nombre soixante, m. || -, n. Soixantaine, f. Zestiger, m. Membre d'un concile de soixante, m. || Sexagénaire, m. || Vin de 1860, m. || Vaisseau de soixante pièces, m. || (Jeu) Een z- maken, faire soixante. Zestigerhande, -lei, adj. De soixante sortes. Zestigjarig, adj. Qui dure soixante ans, âgé de soixante ans, sexagénaire. Zestigmaal, adj. Soixante fois. Zestigste, adj. Soixantième. Zestigtal, n. Soixantaine, f. Zestigvoud, n. Quantité soixante fois plus grande qu'une autre, f. Zestigvoudig, adj. Répété soixante fois. Zesvlak, n. Cube, hexaèdre, m. Zesvleugelig, adj. Hexaptère. Zesvoetig, adj. Qui a six pieds, hexapode. || Z- vers, hexamètre, m. Zesvoud, n. Quantité six fois plus grande, f., sextuple, m. Zesvoudig, adj. Sextuple. Zeswerf, v. Zesmaal. - Zeszijdig, adj. v. Zeskantig. - Zeszuilig, adj. Hexastyle.

Zet, m. Placement, m., pose, f. || (Jeu) Aan wien is de z-? à qui la pose? || Coup, m., secousse, f. || (fig.) Bond, m. || Een heele z-, un travail difficile. || Ruse, finesse, f. Ik weet er een z- op, je sais comment m'y prendre. In eenen z-, tout d'un coup, d'un seul coup. || Mot piquant, jeu de mots, m. Iemand zetten geven, donner des coups de langue à q. Zetangel, m. (Pêch.) Ligne dormante, f. Zetbaar, adj. (Impr.) Composable. Zetbaas, m. Gérant, m. || (fig.) Homme de paille, m. Zetboer, m. Paysan qui fait valoir la ferme d'un autre, m. Zetbord, n. (Mar.) Planche élevée sur le plat- bord, f. Zetel, m. Siège, m. || (fig.) Op den z- tillen, élever aux honneurs. || Résidence, f. Zetelen, v.a. Placer, situer, établir. || -, n. Être assis, siéger, avoir son siège, avoir sa résidence. Zetelplaats, f. Résidence, f. Zetelrug, m. Enclos, m. Zetfout, f. Faute de composition, f. Zetgang, m. (Mar.) Bâtardeau, m., lisse, f. Zethaak, m. (Impr.) Composteur, m. || (Charp.) Croc, m. || (Mar.) Renard, m. Zethamer, m. Marteau à tête carrée, m. Zetijzer, n. Tourne-à-gauche, m. Zetjuffrouw, f. Gérante, f. Zetlijn, f. (Impr.) Filet, m., réglette, f. || (Pêch.) Ligne dormante, f. Zetmaat, f. Module, m. Zetmachine, f. Machine à composer, f. Zetmeel, n. Fécule, dextrine, f. Zetmeelsuiker, f. Glucose, f. Zetpil, f. Suppositoire, m. Zetplank, f. Composoir, m. Zetplant, f. Marcotte, f. Zetregel, f. (Impr.) Ligne de composition, f. || Maxime, règle, f. Zetschipper, m. Batelier (ou) patron remplaçant, m. Zetsel, n. Infusion, f. || Sédiment, résidu, m. || (Impr.) Composition, f. Zetstuk, n. (Mus.) Boucle, f., anneau, m. Zetten, v.a. Mettre, placer, poser, asseoir. Zet u, asseyez-vous. De spijzen op de tafel z-,

● Hij zet mij overal den voet dwars, il me contrecarre partout.

servir les mets. Boomen z-, planter des arbres. Planten in potten z-, empoter des plantes. In de lucht z-, exposer à l'air. Kanten op een kleed z-, garnir une robe de dentelles. Onder water z-, inonder, submerger. Juweelen z-, sertir des bijoux. Achter de tralies z-, mettre sous les verrous. Dichter z-, avancer, approcher. Den hoed op het hoofd z-, se couvrir. Hij zet geen voet meer in mijn huis, il ne met plus le pied chez moi. Aan land z-, débarquer. Voet aan wal z-, prendre terre. Visch in een vijver z-, aleviner un étang. Iemand het hoofd recht z-, faire marcher q. droit. Een schip op het strand z-, échouer un bateau. Op rente z-, placer à intérêt. Gelagen z-, tenir un café. Zijne schouders onder iets z-, s'atteler à une besogne. Ik mag hem wel z-, je l'aime bien. Het op een loopen z-, se mettre à courir. In verlegenheid z-, mettre dans l'embarras. || (Méd.) Koppen z-, appliquer des ventouses. Eene breuk z-, réduire une fracture. || (Impr.) Composer. || Ik zet er mijn hoofd onder, je parie ma tête. || Dat zet ik u, je vous en défie. || Koffie z-, faire le café. Zetter, m. Metteur, placeur, m. || Étai, m. || (Impr.) Compositeur, m. || Déclic, m. || Celui qui aide à soulever des sacs. || Sertisseur, m. || (Fin.) Répartisseur des impôts, m. Zetterij, f. Atelier du compositeur, m. Zettershaak, m. (Impr.) Composteur, m. Zetting, f. Action de poser, pose, f., placement, m., sertissure, composition, f. || Fixation, f. || Assiette (de l'impôt), f. || Taxe, f. Zetweger, m. (Mar.) Serre-gouttière, m., parclose, f.

Zeug, f. Truie, laie, f. || Cloporte, m. Zeugdistel, f. Laiteron, m. Zeugvormig, adj. Onisciforme.

Zeulen, v.a. Traîner (avec peine). || -, v.n. Pêcher avec une traînasse. || Dat moet zoo wat heen z-, cela doit traîner quelque temps. Zeuler, m. Celui qui traîne avec peine.

Zeunie, f. Auge de cochon, f.

Zeuntje, n. (Mar.) Celui qui apporte les plats et lave la vaisselle, marmiton, m.

Zeur, m. et f. v. Zeurkous. - Zeur, f. Bagatelle, f., chiffon, m. Zeuren, v.n. Faire de la peine. || Importuner, être désagréable. || Z- over iets, rabâcher q.

Zeuren, v.n. (Jeu) Tricher.

Zeurig, adj. Pénible, désagréable. Zeurkous, m. et f. Rabâcheur, m., rabâcheuse, f.

Zeven, v. Ziften.

Zeven, adj. numér. Sept. || -, f. Sept, m. Zevenblad, n. (Bot.) Tormentille, f. Zevenbladig, adj. À sept feuilles, heptaphylle. Zevenbloem, f. Septas, m.

Zevenboom, m. v. Zavelboom.

Zevendaagsch, adj. Qui dure sept jours, de sept jours, âgé de sept jours. Zevende, adj. Septième. Karel de Z-, Charles sept. || -, n. Septième, m. Ten z-, septièmement. Zevendeelig, adj. De sept parties. || Heptatome. Zevend(e)half, adj. Six et demi. Zevenderhande, -lei, adj. De sept sortes. Zevendraadsch, adj. De sept fils. Zevendubbel, adj. Septuple. || -, n. Septuple, m. Zevenduizendste, adj. Sept-millième. Zevengesternte, n. (Astr.) Ourse, f., hyades, pléiades, f. pl. Zevengetijde, n. Trèfle odoriférant, mélilot bleu, m. Zevenhelmig, adj. Heptandre. Zeven-

hoek, m. Heptagone, m. Zevenhoekig, adj. Heptagonal. Zevenhonderd, adj. numér. Sept cents. Zevenhonderdste, adj. Septcentième. Zevenhoofdig, adj. À sept têtes. Z-e regeering, heptarchie, f. Zevenjaarsbloem, f. Immortelle, f. Zevenjarig, adj. De sept ans, âgé de sept ans, septennal. Zevenkaart, f. (Jeu) Septième, f. Zevenkantig, adj. À sept côtés (ou) arêtes. Zevenklapper, m. Pétard à sept coups, m. Zevenkleurig, adj. De sept couleurs.

Zevenkramer, m. Marchand de tamis, m.

Zevenmaal, adv. Sept fois. Zevenmaandsch, adj. Âgé de sept mois.

Zevenmaker, m. Fabricant de cribles, m.

Zevenman, m. Septemvir, m. Zevenmanschap, n. Septemvirat, m., heptarchie, f. Zevenoog, f. Furoncle, m. Zevenponder, m. Objet de sept livres, m. Zevenslaper, m. (H.n.) Loir, m. || (Hist.) Un des sept dormants, m. || (iron.) Grand dormeur, m. Zevensnarig, adj. Qui a sept cordes. Zevenster, v. Zevengesternte. - Zevental, n. Nombre de sept, m. Zeventallig, adj. Septénaire. Zeventien, adj. numér. Dix-sept. Zeventiendaagsch, adj. Qui dure dix-sept jours, âgé de dix-sept jours. Zeventiende, adj. Dix-septième. || -, n. Dix-septième, m., dix-septième partie, f. Zeventienderhande, -lei, adj. De dix-sept sortes. Zeventienhonderd, adj. numér. Dix-sept cents. Zeventienjarig, adj. Qui dure dix-sept ans, âgé de dix-sept ans. Zeventienmaal, adv. Dix-sept fois. Zeventiental, n. Nombre de dix-sept, m. Zeventienvoud, n. Nombre dix-sept fois plus grand qu'un autre, m. Zeventienvoudig, adj. Dix-sept fois répété. Zeventig, adj. numér. Soixante-dix. De z- overzetters, les Septante. Zeventiger, m. Membre d'une assemblée de soixante-dix, m. || Septuagénaire, m. || Vaisseau de soixante-dix canons, m. || Vin m. de l'an 70. Zeventigjarig, adj. Qui dure soixante-dix ans, âgé de soixante-dix ans, septuagénaire. Zeventigjarige, m. et f. Septuagénaire, m. et f. Zeventigmaal, adv. Soixante-dix fois. Zeventigponder, m. Objet m. de soixante-dix livres. Zeventigste, adj. Soixante-dixième. Zeventigtal, n. Nombre de soixante-dix, m. Zeventigvoud, n. Quantité prise soixante-dix fois, f. Zeventigvoudig, adj. Rénété soixante-dix fois. Zevenvingerkruid, n. Tormentille commune, f. || Comaret, m. Zevenvlak, n. Heptaèdre, m. Zevenvoetig, adj. À sept pieds. Z- vers, heptamètre, m. Zevenvoud, n. Septuple, m. Zevenvoudig, adj. Septuple. Zevenwijvig, adj. Heptagyne. Zevenzaad, n. Mélange de sept graines différentes pour les oiseaux, m.

Zeverzaad, n. Barbotine, f.

Zich, pron. pers. Se, soi, à lui, à elle, à eux. à elles.

Zicht, f. Fancillon, m.

Zicht, n. Vue, f., spectacle, m. In 't z-, en vue. Op z-, à vue. Op kort z-, à court, terme, à quelques jours de vue. Zichtbaar, adj. Visible. || Manifeste, évident. Zichtbaarheid, f. Visibilité, évidence, f. Zichteinder, m. Horizon, m.

Zichten, v.a. Faucher.

● Dat gaat mij door mijn ziel, cela me fend l'âme.

Ziedaar, interj. Voilà! Tiens!

Zieden, v.a. Cuire, faire cuire (ou) bouillir. || -, v.n. Bouillir. Ziedendheet, adj. Bouillant. Zieder, m. Celui qui fait cuire (ou) bouillir, m. Ziederij, f. Raffinerie, f. Ziedharing, m. Hareng bouilli, m. Zieding, f. Action de faire bouillir, cuisson, f., bouillonnement, m. Ziedpan, f. Bassin de cuite, m.

Ziegezagen, v.n. Râcler du violon. || v. Temen.

Ziehier, interj. Voici.

Ziek, adj. Malade. Zich z- lachen, se pâmer de rire, mourir de rire. || (fig.) Désireux, passionné pour. Ziekachtig, adj. Maladif, indisposé. Ziekbed, n. Lit de malade, m. Zieke, m. et f. Malade, m. et f. Ziekelijk, adj. Maladif, infirme, malingre. || (fig.) Exagéré, maladif. Ziekelijkheid, f. Langueur, indisposition, infirmité, f., état maladif, m. || (fig.) Exagération, exaltation, f. Zieken, v.n. Être malade, dépérir. Ziekenbewaarder, m., -ster, f., ziekenbezorger, m., -ster, f., ziekendienaar, m., -dienster, f. Infirmier, m., infirmière, f., garde-malade, m. et f. Ziekenboeg, m. Hôpital de bord, m. Ziekenbus, f., -fonds, n. Caisse de secours, f. Ziekengrens, v. Ziekenboeg. - Ziekenhuis, n. Hôpital, m. Ziekenkamer, f. Chambre pour malades, infirmerie, f. Ziekenmoeder, f. Mère infirmière, f. Ziekenoppasser, etc. v. Ziekenbewaarder, etc. - Ziekentroost, m. Consolation des malades, f. Ziekentrooster, m. Visiteur des malades, m. Ziekenvader, m. Père infirmier, m. Ziekenverpleger, m. Infirmier, m. Ziekenverpleging, -verzorging, f. Soins à donner aux malades, m. pl. Ziekenwagen, m. Voiture d'ambulance, f. Ziekenzaal, f. Infirmerie, f. Ziekenzuster, f. Soeur infirmière, f. Ziekestoel, m. Fauteuil de malade, m. Ziekmakend, adj. Morbifique. Ziekte, f. Maladie, f. Vallende z-, mal caduc, haut mal, m., épilepsie, f. Ziektekiem, f. Germe morbide (ou) pathogène, m. Ziektenkunde, -leêr, f. Pathologie, f. Ziektenkundig, adj. Pathologique. Ziekteoorzaak, f. Cause de la maladie, f. Leer der -en, étiologie, pathogénie, f. Ziektestof, f. Principe morbide, virus morbifique, m. Ziekteteeken, n. Symptôme, m. Ziekteverloop, n. Marche d'une maladie, f.

Ziel, f. Âme, f., esprit, m. || (fig.) Personne, âme, f., homme, individu, m. Stad van tien duizend z-en, ville de dix mille âmes. Eene vrome z-, un homme pieux. Hoe meer z-en, hoe meer vreugd, plus on est de fous, plus on rit. Geen z- weet het, personne ne le sait. Z-en winnen, faire des prosélytes. Lichte z-, libertin, m. || Dresse (de soulier), f., cul (de bouteille), m., larron (de plume), m. Zielbraken, v. Zieltogen. - Zielebeul, m. Tiran, m. || Remords, m. Zielegift, n. Poison de l'âme, m. Zielegrootheid, f. Grandeur d'âme, f. Zieleheil, n. Salut de l'âme, m. Zieleleer, f. Psychologie, f. Zieleleven, n. Vie morale, f. Zielelijden, n. Souffrance morale, f. || Aliénation mentale, f. Zielenadel, m. Noblesse du coeur, f. Zielenarts, f. Psychiâtre, aliéniste, m. Zielendwang, m. Oppression des consciences, f.

Zielenherder, m. Pasteur, m. Zielental, n. Nombre d'habitants, m. Zielesmart, f. v. Zielsverdriet. - Zielestrijd, m. Combat intérieur, m. Zieletroost, m. Consolation spirituelle, f. Zielevreugde, f. Délices de l'âme, f. pl. Zielgeneeskunde, f. Psychiâtrie, f. Zielkunde, f. Psychologie, f. Zielloos, adj. Sans vie, inanimé. Zielmis, f. Messe de requiem, f. Zielmisboek, n. Obituaire, m. Zielroerend, adj. Touchant, pathétique. || -, adv. Pathétiquement. Zielsangst, m. Angoisse, f., trouble de l'âme, m. Zielsbedroefd, adj. Profondément affligé, la mort dans l'âme. Zielsbegeerte, f. Ardent désir, m. Zielsbeminde, m. et f. Bien-aimé(e), m. (et f.). Zielsgedachte, f. Pensée de l'âme, f. Zielsgenoegen, m. Plaisir de l'âme, m. Zielsgezicht, n. Vision, hallucination, f. Zielskracht, f. Faculté de l'âme, f. || Fermeté, f. Zielskwelling, f. Tourment de l'âme, m. Zielsrust, f. Repos de l'àme, m., paix de l'âme, f. Zielsstrijd, m. Combat intérieur, m. Zielstreelend, adj. Touchant. Zielsveel, adv. Z-van iemand houden, aimer q. de toute son âme. Zielsverdriet, n. Peine de l'âme, f., chagrin profond, m. Zielsverhuizing, f. Métempsycose, transmigration des âmes, f. Zielsvermogen, n. Faculté de l'âme, f. Zielsverrukking, f. Extase, f. Zielsvertrouwen, n. Confiance intime, f. Zielsvervoering, f. Transport de l'âme, m., extase, f. Zielsvriend, m., -in, f. Ami, m. (ou) amie f. intime. Zielsziekte, f. Maladie mentale, f. Zieltogen, v.n. Agoniser, être à l'agonie, se mourir. Zieltogend, adj. Mourant, agonisant. Zieltoging, f. Agonie, f. Zielverheffend, adj. Qui élève l'âme Zielverkooper, m. Racoleur, embaucheur m. Zielverkwikkend, adj. Réconfortant Zielverpestend, adj. Corrompant. Zielverrenselaar, m. v. Zielverkooper. - Zielverzerger, m. Père spirituel, confesseur, m. Zielzoeker, m. Poignard, m.

Zien, v.a. Voir, apercevoir, découvrir, remarquer. Iets door de vingers z-, fermer les yeux à qc. In de oogen z-, regarder dans le blanc des yeux In den nek z-, traiter par dessous la jambe. Op de vingers z-, surveiller de près. Hij ziet op geen gulden, il ne regarde pas à un florin. Naar iets z, avoir soin de qc. Iemand in de kaart z-, découvrir les tours de q. Over het hoofd z-, négliger. Laten z-, montrer. Als dat gebeurt, zal ik mij laten z-, si cela arrive, je m'en mêlerai. Zie! ziet! voyez! Iemand gaarne z-, aimer q. Iets gaarne z-, voir qc. de bon oeil. || -, v.n. Paraître, être. Bleek z-, être pâle. Scheel z-, loucher. Donker z-, faire grise mine. || Dit venster ziet op de straat, cette fenêtre donne sur la rue. Dat ziet op iets anders, cela se rapporte à autre chose. || -, n. Vue, f. Tot z-s, au revoir. Ziende, adj. Voyant. Z- blind zijn, faire semblant de ne pas voir, fermer les yeux à l'évidence, être aveugle en plein jour. Zienderoogen, adv. À vue d'oeil. Ziener, m. Voyant, m. || Prophète, m. || Visionnaire, m. Zienersblik, m. Regard prophétique, m. Zienersgave, f. Don prophétique, m. Zienersoog, n. OEil prophétique, m. Zienlijk, adj. Visible. || -, adv. Visiblement. Zienswijze, f. Manière de voir, f.

● Zie dat gedaan te krijgen, tâchez d'obtenir cela.

Zier, f. Ciron, m. || (fig.) Atome, grain de poussière, m. Eene z-, un tant soit peu. Ik geef er geen z- om, je m'en moque comme de colin-tampon. Niet eene z-, rien du tout. Zierblaartje, n. Ciron, (ampoule), m.

Ziezoo, interj. Voilà! à la bonne heure!

Zift, f. Tamis, sas, crible, couloir, m. Ziftbeen, v. Zeefbeen. - Ziften, v.a. Cribler, sasser, tamiser, passer par le tamis, par le crible (ou) par l'étamine. || (fig.) Eplucher. || Critiquer, épiloguer. Zifter, m. Tamiseur, cribleur, m. || Éplucheur, épilogueur, m. Zifterij, zifting, f. Criblage, tamisage, sassement, m. || (fig.) Critique, f., épluchage, m. Ziftlaken, n. Balin, m. Ziftsel, n. Criblure, f.

Zigeuner, m. Tzigane, m.

Zij, pron. pers. f. sing. Elle. || -, pron. pers. f. pl. Elles. || -, pron. pers. m. pl. Ils, eux.

Zij, f. v. Zijde. - Zijaanval, m. Attaque de flanc, f. Zijafdak, n. Appentis latéral, m. Zijbalk, m. Poutre de côté. f. Zijbeenen, n. pl. Os pariétaux, m. pl. Zijbeuk, m. Bas côté, m., nef latérale, f. Zijblad, v. Zijdeblad.

Zijd, adv. Wijd en z-, de tous côtés, partout.

Zijdak, n. Toit latéral, m. Zijdam, m. Digue latérale, f. Zijde, f. Côté, flanc, m. Aan iemands z- zijn, être assis à côté de q. In de z- aangrijpen, attaquer en flanc. Z- spek, une flèche de lard. Een schip op z- halen, mettre un vaisseau en carène. Aan gene z-, à l'autre côté. Scherts ter z-! badinage à part! Iemand ter z- nemen, prendre q. à part. Steek in de z-, point de côté, m. Ter z- staan, assister. Ter z- leggen, mettre de côté. Van ter z- uitteekenen, dessiner de profil. Iemand in zijne zwakke z- aantasten, prendre q. par son faible. Dat is zijne zwakke z-, c'est son faible. || De verkeerde (of) averechtsche z-, l'envers, le revers. De rechte z-, l'endroit. || Zich van eene goede z- vertoonen, se montrer à son avantage. || Parti. m. Iemands z- kiezen, prendre le parti de q. || Côté, m., bande, f. De z- bieden, prêter le flanc. || (Théât.) Ter z-, à part. || (fig.) Iemand in de z- zeilen, ruiner q.

Zijde, f. Soie, f. Getwijnde z-, organsin, moulinage, m. || (fig.) Geene z- bij iets spinnen, ne pas y gagner. Zijdeaap, m. Hapale, m. Zijdeachtig, adj. Soyeux. Zijdedrukker, m. Gaufreur d'étoffes de soie, m. Zijdefabriek, f. Manufacture d'étoffes de soie, f., soierie, f. Zijdefabrikant, m. Fabricant de soieries, m. Zijdehandel, m. Commerce de soie, m. Zijdehandelaar, m. Commerçant en soie (ou) en soieries, m. Zijdehaspel, m. Asple, m. Zijdehaspelaarster, f. Filatrice, f. Zijdeindustrie, f. Sériciculture, f. Zijdekaarde, f., -kam, m. Cardasse, f. Zijdeklos, m. Bobine à dévider la soie, f. || Brodoir, m. Zijdekoekoek, m. Couroucou, m.

Zijdelings, adv. De côté, de travers, de biais. || (fig.) Indirectement. Zijdelingsch, adj. De travers, de biais. || (fig.) Indirect, latéral, collatéral. De z-e linie, ligne collatérale. Z-e erfgenamen, collatéraux, m. pl.

Zijdemolen, m. Moulin à soie, m. Zijden, adj. De soie. Zijdenhemdje, n. Pomme, f.

Zijdepijn, f. Point de côté, m. || Pleurésie, f.

Zijdeplant, f. Soyeuse, soie d'orient, f. Zij-

dereeder, m. Moulineur, m. || Fabricant de soieries, m. Zijdereederij, f. Moulinage, m. || Filature de soie, f. Zijdestaart, m. (H.n.) Jaseur, m.

Zijdesteek, m. Point de côté, m. || (Taill.) Point de biais, m.

Zijdestof, f. Étoffe de soie, f.

Zijdestreep, f. Raie latérale, f.

Zijdetwijnder, m. Moulinier, retordeur, m. Zijdetwijnderij, f. Retordage, moulinage de la soie, m.

Zijdeur, f. Porte latérale, f.

Zijdeverver, m. Teinturier en soie, m. Zijdeververij, f. Teinture (ou) teinturerie en soie, f.

Zijdewee, n. Pleurésie, f., mal de côté, m.

Zijdewerk, n. Soierie, f. Zijdewerker, -wever, m. Ouvrier en soie, m. Zijdeweverij, f. Tissage de la soie, m. || Manufacture de soieries, f. Zijdewinde, f. Guindre, m. Zijdewinkel, m. Magasin de soieries, m. Zijdeworm, m. Ver à soie, m. Zijdewormkweeker, m. Magnanier, m. Zijdewormkweekerij, -teelt, f. Magnanerie, f. || Sericiculture, f.

Zijdgeweer, n. Sabre, m., épée, f. Zijdreef, f. Contre-allée, f.

Zijfabriek, f. Soierie, fabrique de soie, f.

Zijgang, m. Contre-allée, f. || (fig.) Menée secrète, f., détour, m.

Zijgbak, m. Couloire, f. Zijgdoek, m. Filtre, m.

Zijgebergte, n. Contrefort, m. Zijgebouw, n. Aile, f.

Zijgen, v.a. Filtrer, couler. || -, v.n. Tomber en défaillance.

Zijgezicht, n. Profil, m.

Zijging, f. Filtration, f. Zijgnat, n. Décoction filtrée, f. Zijgoven, m. Fourneau de ressuage, m. Zijgpapier, n. Papier à filtrer, m. Zijgraampje, n. Carrelet, m. Zijgsteen, m. Pierre à filtrer, f. Zijgvat, n. Couloire, f.

Zijhouw, m. Coup oblique, m. Zijkamer, f. Chambre latérale, antichambre, f. Zijkanaal, n. Canal latéral, m.

Zijl, f. Égout pour les eaux de pluie, m.

Zijlaan, f. Contre-allée, f. Zijladder, f. Ridelle, f. Zijleuning, f. Accotoir, bras (de fauteuil), m. Zijlicht, n. Jour oblique, m.

Zijlrecht, n. Droit de décharge, m.

Zijmagen, m. et f. pl. Collatéraux, m. pl. Zijmuur, m. Mur latéral, m. || Jambage, m.

Zijn, v.n. Être. Hij is het, c'est lui. Dat kan z-, cela se peut. Het zij zoo! soit! Het zij zoo het wil, quoi qu'il en soit. Er z-, il y a. Het is koud, il fait froid. || -, v. auxil. Être. || -, n. Être, m.

Zijn, adj. poss. Son, sa, ses. Zijn vader, son père. Zijne moeder, sa mère. || -, pron. poss. De, het zijne, de zijnen, le sien, la sienne, les siens, les siennes. Ieder het zijne, à chacun ce qui lui revient. Zijnent (te), Chez lui, chez soi. Zijnenthalve, adv. Pour l'amour de lui, par égard pour lui. Zijnentwege, adv. De sa part, en son nom. Zijnentwil, adv. Om z-, par égard pour lui. Zijnerzijds, adv. De son côté.

Zijp, f. Égout, m., rigole, f.

Zijpaard, n. Bricolier, m. Zijpad, n. Sentier écarté, m.

● Hoe is het met den zieke? comment va le malade?

Zijpelen, etc. v. Sijpelen, etc.

Zijplank, f. Pan d'un bois de lit, ais latéral, m. || (Mar.) Radier, m.

Zijplap, f. Feutrière, f.

Zijpost, m. Montant, lancis, m. Zijraam, n. Fenêtre latérale, f.

Zijreeder, m. Moulinier, m. Zijreederij, f. Moulinage, m., soierie, f.

Zijschaal, f. Jumelle d'assemblage, f. Zijsprong, m. Écart, m. Zijstoot, m. Flanconnade, f. Zijstraat, f. Rue latérale, f. Zijstuk, n. Pièce du côté, f., jumelles, f. pl., ailette (de soulier), f., flanchet (de morue), m. Zijtak, m. Branche latérale, f. Zijtje, n. Petit côté, m., etc. || Page, f. Zijvenster, n. Fenêtre latérale, f.

Zijwaar, f. Soierie, f.

Zijwaarts, adv. De côté, sur le côté. Zijwaartsch, adj. Latéral. Zijwand, f. Paroi latérale, f. Zijwang, f. Flasque f. (d'affût). Zijweg, m. Chemin écarté (ou) de traverse, m. Zijwind, m. Vent large, vent de bouline, m.

Zijworm, etc. v. Zijdeworm, etc.

Zijzak, m. Poche de côté, f. Zijzeil, n. Voile de bouline, f.

Zilt, adj. Saumâtre, salé, salin. Ziltheid, f. Goût saumâtre, m. Ziltig, etc. v. Zilt, etc.

Zilver, n. Argent, m. || (fig.) Argenterie, f. Zilverachtig, adj. Semblable à l'argent. || Argentin. Zilverader, f. Veine d'argent, f. Zilverafdrijving, f. Affinage de l'argent, m. Zilverahorn, m. Érable rouge, m. Zilverbaars, m. Perche d'Amérique, f. Zilverbedding, f. Couche de minerai d'argent, f. Zilverbergwerk, n. Mine d'argent, f. Zilverbewaarder, m. Garde-vaisselle, m. Zilverblad, n. Lame (ou) feuille d'argent, f. || (Bot.) Euphorbe des jardins, m. Zilverblank, adj. Couleur d'argent. Zilverblonde, f. Galène d'argent, f. Zilverblik, m. Éclair d'argent, m. Zilverbloem, f. Lunaire vivace, f. || Fleur d'argent, f. Zilverboom, m. Protée, m. Zilverdraad, n. Fil d'argent, m. Zilverdruk, m. Impression en lettres argentées, f. Zilveren, adj. D'argent. Z- bruiloft, noces d'argent, f. pl. Zilveren, v.a. v. Verzilveren. - Zilvererts, n. Minerai d'argent, argent de mine, m. Zilverfazant, m. Faisan argenté, m. Zilvergehalte, n. Titre de l'argent, m. Zilverglans, m. Éclat de l'argent, m. Zilverglit, n. Litharge d'argent, f. Zilvergoed, n. Argenterie, f. Zilvergroef, f. Mine d'argent, f. Zilverhelder, adj. Argenté, argentin. Zilverhoudend, adj. Argentifère. Zilverklank, m. Son argentin, m. Zilverkleurig, adj. Couleur d'argent, argenté. Zilverklomp, -koek, m. Masse d'argent, f. Zilverkruid, n. Argentine, f. Zilverkwik, n. Mercure argental, m. Zilverlakensch, adj. (H.n.) Noir et blanc, argenté. Zilverling, m. Denier d'argent, m. Zilverlood, n. Plomb d'oeuvre, m. Zilverloovertje, n. Paillette d'argent, f. Zilvermakend, adj. Argentifique. Zilvermunt, f. Monnaie d'argent, f. Zilverplaat, f. Plaque d'argent, f. Zilverproef, f. Touche de l'argent, f. Zilverreiger, m. Grande aigrette, f. Zilverrijk, adj. Riche en argent. Zilverschoon, adj. Brillant comme l'argent. || -, f. (Bot.) Potentille anserine, f. Zilverservies,

n. Service d'argenterie, m. Zilversmederij, f. Orfèvrerie, f. Zilversmid, m. Orfèvre, m. Zilversmidsscheer, f. Cisoir, m. Zilverstaaf, f. Lingot d'argent, m. Zilverstaal, n. Acier superfin, m. Zilversteen, m. Argyrite, f. Zilverstof, n. Poussière d'argent, f. || -, f. Drap d'argent, m. Zilververguld, n. Argent doré, m. || -, adj. De (ou) en vermeil. Zilvervingerkruid, n. v. Zilverschoon. - Zilvervisch, m. Argentine, f. Zilverwerk, n. Argenterie, f. Zilverwilg, m. Saule argenté, m. Zilverwinkel, m. Boutique d'orfèvrerie, f. Zilverwit, adj. Argenté, argentin. Zilverzand, n. Poudre d'argent, f.

Zim, f. et n. Onder de z- houden, tenir en respect, tenir la bride haute.

Zin, m. Sens, m. De vijf zinnen, les cinq sens. Van zijne zinnen beroofd zijn, avoir perdu le sens, avoir l'esprit troublé. || Jugement, bon sens, m. || Esprit, m., pensée, f. In den z- komen, venir dans l'esprit (ou) dans la pensée. Uit zijne zinnen zetten, oublier. In den z- hebben, van z- zijn, avoir l'intention, se proposer. || Envie, inclination, f., goût, désir, m. Ik heb er geenen z- in, je ne le trouve pas à mon goût, je n'y tiens pas. Iemands z- doen, faire ce que q. désire. Het iemand naar zijn z- maken, satisfaire q., plaire à q. || Sens, m., signification, acception, f. || (Litt.) Spel van z-nen, moralité, f. Zindelijk, adj. Propre, net. || -, adv. Proprement. Zindelijkheid, f. Propreté, f.

Zingbaar, adj. Facile à chanter. || (Mus.) Cantabile. Zingen, v.a. et v.n. Chanter. Op noten z-, solfier. Van het blad z-, chanter à vue. || (fig.) Een toontje lager z-, déchanter, rabattre de ses prétentions. || Gazouiller, ramager. || Het water zingt, l'eau bouillonne, frémit. || -, v.a. Chanter. In slaap z-, endormir en chantant.

Zingenot, n. Plaisir des sens, m.

Zinger, m. Chanteur, m. Zingglas, n. Verre musical, m., chanterelle, f. Zinglijster, f. Tourd, m.

Zink, f. Fond, m. Te z-e gaan, s'enfoncer, couler à fond.

Zink, n. Zinc, m. Zinkachtig, adj. Semblable au zinc, zincide. Zinkbloemen, f. pl. Fleurs de zinc, f. pl., oxyde de zinc sublimé, m.

Zinkboor, f. Fraise, f., fraisoir, m.

Zinken, adj. De zinc, en zinc.

Zinken, v.n. Couler à fond, couler bas. || S'affaisser. In den grond z-, s'enfoncer dans la terre. || (fig.) Tomber. In onmacht z-, tomber en défaillance. In slaap z-, s'endormir. Zijn invloed zinkt, son influence baisse. Hij is diep gezonken, il est tombé bien bas. Den moed laten z-, perdre courage. || (Chim.) Doen z-, précipiter. Zinker, m. Communication entre deux canaux sous les digues, f.

Zinkerts, n. Mine de zinc, f.

Zinkgat, n. Ossec, m. Zinkhout, n. Fondrier, m. Zinking, f. Action de couler à fond, f., affaissement, abaissement, m. || (Méd.) Fluxion, f., catarrhe, m. Zinkingachtig, adj. Catarrhal. Zinkingkoorts, f. Fièvre catarrhale, f. Zinkingpleister, f. Emplâtre contre les fluxions, m.

Zinkkalk, f. Zinc oxydé, m. Zinkkoper, n. Alliage de zinc et de cuivre, m.

● Zij zijn één van zin, ils n'ont qu'une volonté.

Zinklood, n. (Mar.) Sonde, f.

Zinklood, n. Alliage de zinc et de plomb, m. Zinkmijn, f. Mine de zinc, f.

Zinknagel, m. Clou pour fer à cheval, m. Zinknet, n. Carrelet, m. Zinknoot, f. Noix pleine, f.

Zinkplaat, f. Plaque de zinc, f. Met z-en drukken, zincographier.

Zinkput, m. Puisard, m. Zinkroer, n. Pistolet, m., escopette, f. Zinksel, n. Lie, f., dépôt, sédiment, m.

Zinksteen, n. (Min.) Sulfate de zinc, m.

Zinksteen, m. (Pêch.) Câblière, baude, f. Zinkton, f. Tonneau plein, m. Zinkturf, f. Tourbe lourde, f.

Zinkwit, n. Blanc de zinc, m.

Zinledig, adj. Vide de sens, insignifiant. Zinledigheid, f. Insignifiance, ineptie, f. Zinlijk, etc. v. Zinnelijk, etc. - Zinloos, adj. Qui n'a pas de sens. Zinnebeeld, n. Emblème, symbole, attribut, m., allégorie, f. Zinnebeeldig, adj. Emblématique, symbolique. || -, adv. Allégoriquement, par symboles. Zinnelijk, adj. Sensuel, qui flatte les sens. || Sensible. || -, adv. Sensuellement. Zinnelijkheid, f. Sensualité, f. || Sensibilité, f. Zinneloos, adj. Insensé, aliené, fou. || Sans connaissance. Zinneloosheid, f. Folie, démence, aliénation d'esprit, f. Zinnelooze, m. et f. Aliéné, fou, m., folle, f. Zinneloozenhuis, n. Asile d'aliénés, m. Zinnen, v.n. Penser, méditer. Zinnenwereld, f. Monde sensible, m. Zinnepop, f. v. Zinnebeeld. - Zinnetuimel, m. Ivresse des sens, f. Zinnigheid, f. Envie, f., désir, goût, m. Zinrijk, adj. Ingénieux, spirituel, significatif. || Énergique. || -, adv. Ingénieusement, spirituellement, énergiquement. Zinrijkheid, f. Esprit, m., ingéniosité, énergie, valeur, portée, f. Zinsbedrog, n., zinsbegoocheling, f. Illusion, hallucination, f. Zinsbouw, m. Construction, syntaxe, f. Zinscheiding, f. Ponctuation, f. Zinsnede, f. Phrase, proposition, f. Zinsnijding, f. Ponctuation, f. Zinspelen, v.n. Faire allusion à. Zinspeling, f. Allusion, f. Zinspreuk, f. Sentence, devise, f. Zinspreukig, adj. Sentencieux. Zinsuiting, f. Opinion, f. Zinsverband, n. Liaison des idées, f., ordre des idées, m. || Construction, f., contexte, m. Zinsverbijstering, f. Égarement, m., folie, f. Zinsvervoering, f. Ravissement, m. Zinteeken, n. Signe de ponctuation, m. Zintuig, n. Organe, m. ||. Sens, m. Zintwisten, v.n. Disputer, argumenter. Zintwisting, f. Dispute, argumentation, f. Zinvang, m. Catalepsie, f. Zinvermaak, n. Plaisir des sens, m. Zinverwant, adj. Synonyme. Zinverwantschap, f. Synonymie, f. Zinverzetting, f. Inversion, f., hypallage, m.

Zit, m. Action d'être assis, position d'une personne assise, f. Zij heeft geen z- in 't gat, elle ne sait pas rester longtemps assise. || Session, f. Zitbad, n. Bain de siège, m. Zitbank, f. Banc, m. Zitbankje, n. Escabeau, m. Zitbeen, n. Ischion, m. Zitdag, m. Jour de séance (ou) d'audience, m. || Z-en van het gerechtshof, assises, f. pl. || (fig.) Z- houden, s'assembler pour délibérer, siéger. Zitgat, n. Hij heeft geen z-, il ne

sait rester longtemps assis. Zitkamer, f. v. Woonkamer. - Zitkussen, n. Coussin, carreau, m. Zitplaats, zitstede, f. Place, f., siège, m. Zitstoel, m. Chaise, f. Zitten, v.n. Être assis. Deze man zit te veel, cet homme est trop sédentaire. Te paard z-, être à cheval. De vogel zit op eenen tak, l'oiseau est perché sur une branche. Gaan z-, s'asseoir. || In den raad z-, siéger au conseil. || Stil z-, se tenir tranquille. In de gevangenis z-, être en prison. Blijven z-, rester assis. Hij bleef met zeven kinderen z-, il resta veuf avec sept enfants. || De spijker zit los, le clou s'est détaché. Hier zit het mij, c'est ici que j'ai mal. Daar zit de knoop, voilà le noeud de l'affaire. Iemand in de veeren z-, s'opposer à q. Op heete kolen z-, être sur des charbons ardents. Zich niet op den kop laten z-, ne pas se laisser marcher sur les pieds. Laten z-, laisser en plan, quitter. Daar zit niets op, il n'y a rien à faire. || (Mar.) Aan den grond z-, toucher terre, échouer. Met iets aan den grond z-, être embarrassé de qc. || De jas zit u goed, la jaquette vous va bien. Zittend, adj. Assis. Z- leven, vie sédentaire. || (Bot.) Sessile. Zitter, m. Celui qui est assis, homme sédentaire, cul-de-plomb, m. || (Mar.) Genou, m. Zittijd, m. Temps des assises, m. || Session, f. Zitting, f. Séance, f. Z- houden, siéger. || Session, séance, f. || Banc, siège, fond, m., garniture, f. Zituur, n. Heure de la séance, f. Zitvleesch, n. v. Zitgat. || (fig.) Patience, f. Zitvoet, m. Pied jucheur, m.

Zode, f. (Cuis.) Ébullition, f. v. Zoo. || (Méd.) Pyrosis, f.; (fam.) brûle-coeur, m.

Zode, f. Gazon, m. || (Prov.) Dat brengt geene z-en aan den dijk, cela ne rapporte rien, cela n'offre aucun avantage. Zodenploeg, -snijder, m. Charrue à lever des gazons, f.

Zodiak, m. (Astron.) Zodiaque, m.

Zoek, adv. Absent, égaré. Zoekbrengen, v.a. Perdre. Zoeken, v.a. Chercher. De ruimte z-, s'esquiver. Gezochte stijl, style recherché. Gezochte waar, marchandise demandée. || Tâcher d'obtenir, chercher. De schaduw z-, se mettre à l'ombre. || -, v.n. Tâcher. Iemand z- te benadeelen, tâcher de faire du tort à q. Zoeker, m. Chercheur, m. Zoeking, f. Recherche, f. Zoeklicht, n. Projecteur, m. Zoekmaken, v.a. Egarer, perdre, cacher. Zich z-, s'esquiver. Zoekraken, v.n. Se perdre, s'égarer.

Zoel, adj. Chaud, étouffant, lourd. Zoelheid, f. Température lourde, chaleur étouffante, f.

Zoen, m. Baiser, m. || Expiation, f. Z- bieden, tâcher de se réconcilier. || (Mar.) Het biedt geene z-, le temps ne s'apaise pas. Zoenbloed, n. Sang expiatoire, m. Zoenbok, m. Bouc émissaire, m. Zoendood, m. Mort expiatoire, f. Zoenen, v.a. Embrasser. || Réconcilier. Zoener, m. Embrasseur, m. Zoengeld, n. Amende, f. Zoenoffer, n. Sacrifice expiatoire, m., offrande propitiatoire, f. Zoenofferen, v.n. Faire des sacrifices expiatoires.

Zoet, n. Suie, f.

Zoet, adj. Doux. Z- brood, pain azyme, m. Z- maken, adoucir, édulcorer. Z- worden, s'adoucir. || Doux, agréable, suave. Z-e woorden, paroles doucereuses. || Docile, sage, doux. Een z- kind, un enfant sage. || Z-e broodjes bakken, déchanter,

● Hij zit er warm in, il a du foin dans ses bottes.

filer doux. || -, adv. Doucement. || -, n. Doux, m., douceurs, f. pl. || (fig.) Het zuur en z-, le pour et le contre, les plaisirs et les peines. Zoetaardig, etc. v. Goedaardig, etc. - Zoetachtig, adj. Douceâtre, doucereux. Zoetboorschaaf, f. Guillaume à recaler, m. Zoeteboter, f. Beurre frais, m. Zoetekauw, m. et f. Friand, m., -e, f. Zoetekoek, m. Pain d'épices, m. || Iets voor z- opnemen, prendre qc. comme pain bénit.

Zoetelaar, m., -ster, f. Vivandier, m., vivandière, f. Zoetelen, v.n. Vendre des vivres.

Zoetelief, adj. Sage, doux, docile. || -, m. et f. Bien aimé (e), m. (et f.). Zoetemelk, f. Lait doux, m. Zoetemelksch, adj. De lait doux, de lait frais. Z-e kaas, fromage gras, m., pâte grasse, f. Zoeten, v.a. Adoucir, sucrer, édulcorer. || -, v.n. S'adoucir. || -, v.a. (Charp.) Adoucir, polir. Zoeterd, m. Enfant sage, m. Zoetheid, f. Douceur, f. Zoethout, n. Réglisse, f. Zoetig, adj. Doucereux. Zoetigheid, f. Douceur, f. || Sucrerie, douceur, f. || (fig.) Profit, m. || Parole doucereuse, flatterie, f. || (fig.) Douceur, f., charme, agrément, m. Zoetjes, adv. Doucement. Z- aan, tout doucement. Zoetklinkend, -luidend, adj. Mélodieux, doux. || -, adv. Mélodieusement. Zoetluidendheid, f. Mélodie, f. Zoetmakend, adj. Édulcorant. Zoetmaking, f. Édulcoration, f. Zoetrasp, f. Râpe douce, f. Zoetsappig, adj. Dont le jus est doux, insipide, fade. || (fig.) Doucereux, flatteur, mielleux. || -, adv. D'une manière insipide. || Mielleusement, d'un air doucereux. Zoetsappigheid, f. Douceur du jus, fadeur, f. || Air doucereux m. Zoetschaaf, f. Recaloir, m. Zoetsprakig, zoetsprekend, adj. Caressant, flatteur. Zoetsteen, m. Pierre à aiguiser, f. Zoetvijl, f. Lime douce, carrelette, f. Zoetvijlen, v.a. Limer à la lime douce. Zoetvloeiend, adj. Coulant, doux, harmonieux. || -, adv. Coulamment. Zoetvloeiendheid, f. Douceur, harmonie, f. Zoetwater, n. Eau douce, f. Zoetwatervisch, m. Poisson d'eau douce, m.

Zog, f. (H.n.) v. Zeug.

Zog, n. Lait maternel, m. || (Mar.) Sillage, m. || (fig.) In iemands z- varen, suivre q Zoggat, n. (Mar.) Anguiller, m. || Cave aux boulets, f. Zogglas, n. Tire-lait, m. Zogklamp, m. Safran du gouvernail, m. Zogklontor, m. Thrombose, f. Zogkoorts, f. Fièvre de lait, f. Zogstukken, n. pl. (Mar.) Fourques, f. pl., fourcats, m. pl. Zogverwekkend, adj. Galactogène. Zogwater, n. Mortes-eaux, f. pl. Zogziek, adj. Malade du sevrage. Zogziekte, f. Maladie laiteuse, f.

Zok, v. Sok.

Zolder, m. Grenier, m. || Plafond, m. Zolderen, v.a. Mettre au grenier. || Plafonner. Zoldergat, n. Trappe, f. Zoldering, f. Étage, m. || Plafond, m. Zolderkamer, f. Mansarde, f. Zolderlicht, n. Lucarne, f. Zolderluik, n. Trappe, f. Zolderrib, f. Lambourde, f. Zoldertrap, m. Escalier du grenier, m. Zoldervenster, n. Lucarne, f.

Zolen, v.a. Ressemeler.

Zomer, m. Été, m. Zestien z-s oud, âgé de seize printemps. || Âge mûr, m. Zomerachtig,

adj. D'été. Zomeravond, m. Soirée d'été, f. Zomerbier, n. Bière de mars, f. Zomerdag, m. Jour d'été, m. Bij z-, en été. Zomerdijk, m. Petite digue, f. Zomerdos, m. Toilette d'été, f. Zomerdraden, m. pl. Filandres, f. pl. Zomeren, v. impers. Commencer à faire chaud. Zomergarst, f. Marsèche, f., escourgeon, m. Zomergast, m. Hôte d'été, m. Zomergewas, n. Plante d'été, plante annuelle, f. Zomergloed, m. Ardeurs de l'été, f. pl. Zomergoed, n. v. Zomergewas. || Habits d'été, m. pl. Zomergraan, n. Mars, menus grains, m. pl. Zomerhaar, n. Poil d'été, m. || Jarre, f. Zomerhitte, f. Chaleurs de l'été, f. pl. Zomerhuis, n. Villa, f. || Pavillon, berceau, m., gloriette, f. Zomerkoren, n. Petits blés, mars, m. pl. Zomerlust, m. Plaisir d'été, m. Zomermaand, f. Juin, mois de juin, m. Zomermorgen, -ochtend, m. Matinée d'été, f. Zomersch, adj. D'été. Z-e dag, jour d'été. || (Bot.) Estival. Zomersproeten, f. pl. Lentilles, taches de rousseur, f. pl. Zomerstuk, n. Paysage estival, m. Zomertijd, m. Été, m. Zomerverblijf, n. Maison de campagne, f. Zomerviolier, f. Quarantaine, f. Zomervlekken, f. pl. Lentilles, f. pl. Zomervlekkig, adj. Lentilleux. Zomerzaad, n. Semailles d'été, f. pl. || Menus grains, m. pl. Zomerzijde, f. Côté du midi, m. Zomerzonnestand, m. Solstice d'été, m.

Zon, f. Soleil, m. De z- gaat op, le soleil se lève. De z- schieten, prendre hauteur. || (fig.) Hij kan niet zien, dat de z- in het water schijnt, il ne peut souffrir qu'un autre ait quelque plaisir. || (Mar.) Crevasse, tache, f. Zonaanbidding, f. Culte du soleil, m. Zonachtig, v. Zonnig.

Zondaar, m. Pécheur, m. Zondaarsgezicht, n. Figure repentante, f.

Zondag, m. Dimanche, m. Zondagsbeurt, f. Tour de prêcher le dimanche, m. Zondagsch, adj. De dimanche. Op zijn z- gekleed, endimanché. Zondagsheer, m. Monsieur endimanché, m. Zondagskind, n. Enfant né le dimanche, m. || Enfant né coiffé, veinard, m. Zondagskost, m. Mets du dimanche, m. Zondagsletter, f. Lettre dominicale, f. Zondagspak, n. Habits de dimanche, m. pl. Zondagspreek, f. Sermon du dimanche, m. Zondagsrust, f. Repos dominical, m. Zondagsschool, f. École dominicale, f. Zondagswe(d)er, n. Temps du dimanche (ou) de fête, beau temps, m.

Zondares, f. Pécheresse, f. Zonde, f. Péché, m. Dagelijksche z-, péché véniel. Doodelijke z-, péché mortel. Zondeloos, adj. Sans péché. Zondeloosheid, f. Impeccabilité, f. Zondenbok, m. Bouc émissaire, m. || Souffre-douleur, m. Zondenlijst, f., -register, n. Liste de péchés, f. || (fig.) Livre noir, m.

Zonder, prép. Sans. Zonderbaar, adj. Extraordinaire. || Singulier, particulier, étrange. || -, adv. Singulièrement. Zonderbaarheid, f. Singularité, originalité, f. Zonderling, adj. Singulier. || -, adv. Singulièrement. || -, m. et f. Personne singulière, f., original, m., -e, f. Zonderlingheid, v. Zonderbaarheid.

Zondeslaaf, m. Pécheur endurci, m. Zondeslaap, m. Sécurité dans le péché, f. Zondig,

● Iemand in het zonnetje zetten, se moquer de quelqu'un. 't Is zonde, ce n'est pas permis.

adj. Enclin au péché, pécheur, peccable. Zondigen, v.n. Pécher. Zondoffer, v. Zoenoffer.

Zondvloed, m. Déluge, m. Van voor den z-, antédiluvien.

Zoneklips, f. v. Zonsverduistering.

Zonk, f. Creux, enfoncement, m.

Zonlicht, f. v. Zonnelicht. - Zonnebaan, f. v. Zonnekring. - Zonnebeeld, n. Par(h)élie, m. Zonneblind, n. Persienne, f. || -, adj. Ébloui par le soleil. Zonnebloem, f. Tournesol, m. Zonnebrand, m. Ardeur du soleil, f. Zonnecirkel, m. v. Zonnekring. - Zonnedag, m. Jour solaire, m. Zonnedak, n. Marquise, f. Zonnedauw, f. (Bot.) Rossolis, m. Zonnedienst, m. Culte du soleil, m. Zonnefakkel, f. Facule, f. || (fig.) Astre du jour, m. Zonneglans, m. Éclat du soleil, m. Zonneglas, n. Hélioscope, m. Zonnegloed, m. Chaleur du soleil, f. Zonnegod, m. Phébus, Apollon, m. Zonnehoed, m. Chapeau qui garantit du soleil, m. Zonnejaar, n. Année solaire, f. Zonnekeerkring, m. Tropique, m. Zonnekever, m. Coccinelle, f. Zonnekijker, m. Hélioscope, m. Zonneklaar, adj. Clair comme le jour, évident. || -, adv. Évidemment. Zonneklopper, m. (pop.) Fainéant, m. Zonnekomeet, f. Héliocomète, f. Zonnekring, m. Cycle solaire, m. Zonnekruid, n. Hélianthème, m. Zonnelicht, n. Lumière du soleil, f. Zonnemaand, f. Mois solaire, m. Zonnemeter, m. Héliomètre, m. Zonnen, v.a. Exposer (ou) mettre au soleil. Zonnepoort, f. Porte de l'orient, f. Zonnescherm, n. Parasol, m. Zonneschijf, f. Disque solaire, m. Zonneschijn, m. Soleil, m., lumière (ou) clarté du soleil, f. Zonneschuw, adj. Héliophobe. Zonnespiegel, m. Hélioscope, m. Zonnestand, m. Solstice, m. Zonnestandshoogte, f. Hauteur solsticiale, f. Zonnesteek, m. Coup de soleil, m. Zonnesteen, m. Pierre de Boulogne, f. || Héliolithe, m. Zonnestilstand, m. Solstice, m. Zonnestilstandspunten, n. pl. Points solsticiaux, m. pl. Zonnestofje, n. Atome de poussière, m. Zonnestraal, m. Rayon de soleil, m. Zonnetafel, f. Table solaire, f. Zonnetaning, f. Courte éclipse de soleil, f. Zonnetent, f. (Mar.) Tente, f. Zonnevisch, m. Zée, forgeron, m., poule de mer, f. Zonnevlek, f. Tache solaire, f. Zonnevlecht, f. (Anat.) Plexus solaire, m. Zonnevogel, m. Phénix, m. Zonnevrucht, f. Héliocarpe, m. Zonnevuur, n. Feu du soleil, m. Zonnewagen, m. Char du soleil, m. Zonnewarmtemeter, m. Héliothermomètre, m. Zonneweg, m. Écliptique, f. Zonnewende, f. (Bot.) Héliotrope, m. Zonnewijzer, m. Cadran solaire, m. Zonnezwijm, f. (Poét.) Éclipse solaire, f. Zonnig, adj. Exposé au soleil, ensoleillé. Zonsafstand, m. Distance du soleil, f. Verste z-, aphélie, m. Kortste z-, périhélie, m. Zonseffening, f. Métemptose, f. Zonshoogte, f. Hauteur du soleil lorsqu'il passe le méridien, f. Zonsondergang, m. Coucher du soleil, m. Zonsopgang, m. Lever du soleil, m. Zonsverduistering, f. Éclipse de soleil, f. Zonvloed, m. Marée solaire, f.

Zonvormig, adj. En forme de soleil, hélioïde. Z- verband, bandage solaire, m.

Zoo, f. (Cuis.) Cuisson, f. Het water is aan de z-, l'eau bout. || Heete z-, pyrosis, f., aigreurs, f. pl. || Portion cuite, f. Hoeveel voor dat zoodje (zooitje) visch? combien pour ce poisson? || Masse, quantité, f.

Zoo, adv. De cette manière, de cette façon, de la sorte, ainsi. || Aussi, si, tellement. Hij is z- rijk als zijn broeder, il est aussi riche que son frère. Wees z- goed mij te zeggen, ayez la bonté de me dire. || -, conj. Si, en cas que. Z- arm als ik ben, quelque pauvre que je sois. || Comme. Z- ik hoor, comme j'entends. || -, interj. Vraiment, réellement, comment, oui-dà. Zooals, conj. Ainsi, comme. Zoodanig, adj. Tel, pareil, semblable. || -, adv. Tellement que, de manière que. Zoodat, conj. De sorte que, de manière que. Zoodoende, adv. Ainsi, de cette manière. || Par conséquent. Zoodra, conj. Dès que. || -, adv. Aussitôt. Zooëven, adv. Il y a un instant, tantôt.

Zoogbroeder, m. Frère de lait, m. Zoogdier, n. Mammifère, m. Zoogeling, m. Nourrisson, m. Zoogen, v.a. Allaiter. || (Hort.) Greffer par approche. || -, n. Allaitement, m.

Zoogenaamd, zoogenoemd, zoogezeid, adj. Soi-disant, prétendu. || -, adv. Prétendûment.

Zoogkalf, n. Veau de lait, m. Zoogkind, n. Enfant à la mamelle, nourrisson, m.

Zoogoed, adv. Aussi bien. Z- als, presque.

Zoogster, zoogvrouw, f. Nourrice, f. Zoogzuster, f. Soeur de lait, f.

Zoohaast, adv. Aussitôt. || -, conj. Dès que, aussitôt que.

Zooi, v. Zoo, f.

Zool, f. Plante (du pied), f. || Semelle f. Nieuwe zolen op schoenen zetten, ressemeler des souliers. || (fig.) Pied, m. || Sole (d'un cheval), f.

Zoolang, conj. Aussi longtemps que.

Zoolganger, m. Plantigrade, m. Zoolleer, n. Cuir de semelle, m. Zoolriem, m. Courroie de sandale, f. Zoolspier, f. Muscle solaire, m. Zooltreder, v. Zoolganger.

Zoom, m. Ourlet, m. || Lisière (d'un bois), f. || Bord, m., hélice (de l'oreille), f., limbe (d'une corolle), m. Zoomen, v.a. Ourler. Zoomgaren, n. Fil à ourler, m.

Zoomin, adv. Aussi peu, non plus.

Zoomlint, n. Ruban à border, liseré, cordonnet, m. Zoomnaad, m. Ourlet, m. Zoomsteek, m. Point de côté, m. Zoomstreep, f. Raie de la bordure, f. || Liteau, m. Zoomtouw, n. Ralingue, f. Zoomwerk, n. (Mar.) Bondages en coutures l'un sur l'autre, m. pl.

Zoon, m. Fils, m. Jongste z-, fils cadet. De verloren z-, l'enfant, prodigue. Zoonschap, n. Qualité de fils, f. Zoonsdochter, f. Petite-fille, f. Zoonskind, n. Petit-fils, m., petite-fille, f. Zoonsvrouw, f. Belle-fille, bru, f. Zoonszoon, m. Petit-fils, m.

Zoopje, n. Petit coup d'eau-de-vie, m., goutte, f. Zoopjesman, m. Cabaretier, m.

Zoor, adj. Sec, aride. || Rude, raide. Zoorheid, f. Sécheresse, f. || Rudesse, f.

Zooveel, adj. Tant, autant || -, adv. Autant. Z- te meer, d'autant plus. Zooveelste, adj.

● Zooveel is zeker, dat..., ce qui est certain, c'est que... Zoo iets, une chose pareille.

Tantième. Zoover(re), adv. Aussi loin. || -, conj. Z- ik weet, autant que je sache. In z-, pour autant. Zoowel, adv. Aussi. || -, conj. Aussi bien que, de même que. Zoozeer, adv. Tellement. Niet z-, pas tant.

Zorg, f. Sollicitude, inquiétude, f., souci, m. Een zieltje zonder z-, un(e) sans-souci. Hoe meer goed, hoe meer z-, la fortune ne fait pas le bonheur; qui terre a, guerre a. || Soin, m. Z- voor iets dragen, avoir soin de qc. || Fauteuil, m. || -, m. et f. Personne soigneuse, f. Zorgachtig, adj. Soigneux. || Soucieux. || -, adv. Soigneusement. Zorgband, m. (Mar.) Sauvegarde, f. Zorgbarend, adj. Inquiétant. Zorgdragend, adj. Soigneux. Zorgeloos, adj. Négligent, nonchalant, insouciant, indifférent. || -, adv. Négligemment, sans souci. Zorgeloosheid, f. Négligence, nonchalance, insouciance, f. Zorgen, v.n. S'inquiéter, craindre, être soucieux. || (pop.) Violen laten z-, ne se soucier de rien. || Avoir (ou) prendre soin de, soigner, veiller à. Zorger, m. Homme soigneux, m.

Zorggras, n. Houlque, f.

Zorgketting, m. (Mar.) Chaîne de sauvegarde, f. Zorglijk, adj. Soigneux. || Dangereux, critique, inquiétant. || -, adv. Avec soin. Zorglijkheid, f. Soin, m. || Danger, m. Zorglijn, f. (Mar.) Sauvegarde, f. Zorgstoel, m. Fauteuil, m. Zorgvuldig, adj. Soigneux, attentif. || -, adv. Soigneusement. Zorgvuldigheid, f. Soin, m., attention, vigilance, exactitude, f. Zorgwekkend, v. Zorgbarend.

Zorgzaad, n. (Bot.) Houlque, f.

Zorgzaam, etc. v. Zorgvuldig, etc.

Zot, adj. Sot, fou, imbécile. || -, adv. Sottement, follement, stupidement. || -, m. Sot, fou, m. Iemand voor den z- houden, se moquer de q. Voor z- spelen, faire le bouffon. || (Jeu) Valet, m. Zotheid, f. Sottise, folie, imbécillité, f. Zothuis, n. Hôpital des fous, m. Zotskap, f. Bonnet de fou, m. || Marotte, f. || -, m. et f. Fou, sot, benêt, m., folle, sotte, f. Zotskolf, m. Marotte, f. Zotspel, n. Bouffonnerie, f. Zotteklap, -praat, m. Propos de fou, m., sottise, f. Z- uitslaan, dire des sottises, raisonner comme une pantoufle. Zottenstreek, f. Folie, bouffonnerie, f. Zotternij, f. Sottise, folie, niaiserie, f. Zottigheid, f. Sottise, extravagance, f. Zottin, f. Sotte, f.

Zout, n. Sel, m. Zout, adj. Salé. Z- water, eau salée. Zoutachtig, adj. Qui a le goût du sel, salin, saumâtre. Zoutachtigheid, f. Goût salin, m. Zoutazijn, m. Oxalme, m. Zoutbak, m. Salin, baquet à sel, m. Zoutbakje, n. Salière, f. Zoutbelasting, f. Impôt du sel, m., gabelle, f. Zoutbron, f. Source salée, f. Zoutdragend, adj. Salin. Zouteloos, adj. (fig.) Insipide, fade. || -, adv. Sans sel. Zouteloosheid, f. (fig.) Insipidité, fadeur, f. Zouten, v.a. Saler. Gezouten haring met de schop omkeeren, brailler le hareng. || (fig.) Saler (un prix, une plaisanterie). Zouter, m. Saleur, m. Zoutevisch, f. Poisson salé, m. || Morue salée, f. Zoutgeest, m. Esprit de sel, m. Zoutgeld, n. Impôt du sel, m., gabelle, f. Zoutgroef, f. Saline, f. Zouthandel, m. Commerce de sel, saunage, m. Zouthandelaar, m. Saunier, m. Zoutheid, f. Goût de sel, m., salure, f. Zout-

hoop, m. Amas de sel, m. || Pilot, m., vache, f. Zouthoudend, adj. Qui contient du sel, salé. Zouthuis, n. Dépôt de sel, m. || Barne, f. Zouthut, f. Barne, f. Zoutig, v. Zoutachtig. - Zoutigheid, v. Zoutheid. - Zouting, f. Salage, m., salaison, f. Zoutkeet, f. Saline, saunerie, f. Zoutkoker, m. Saunier, m. Zoutkooper, m. Marchand de sel, m. Zoutkorf, m. Porte-sel, m. Zoutkorrel, f. Grain de sel, m. Zoutkruid, n. Herbe saline, soude, f. || Salicorne, f. Zoutkruk, f. Servion, râble de saunier, m. Zoutkuil, v. Zoutgroef. - Zoutkuip, f. Saloir, m. Zoutmaker, m. Saunier, m. Zoutmakerij, f. v. Zoutkeet. - Zoutmand, v. Zoutkorf. - Zoutmarmer, n. Marbre salin, m. Zoutmeer, n. Marais salant, m. Zoutmeter, m. Mesureur de sel, radeur, m. Zoutmoer, f. Marc de sel, m., eaumère de sel, f. Zoutmoeras, n. Marais salant, m. Zoutpacht, f. Ferme du débit du sel, f. Zoutpan, f. Chaudière de saline, poêle, f. Zoutpilaar, m. Colonne de sel, f. || (Bib.) Statue de sel, f. Zoutplant, f. Plante halophile, f. Zoutpot, m. Pot au sel, saloir, m. Zoutput, m. Puits salant, m. Zoutschip, n. Vaisseau chargé de sel, m. Zoutsluiker, -smokkelaar, m. Fraudeur de la gabelle, faux-saunier, m. Zoutsmaak, m. Goût de sel, m. Zoutsteen, m. Masse de sel, f. Zoutsteenschuim, n. Écume de nitre, f. Zoutstof, f. Halogène, m. Zoutte, f. Salure, f. || (fig.) Hij kwam juist van z-, il arriva justement à propos. Zoutvat, n. Salière, f. Zoutwaag, f. Lieu où l'on pèse le sel, m. Zoutwachter, m. Commis de la gabelle, m. Zoutweger, m. Pèse-sel, m. Zoutwerk, n. Saline, f. Zoutzak, m. Sac à sel, m. || (fig.), m. et f. Bûche, personne stupide, f. Zoutzee, f. (Géogr.) Mer morte, f., lac asphaltite, m Zoutzieder, m. Saunier, m. Zoutziederij, f. Saunerie, f. Zoutzuur, n. Acide muriatique, m. || -, adj. Muriatique.

Zucht, f. Maladie chronique, f. || Enflure, f., gonflement, m. || (fig.) Penchant, m., inclination, passion, f.

Zucht, m. Soupir, sanglot, m. Eenen z- loozen, pousser un soupir. Zuchten, v.n. Soupirer, gémir. Diep z-, pousser de profonds soupirs. || Soupirer, aspirer après qc. Zuchter, m. Celui qui soupire.

Zuchtig, adj. Malade, maladif. || Incommodé par les sérosités, cacochyme, hydropique. Zuchtigheid, f. Cacochymie, hydropisie, f.

Zuchting, f. Lamentation, f., soupir, m.

Zuid, adj. Qui est au sud. De wind is z-, le vent est au sud. || -, f. Contrées du sud, f. pl. Om de Z- varen, faire le sud. || -, n. v. Zuiden. - Zuid-Brabant, n. (Géogr.) Brabant méridional, m. Zuideinde, n. Côté du sud, m. Zuidelijk, adj. Méridional, austral, antarctique, du sud. De z-e provinciën, les provinces méridionales. || -, adv. Méridionalement, vers le sud, au midi. Namen ligt z-er dan Brussel, Namur est plus au sud que Bruxelles. Zuidelijken, v.n. (Mar.) Tourner au sud, se ranger au sud, varier vers le sud. Zuiden, n. Midi, sud, m. Naar het z- zeilen, faire le sud. Zuidenwind, m. Vent du midi, m. Zuiderbreedte, f. Latitude méridionale, f. Zuiderhalfrond, n. Hémisphère

● Het eten is goed van zoutte, les mets sont salés à point.

austral, m. Zuiderkroon, f. Couronne australe, f. Zuiderkruis, n. (Astron.) Croisade, f. Zuiderlicht, n. Aurore australe, f. Zuidervisch, m. Poisson austral, m. Zuiderzee, f. (Géogr.) Zuiderzée, m. Zuiderzon, f. Soleil du midi, m. Zuidhoek, m. Sud, m. Zuid-Holland, n. (La) Hollande méridionale, f. Zuidhollandsch, adj. De la Hollande méridionale. Zuidkust, f. Côte méridionale, f. Zuidoost, adv. Sud-est. || -, n. Sud-est, m. Z- ten oosten, sud-est-quart-est. Z- ten zuiden, sud-est-quart-sud. Zuidoostelijk, adj. Du sud-est, au sud-est. Zuidoosten, n. Sud-est, m. Zuidoostenwind, m. Vent du sud-est, siroco, m. Zuidoosterzon, f. (Mar.) Neuf heures du matin, f. Zuidpool, f. Pôle antarctique, m. Zuidpoolcirkel, m. Cercle polaire antarctique, m. Zuidpoollanden, n. pl. Terres antarctiques, f. pl. Zuidpooltocht, m. Expédition antarctique, f. Zuidpunt, n. Point méridional, sud, m. Zuidwaarts, adv. Vers le midi, du côté du sud. Zuidwal, m. Côte du sud, f. Zuidwest, adj. Du côté du sud-ouest. || -, n. Sud-ouest, m. Zuidwestelijk, adj. Du côté du sud-ouest, au sud-ouest. Zuidwesten, n. Sud-ouest, m. Zuidwestenwind, m. Vent du sud-ouest, garbin, m. Zuidwester, m. Chapeau à larges bords, bousingot, m. Zuidwesterzon, f. (Mar.) Trois heures de l'après-midi, f. Zuidzee, f. Océan Pacifique, m. Zuidzeetraan, f. Huile de baleine du Pacifique, f. Zuidzeevaarder, m. Baleinier du Pacifique, m. || Patron d'un baleinier du sud, m. Zuidzijde, f. Côté sud, m. Zuidzuidoost, n. et adv. Sud-sud-est, (m.) Zuidzuidoostelijk, adj. Du côté du sud-sud-est. Zuidzuidwest, adv. et (n.). Sud-sud-ouest, (m.). Zuidzuidwestelijk, adj. Du côté du sud-sud-ouest.

Zuien, v.a. Fredonner, chanter. Een kind stil z-, apaiser un enfant en chantant.

Zuien, n. v. Zuiden.

Zuigblaartje, n. Suçon, m. Zuigdotje, n. Sucette, f. Zuigeling, m. et f. Nourrisson, m. Zuigen, v.a. et v.n. Téter, sucer le lait. Te z- geven, allaiter. || De grond zuigt den regen, le sol boit (ou) absorbe la pluie. De bloedzuigers z- zich vast, les sangsues se fixent par la succion. || (fig. et pop.) Iets uit zijne vingers z-, inventer qc. || (Hort.) v. Zoogen. - Zuiger, m. Suceur, m. || (H.n.) Sucet, m. || Suçoir, m., ventouse, f. || Z- eener pomp, piston, m. || (Mar.) Rocambeau, m. || Siphon, m. || (Bot.) Branche qui absorbe trop de sève, ventouse, f., gourmand, m. || Pousse de tabac, f. Zuigergat, n. OEil de pie, m. Zuigerslag, m. Course du piston, f. Zuigerstang, f. Tige de piston, f. Zuigervisch, m. Rémore, f., sucet, m. Zuigflesch, f. Biberon, m. Zuiggat, n. Aspirail, m. || Gosier, m. Zuigglas, n. Tétine, f. Zuiging, f. Succion, f. || Aspiration, absorption, f. Zuigkalf, n. Veau de lait, m. Zuigkind, n. Enfant à la mamelle, nourrisson, m. Zuigklep, f. Soupape d'aspiration, f. Zuigkuil, m. Tournant de mer, m. Zuiglam, n. Agneau de lait, m. Zuigmin, f. Nourrice, f. Zuignapje, n. Ventouse, f. Zuigpapier, n. Papier buvard, m. Zuigpijp, f. Tuyau d'aspiration, siphon, m. Zuigpomp, f. Pompe aspirante, f. Zuigpopje, n. Biberon.

m., sucette, f. Zuigsnavel, -snuit, -spriet, m. Suçoir (des insectes), biberon (des papillons), m. Zuigsponning, f. Rainure, f. Zuigtak, m. Ventouse, f. Zuigvisch, m. v. Zuigervisch. - Zuigvrouw, f. Nourrice, f.

Zuil, f. Colonne, f., pilier, m. Spitse z-, pyramide, f. || (fig.) Appui, soutien, m. Zuilengang, m. Péristyle, portique, m. Zuilenrij, f. Colonnade, f. Zuilkap, f. Chapiteau, m. Zuilstoel, m. Stylobate, m. Zuilvormig, adj. Cylindrique, en forme de colonne.

Zuimachtig, adj. Lent, négligent, non-chalant. || -, adv. Lentement, négligemment. Zuimachtigheid, f. Lenteur, négligence, f. Zuimen, v.n. Tarder, être négligent.

Zuinig, adj. Ménager, économe, frugal. || -, adv. Économiquement. || (fig.) Z- kijken, avoir l'air mécontent. Niet z-, extrêmement. Zuinigheid, f. Économie, épargne, f. Groote z-, parcimonie, lésinerie, f. Zuinigje, n. Brûle-tout, m. Op een z-, économiquement. Zuinigjes, adv. Chichement, économiquement.

Zuip, f. Abus des boissons, m. Aan de z- zijn, être adonné à la boisson. Zuipachtig, adj. Adonné à la boisson. Zuipbast, -broeder, m. Ivrogne, biberon, m. Zuipen, v.a. et v.n. Boire. || (fig.) Boire avec excès, pinter. || -, n. Ivrognerie, f. v. Zuip. - Zuiper, m. Biberon, buveur, ivrogne, m. Zuiperij, f. Ivrognerie, f. Zuiphuis, n. Cabaret, m. Zuiplap, m. v. Zuiper. - Zuiplied, n. Chanson bachique, f. Zuiplust, m. Goût pour l'ivrognerie, m. Zuippartij, f. Orgie, f. || Compagnie de buveurs, f. Zuivel, n. Laitage, m., crème, f. || Beurre, fromage, m. || Contenu m. d'un oeuf; oeufs, m. pl. Zuivelbereiding, f. Préparation de la crème, f.

Zuiver, adj. Pur, clair, sans mélange. De z-e waarheid, la pure vérité. Z-e winst, bénéfice net. Z-e leer, théorie orthodoxe. Z- in de leer, orthodoxe. De kust is z-, la côte est saine. || Immaculé, chaste. || Propre. || -, adv. Purement, nettement, proprement. Z- opbiechten, se confesser sans réticences. Zuiveraar, m. Celui qui purifie, raffineur, m., etc. || (Littér.) Puriste, m. Zuiverdrank, m. Purge, f., purgatif, m. Zuiveren, v.a. Purifier, nettoyer, épurer. || Van rupsen z-, écheniller. || Affiner. || Het lichaam z-, purger, prendre médecine. || (fig.) Corriger, châtier, polir, limer. || Zich z-, se purger Zuiverheid, f. Pureté, netteté, propreté, f. || (fig.) Pureté, chasteté, f. Zuivering, f. Purification, épuration, f. || Lavement, nettoyage, m. || Raffinage, épurement, m. Zuiveringsmiddel, n. Purgatif, dépuratif, m. Zuiveringszout, n. Sel purgatif (ou) dépuratif, m.

Zujen, v.n. et a. v. Zuien.

Zulk, adj. Tel, pareil, semblable, ce, cet. || (Prov.) Z-e heeren, z-e knechts, tel maître, tel valet. Zulks, pron. Cela.

Zullen, v. auxil., servant à former le futur et le conditionnel. Ik zal komen, je viendrai. Hij zou vinden, il trouverait.

Zult, n. Marinade de tête de boeuf, f., petit salé, cervelas, m. Zultboonen, f. pl. Haricots salés, m. pl., fèves marinées, f. pl. Zulte, f. Aster tripoliuin, m. Zulten, v.a. Mariner. Zultepoot, m. Pied de boeuf mariné, m. Zul-

● Zuinig met iets omgaan, ménager quelque chose. Zuur vallen, être pénible.

ting, f. Marinage, m. Zultspek, n. Lard mariné, m. Zultvleesch, n. Viande salée, f.

Zundgat, n. (Mil.) Lumière, f. Zundgatstop, m. Grain de lumière, m.

Zuren, v.a. Aigrir. || -, v.n. S'aigrir, devenir aigre. Zurigheid, f. Aigreur, acidité, f. Zuring, f. Action d'aigrir, f. || (Bot.) Oseille, f. Zuringklaver, f. Oseille à trois feuilles, f. Zuringsaus, f. Sauce à l'oseille, f. Zuringzout, n. Oxalate, sel d'oseille, m. Zurkel, f. Oseille, f.

Zus, adv. Ainsi, de la sorte. Dan z-, dan zoo, tantôt de cette manière, tantôt d'une autre.

Zus, f., zusje, n. Petite soeur, f. Eene fijne zus, une dévote. Zus(ter), f. Soeur, f. Halve z-, soeur consanguine (ou) utérine. || (Cuis.) Omelette à la célestine, f. Zusterachtig, adj. De soeur. || -, adv. En soeur. Zusterhuis, n. Maison de religieuses, f. Zusterliefde, f. Amour d'une soeur, m. Zusterlijk, adj. De soeur. Z- aandeel, part sororiale. || -, adv. En soeur. Z- handelen, agir en soeur. Zusterling, m. et f. Neveu, m., nièce, f. Zusterloos, adj. Qui n'a pas de soeur. Zustermoord, m. Sororicide, m. Zustermoorder, m. Sororicide, m. Zusterschap, n. Qualité de soeur, f. || -, f. Communauté de religieuses, f. Zusterschool, f. Ecole congréganiste, f. Zustersdochter, f. Nièce, fille d'une soeur, f. Zusterskind, n. Neveu, m., nièce, f., fils, m. (ou) fille d'une soeur, f. Zustersman, m. Beau-frère, mari d'une soeur, m. Zusterstad, f. Ville soeur, f. Zusterszoon, m. Neveu, fils d'une soeur, m.

Zuur, adj. Aigre, acide. sur. Zure saus, sauce au vinaigre. Z- maken, aigrir, acidifier. Z- worden, s'aigrir, devenir aigre. De melk is z- geworden, le lait a tourné. || (fig.) In eenen zuren appel bijten, faire de nécessité vertu. Dat zal hem z- opbreken, il en payera la folle enchère. De druiven zijn z-, les raisins sont trop verts. || Een z- gezicht, un visage renfrogné (ou) rechigné. || Difficile, pénible, fatigant, dur, rude. Zure arbeid, travail pénible, rude tâche. Het leven z- maken, rendre la vie dure. Een z- stuk brood, un morceau de pain durement gagné. || -, adv. (fig.) Péniblement. Z- verdiend loon, salaire durement gagné. || -, n. (Chim.) Acide, m. || Aigre, m. Ik houd niet van z-, je n'aime pas l'aigre. In 't z- leggen, tremper dans le vinaigre. || Confitures, f. pl. || Z- in de maag, aigreurs, f. pl. || (fig.) Zoet en z- met elkander deelen, partager les douleurs et les chagrins. Zuurachtig, adj. Acidulé, aigrelet, suret, acescent. Zuurachtigheid, f. Aigreur, acescence, f., goût aigrelet (ou) acidulé, m. Zuurboom, m. Épine-vinette, f. Zuurbraad, n. Rôti à la vinaigrette, m. Zuurdeeg, n., -deesem, m. Levain, m. Zuurdoorn, m. Épine-vinette, f. Zuurheid, f. Aigreur, acidité, f., goût aigre, m., âcreté, f. Zuurkijker, v. Zuurmuil. - Zuurkool, f. Choucroute, f. Zuurkruid, v. Zurkel. - Zuurling, v. Zuring. - Zuurmuil, m. et f. Grognard, m., grognarde, f. Zuurmuilen, v.n. Bouder, faire une mine renfrognée. || -, n. Bouderie, mine renfrognée, f. Zuursteen, m. Oxypètre, m. Zuurstel, n. Ménagère, f. Zuurstof, f. Oxygène, m. Zuurstoflucht, f. Gaz oxygène, m. Zuurstofme-

ter, m. Eudiomètre, m. Zuurstofverbinding, f. Oxyde, m. Zuurtjes, adv. Un peu aigre, aigrelet. Zuurtoot, m. et f. v. Zuurmuil. - Zuurvrij, adj. Sans acide. Zuurweger, m. Pèse-acide, m. Zuurzoet, adj. Aigre-doux. Zuurzout, n. Muriate, oxalate, m.

Zuwe, f. Sentier à travers un marais, m.

Zwaai, m. Tour, virement, m. || (fig.) Een anderen z- nemen, prendre une autre tournure. || Élan, trait, m. || (Mar.) Évitage, m. Zwaaien, v.n. Tourner, virer, brandiller, osciller. Met den hoed zw-, agiter le chapeau. || (Mar.) Éviter. Op den wind zw-, éviter au vent. Klaar zw-, éviter par le bon tour. || De muur zwaait, le mur penche. || Biaiser. || -, v.a. Brandir, agiter. Den schepter z-, porter le sceptre. Zwaaihaak, m. Biveau, buveau, angloir, m. Zwaaiing, f. Oscillation, f., virement, élan, m. || Évitement, m. Zwaaikolf, f. Balancier, m.

Zwaan, f. Cygne, m.

Zwaar, adj. Pesant, lourd, massif. Zwaarder maken, appesantir, rendre plus pesant. Zware ruiterij, grosse cavalerie. Zware zijde, soie épaisse. Zw- papier, papier épais. Zware stem, grosse voix. Zw- bier, bière forte. Zware grond, sol gras. || (fig.) Difficile, pénible. Dat valt mij z-, cela m'est pénible. Zw- van tong zijn, parler difficilement. || Grand, énorme, grave. Zware strijd, rude combat. Zware kosten, frais considérables. Zw- schip, grand navire. Zw- weer, gros temps. || (Gramm.) Zwaar toonteeken, accent grave. || -, adv. Pesamment. Zw- gewond, blessé grièvement. || (fig.) Sévèrement. Zwaaraarde, f. Baryte, f.

Zwaard, n. Glaive, m., épée, f. Meester van den scherpen zw-e, exécuteur des hautes oeuvres. || (Mar.) Dérive. semelle, f. || Zw- (eens molens), aile, f. Zwaardbloem, f., -kruid, n., -lelie, f. Glaïeul, iris, m., flambe, f. Zwaardleen, n. Fief masculin, m. Zwaardmaag, m. et f. Agnat, m. Zwaardrecht, n. Droit du plus fort, m. Zwaardridder, m. Porte-glaive, m. Zwaardschermer, -vechter, m. Gladiateur, m. Zwaardvegen, n. Métier de fourbisseur, m., fourbissure, f. Zwaardveger, m. Fourbisseur, m. Zwaardvisch, m. Espadon, m. Zwaardvormig, adj. Ensiforme, gladie. Zwaardzijde, f. Côté du père, m. || Parents du côté du père, m. pl.

Zwaargebouwd, adj. De forte carrure. Zwaarheid, f. Pesanteur, f., poids, m. Zwaarhoofd, m. et f. Songe-creux, m. et f. Zwaarhoofdig, adj. Soucieux, inquiet, mélancolique, rêveur. Zwaarhoofdigheid, f. Mélancolie, inquiétude, appréhension, f., souci, malaise, m. Zwaarlijvig, adj. Corpulent, replet. Zwaarlijvigheid, f. Corpulence, f. Zwaarmoedig, adj. Mélancolique, abattu, morne. || -, adv. Mélancoliquement. Zwaarmoedigheid, f. Mélancolie, f., abattement, m. Zwaarte, f. Pesanteur, f., poids, m., gravité, f. Zwaartekracht, f. Gravitation, pesanteur, centripétence, f. Zwaartemeter, m. Baromètre, m. Zwaartepunt, n. Centre de gravité, m. Zwaartillend, adj. Mélancolique, pessimiste, qui voit tout en noir. Zwaartillendheid, f. Mélancolie, f., pessimisme, m. Zwaartongig, adj. Qui a la langue embarrassée.

● Die man is nogal zwaar op de hand, cet homme voit des difficultés partout.

Zwaarwichtig, adj. Pesant. || (fig.) Impor tant. Zwaarwichtigheid, f. Pesanteur, f || (fig.) Importance, f.

Zwabber, m. (Mar.) Vadrouille, f., faubert, m. || Mousse, m. || (pop.) Libertin, m., vadrouille, f. Aan den zw- zijn, vadrouiller, mener une vie déréglée. Zwabberen, v.a. Fauberter. || -, v.n. Patrouiller (dans l'eau), faire de sales ouvrages. || (fig.) Mener une vie déréglée, vadrouiller. Zwabbergast, m. Mousse, m. || Fauberteur, m. Zwabberkapitein, -paai, m. (iron.) Capitaine du faubert, m.

Zwachtel, m. Maillot, m. || (Chir.) Bandage, m. || Ligature, f. Zwachtelen, v.a. Emmailloter. || Bander, panser. Zwachteling, f. Emmaillotement, m. || Pansement, m.

Zwad, v. Zwade.

Zwadder, m. Venin, m. || Mucosité des anguilles, f. Zwadd(er)ig, adj. Sale, impur, trouble, visqueux.

Zwade, f. Andain, m., fauchée, f.

Zwager, m. Beau-frère, m. Zwagerin, f. Belle-soeur, f. Zwagerschap, n. Parenté par alliance, f.

Zwak, adj. Faible, débile, délicat. Zwakke gezondheid, santé délicate. Zwak van gehoor zijn, avoir l'ouïe faible. Zw- maken, affaiblir. Zw- worden, s'affaiblir. || -, adv. Faiblement. || -, n. Faible, m. Zwakheid, f. Faiblesse, débilité, délicatesse, f. Zw- der oogen, faiblesse de la vue. Zwakhoofd, m. et f. Imbécile, m., tête faible, f. Zwakhoofdig, adj. Faible d'esprit. Zwakhoofdigheld, f. Faiblesse d'esprit, imbécillité, f. Zwakjes, adv. Faiblement, légèrement, un peu. Zwakke-hals, m. Barbarasse, f. Zwakkelijk, adj. Un peu faible, délicat, souffreteux. || -, adv. Faiblement. Zwakkelijkheid, f. Faiblesse, délicatesse, débilité, infirmité, f. Zwakkeling, m. et f. Personne faible, f. Zwakken, v.a. Affaiblir, débiliter. || -, v.n. Faiblir, s'affaiblir. Zwakte, v. Zwakheid.

Zwalken, v.n. Lambiner, flaner, battre le pavé. || Errer çà et là. Op zee zw-, parcourir les mers. Zwalker, m., -ster, f. Lambin, m., lambine, f. Zwalking, f. Lambinerie, f. || Vie errante, f.

Zwalp, m. (Mar.) Barot, m.

Zwalp, m. Soulèvement d'eau, m. || Lame, houle, f. Zwalpen, v.n. Jeter les lames, devenir houleux, se soulever en clapotant. Zwalpend, adj. Houleux. Zwalping, f. Clapotage, m., houle, f.

Zwaluw, f. Hirondelle, f. Jonge zw-, arondelat, m. Zwaluwenkruid, n. Chélidoine, f. Zwaluwnest, m. Nid d'hirondelle, m. Zwaluwstaart, m. Queue d'hirondelle, f. || (Charp.) Queue d'aronde, f. || (fig.) Habit, m. Zwaluwvisch, m. Hirondelle de mer, f. Zwaluwwortel, m. Asclépias, dompte-venin, m.

Zwam, f. (Bot.) Agaric, m. || -, n. Amadou, m. Zwamachtig, adj. Spongieux, fongueux. Zwammig, adj. Couvert d'agarics.

Zwamp, f. Crique, petite rivière, f.

Zwanebek, m. (Chir.) Bec-de-cygne, m. Zwanenbloem, f. Jonc fleuri, m. Zwanenbrood, n. Acore, m. Zwanendons, n. Duvet de cygne, m. Zwanendrift, f. Troupeau

de cygnes, m. Zwanenhals, m. Cou de cygne, m. || (fig.) Cou long et grêle, m. || (Mar.) Crapaud, m. Zwanepen, -schacht, f. Plume de cygne, f. Zwanevel, n. Peau de cygne, f. Zwanezang, m. Chant du cygne, m.

Zwang, m. Vogue, mode, f., usage, cours, m. In zw- brengen, mettre en vogue. In zw- komen, s'accréditer, se répandre. Zwanger, adj. Enceinte, grosse. || (fig.) Van (of) met iets zw- gaan, rouler qc. dans son esprit. Zwangerheid, -schap, f. Grossesse, f. Zwanken, v.n. Chanceler, vaciller.

Zwarigheid, f. Difficulté, f., obstacle, m., embarras, m. || Danger, péril, m. || Objection, f.

Zwart, adj. Noir. Zw- maken, noircir; (fig.) Iemand zw- maken, diffamer q. || Hâlé, basané. || Sale, noir, malpropre. || De zw-e gal, la bile noire. Zw-e ziekte, mélène, f. || Hij ziet zw- van den honger, il meurt de faim. || Zw-e Zondag, dimanche de la Passion. || (fig.) Atroce, noir. || -, n. Noir, m., couleur noire, f. || (Blas.) Sable, m. || Het zw- der oogen, la prunelle. In het zw- gekleed, habillé de noir, en noir. Zwartachtig, adj. Noirâtre. Zwartblaar, f. Vache noire à tête blanche, f. Zwartbloem, f. Mélanthe, m. Zwartbont, adj. Gris noirâtre. Zwartbruin, adj. Brun noirâtre, basané. Zwarte, m. et f. Nègre, noir, m., négresse, f. Zwartekunst, f. Nécromancie, f. Zwartekunstenaar, m. Nécromancien, m. Zwarten, v.a. Noircir, teindre en noir. Zwartepiet, m. Valet de pique, m. || Celui qui a le valet de pique. Zwartepieten, v.n. Jouer à la dupe. Zwartgallig, adj. Atrabilaire, mélancolique. Zwartgalligheid, f. Mélancolie, humeur atrabilaire, hypocondrie, f. Zwartgerokt, adj. En habit noir. Zwartgeel, adj. Jaune noirâtre. Zwartgevlekt, adj. A taches noires. Zwartgroen, adj. Vert très foncé. Zwartharig, adj. Aux cheveux noirs, noiraud. Zwartheid, f. Noirceur, saleté, f., noir, m. Zwarthoofd, m. et f. Noir(aud), m., noir(aud)e, f. Zwarthoofdig, adj. À tête noire. Zwartigheid, f. Noirceur, f. || Saleté, f. Zwartin, f. Négresse, f. Zwartkapje, n. Fauvette à tête noire, f., moine, m. Zwartkop, m. et f. v. Zwarthoofd. || -, m. (H.n.) Fauvetie à tête noire, f. || Tete noire, f. (serpent). Zwartkoppig, adj. À tête noire. Zw-e vosschimmel, cheval rouan cavecé de noir, m. Zwartlakensch, adj. En drap noir. Zwartmaking, f. (fig.) Dénigrement, m. Zwartoog, m. et f. Personne qui a les yeux noirs, f. Zwartoogig, adj. Aux yeux noirs. Zwartrok, m. Personne en habit noir, f., prêtre, m. Zwartschimmel, m. Cheval gris tourdille, m. Zwartsel, n. Noir de fumée, noir, m. Zwartselen, v.a. Noircir avec du noir de fumée, bistrer. || Barbouiller de noir. Zwartvaal, adj. Fauve noirâtre. Zwartverver, m. Teinturier en noir, m. Zwartververij, f. Teinture (ou) teinturerie en noir, f. Zwartvleugelig, adj. Mélanoptère, aux ailes noires. Zwartzijden, adj. De soie noire. Zwartzucht, f. Mélanchlorose, f.

Zwatelen, v.n. Murmurer, bruire.

Zwavel, f. Soufre, m. Zwavelaar, m. Celui qui soufre. Zwavelaarde, f. Terre sulfureuse, f. Zwavelachtig, adj. Sulfureux.

● Hij stelt zich alles zwart voor, il voit tout en noir.

Zwavelbad, n. Bain sulfureux, m. Zwavelbak, m., -je, n. Porte-allumettes, m. Zwavelbloem, f. Fleur de soufre, f. Zwaveldamp, m. Vapeur de soufre, f. Zwaveldraad, m. Mèche soufrée, f. Zwavelen, v.a. Soufrer, ensoufrer. Zwavelerts, n. Mine de soufre, f. Zwavelgeel, adj. Couleur de soufre. Zwavelgeest, m. Esprit de soufre, m. Zwavelgroef, f. Minière de soufre, f. Zwavelhoudend, zwavelig, adj. Sulfureux. Zwavelijzer, n. Sulfure de fer, m. Zwavelkoper, m. Sulfure de cuivre, m. Zwavellever, f. Sulfure alcalin, m. Zwavellucht, f. Odeur de soufre, f. Zwavelmelk, f. Lait de soufre, m. Zwavelolie, f. Acide sulfureux concentré, m. Zwaveloven, m. Fourneau à distiller le soufre, m. Zwavelregen, m. Pluie de soufre, f. Zwavelstok, m., -je, n. Allumette, f. Zwavelstoof, f. Soufroir, m. Zwaveltje, n. Allumette, f. Zwavelwater, n. Eau sulfureuse, f. Zwavelwaterstofgas, n. Hydrogène sulfuré, m. Zwavelwortel, m. (Bot.) Queue-de-pourceau, f. Zwavelzuur, n. Acide sulfurique, m. || -, adj. Sulfaté. Zw-lood, sulfate de plomb, m.

Zweden, n. (Géogr.) Suède, f. Zweed, m. Suédois, m.

Zweeden, v.a. Enchaussener. Zweeding, f. Enchaussenage, m.

Zweedsch, adj. Suédois, de Suède. || -, n. Le suédois, m., la langue suédoise, f.

Zweefster, v. Dwaalster.

Zweem, m. Ressemblance, f., rapport, air, m. Geen zw- van gelijkenis, pas l'ombre d'une ressemblance. Zweemen, v.n. Ressembler à, avoir l'air de. Die kleur zweemt naar het zwart, cette couleur tire sur le noir. Zweemsel, n. v. Zweem.

Zweep, f. Fouet, m. || Chambrière, f. Zweepbrok, m. et f. Celui, celle qui reçoit souvent le fouet. Zweepen, v.a. Fouetter, donner le fouet à. || (fig.) Fouetter, chasser. Zweeper, m. Fouetteur, m. Zweeping, f. Fustigation, f. || Coup de fouet, m. Zweepriet, n. Canne à fouetter, f., fouet, m. Zweepslag, m. Coup de fouet, m. Zweeptol, v. Drijftol. - Zweeptouw, n. Ficelle forte attachée au fouet, f., fouet, m.

Zweer, f. Ulcère, abcès, m.

Zweerder, m. Jureur, m.

Zweet, n. Sueur, transpiration, f. In het zw- uws aanschijns, à la sueur de ton front. || Suint, m. || (Chass.) Sang, m. Zweetbad, n. Bain de vapeur, m., étuve, f. Zweetbank, f. Banc d'étuve, m. || (Mil.) Lit de camp d'un corps de garde, m. || (fig.) Sellette, f. Zweetbed, n. Lit d'étuve, m. Zweetdoek, m. Linge pour essuyer la sueur, m. || (Bib.) Suaire, m. Zweetdrank, m. Potion sudorifique, f. Zweetdrijvend, adj. Sudorifique, diaphorétique. Zweeten, v.n. Suer, transpirer. || (fig.) Se donner de la peine. || (Chass.) Saigner. || Huiden laten zw-, mettre des peaux en échauffe. De persen laten zw-, faire gémir les presses. || (Maç.) Rejeter, suinter. || -, v.a. Suer. Bloed zw-, suer du sang. || (fig.) Hij kan de anderen wel zw-, il surpasse de beaucoup tous les autres. Zweeter, m. Celui qui transpire. Zweeterig, adj. En transpiration,

qui transpire vite, couvert de sueur. Zweeterigheid, f. Disposition à transpirer, f. Zweetgat, n. Pore exhalant, m. Zweethitte, f. Chaude suante, f. Zweethuis, n. Suerie, f., séchoir, m. Zweeting, f. Diaphorèse, sudation, f. Zweetkamer, f. Bain chaud, m., étuve, f. Zweetkamertje, n. Chambre où les étudiants attendent le résultat de leur examen, f. Zweetkist, f. Échauffe, f. Zweetkoorts, f. Suette, f. Zweetkuil, m. Échauffe, f. Zweetkuur, f. Cure par transpiration, f. Zweetmiddel, n. Remède sudorifique, diaphorétique, m. Zweetpoeder, n. Poudre diaphoretique, f. Zweetstoof, f. Étuve, f. Zweetverwekkend, adj. Sudorifique, diaphorétique, diapnoïque. Zweetvoet, m. Pied qui transpire, m. Hij heeft zw-en, il transpire des pieds. || Personne f. qui transpire des pieds. Zweetvos, m. Alezan brûlé, m. Zweetziekte, -zucht, f. Suette, f.

Zwei, f. Fausse équerre, sauterelle, f., angloir, m. || Biveau, m. || Équerrage, m. De zw-en nemen, relever les équerrages. Zweiboekje, n. Tablettes d'équerrage, f. pl. Zweisteen, m. Brique pour voùte, f., claveau, m.

Zwelder, f. Confit, m., passerie, f.

Zwelen, v.a. Recueillir (le foin), m. Zweler, m. Ouvrier qui recueille (le foin), m.

Zwelg, m. Action d'avaler, f. || Avalée, gorgée, f., coup, trait, m. Zwelgen, v.a. et v.n. Avaler. || (fig.) Faire bombance. Zuipen en zw-, goinfrer, faire bombance. In genot zw-, nager dans les délices. Zwelger, m. Goinfre, glouton, biberon, m. || Débauché, m. Zwelgerij, f. Goinfrerie, gloutonnerie, f. || Débauche, f. Zwelging, f. Déglutition, f. Zwelgkuil, m. Gouffre, tournant de mer, m. Zwelgpartij, f. Débauche, orgie, f.

Zwelkenboom, m. Obier, m. Zwelkenboomen, adj. D'obier. Zwelkenhout, n. Bois d'obier, m. Zwellen, v.n. S'enfler, se gonfler, se tuméfier. Gezwollen gezicht, visage bouffi. De klieren zw-, les glandes se tuméfient. || (fig.) De zeilen zw-, les voiles s'enflent. Doen zw-, enfler. Gezwollen stijl, style pompeux. || -, v.a. Gonfler, enfler, tuméfier. || -, n. Gonflement, m., enflure, tuméfaction, bouffissure, f. Zw- van leder, bassage, m. Zwelling, f. Enflure, bouffissure, f., gonflement, m., tuméfaction, f. Zwelpap, f. v. Zwelder.

Zwembalg, m., -blaas, f. Vessie natatoire, f. || (fig.) Nageoire, f. Zwemboei, f. Bouée flottante, f. Zwembroek, f. Caleçon de bain, m. Zwembuis, f., -gordel, m. Ceinture de sauvetage, f. Zweminrichting, f. Bassin de natation, m. Zwemkever, m. Coléoptère nageur, m. Zwemkleed, v. Zwembuis. - Zwemkunst, f. Natation, f. Zwemmen, v.n. Nager. Zich met zw- redden, se sauver à la nage. Over de rivier zw-, passer la rivière à la nage. || (Prov.) De visch wil driemaal zw-, poisson sans boisson est poison. || Flotter, surnager. Het hout zwemt op het water, le bois flotte sur l'eau. || (fig.) Hare oogen zw- in tranen, elle fond en larmes, elle a les yeux baignés de larmes. In het geld zw-, nager dans l'or. || -. n. Natation, nage, f. Zwemmer, m. Nageur, m. || (Bot.) Apagonet, m. Zwemmer-

● Het woord zweeft mij op de tong, j'ai le mot sur le bout de la langue.

gans, f. (H.n.) Cormoran, m. Zwemmerig, adj. Zw-e oogen, des yeux bouffis et en apparence humides. Zwemming, f. Natation, f. Zwemplaats, f. Bassin de natation, m. Zwempoot, v. Zwemvoet. - Zwemschool, f. École de natation, f. Zwemstaart, m. Queue propre à nager, f. Zwemtoestel, n. et m. Appareil de natation, m., nageoire, f. Zwemvlies, n. Membrane d'un pied palmé, palmure, f. Zwemvoet, m. Pied palmé, m. Zwemvoeters, m. pl. Palmipèdes, m. pl. Zwemvogel, m. Oiseau aquatique, palmipède, m.

Zwendelaar, m. (fig.) Dupeur, escroc, m. Zwendelarij, f. Escroquerie, f. Zwendelen, v.n. Commettre des escroqueries. Zwendelhandel, v. Zwendelarij.

Zwengel, m. Aile (d'un moulin à vent), f. || Palonnier, m. || Bascule, f. || Volée (de cloche), f. || Brimbale (d'une pompe), f. || Manivelle, f. || v. Zwingel. - Zweng(el)hout, n. Palonnier, m., volée, f. Zwengelpomp, f. Pompe à bascule, f. Zwengelslag, m. Coup de brimbale, de bascule, etc., m. Zwenk, m. Tour, m. In een zw-, en un tour de main. Zwenken, v.a. et n. Tourner, faire tourner, virer. De vaandels zw-, agiter les drapeaux. || (Mil.) Faire une conversion, obliquer. Rechts, zwenkt! à droite, conversion! || (Mar.) v. Zwaaien. - || (fig.) Changer de parti, tourner casaque, changer de conduite. Zwenker, m. Celui qui tourne, etc. Zwenkgras, n. Fétuque, f. Zwenking, f. Tour, m., conversion, f. Zwenkrad, n. Volant, m.

Zweren, v.a. et v.n. Jurer, affirmer (ou) confirmer par serment, faire serment, prêter serment. Bij hoog en laag zw-, jurer ses grands dieux. Valsch zw-, faire un faux serment, se parjurer. Bij iemand zw-, jurer par q.

Zweren, v.n. (Chir.) Suppurer, s'ulcérer.

Zwerfblokken, n. pl. Blocs erratiques, m. pl. Zwerfster, f. Vagabonde, f. Zwerftocht, m. Marche errante, course vagabonde, f. Zwerfvogel, m. Oiseau de passage, m.

Zwering, f. Jurement, m.

Zwering, f. (Chir.) Suppuration, f.

Zwerk, n. Mouvement des nuages, m. || Nuages, m. pl., firmament, ciel, m.

Zwerm, m. Essaim, m. || (fig.) Essaim, m., foule, troupe, multitude, f. Zwermen, v.n. Essaimer. || (fig.) Errer on masse, rôder. Zwermer, m. Rôdeur, vagabond, m. || (Mil.) Fusée volante, f., serpenteau, pétard, m. Zwermraket, f. v. Voetzoeker.

Zwerveling, m. et f. Vagabond, m., vagabonde, f. Zwerven, v.n. N'avoir ni feu ni lieu, vagabonder, rôder, errer. || (pop.) Rouler. Zwervend, adj. Errant, ambulant, vagabond. Zwerver, m. Vagabond, m. Zwerving, f. Vagabondage, m.

Zwetsen, v.n. Se vanter, hâbler, faire le gascon. Zwetser, m. Hâbleur, gascon, fanfaron, m. Zwetserij, zwetsing, f. Hâblerie, gasconnade, fanfaronnade, rodomontade, f.

Zweven, v.n. Planer, se soutenir dans l'air (ou) dans l'eau, flotter. || (fig.) Tusschen vrees en hoop z-, flotter entre la crainte et l'espérance. Voor den geest zw-, être présent à l'esprit. Zwevend, adj. Flottant, suspendu. || (fig.) Léger. Hoog zw-e gedachten, pensées élevées, f. pl.

Zwezerik, m. Ris de veau, m. || -, f. v. Lischdodde.

Zwichtband, m. (Mar.) Pantoquière, f. Zwichten, v.a. (Mar.) Ferler (ou) amener (les voiles), brider les bas-haubans. || Replier les toiles (d'un moulin). || -, v.n. Céder. Zwichting, f. v. Zwichtband. - Zwichtingbout, m. Quenouillette de trélingage, f., bastet, m. Zwichtlijn, v. Zwichtband. - Zwichtserving, f. Barate, f.

Zwiepen, v.n. Pencher, se courber, incliner, faire ressort. Zwiepend, adj. Élastique. Zwieping, f. Inclinaison, élasticité, f. || (Mar.) Fouet (du mât), m. || Vérine, f. || Zw-s, planches qui maintiennent les branches des couples, f. pl.

Zwier, m. Tour, m. || (fig.) Aan den zw- zijn, être en ribote. || Parure, f. Van den zw- houden, aimer la toilette, les atours. || Élégance, grâce, f. Zwierbol, m. Débauché, bambocheur, m. Zwierbollen, v.n. Faire la noce, bambocher. Zwieren, v.n. Tourner, passer et repasser, tournoyer, voltiger. || Zigzaguer, tituber. || v. Zwierbollen. - Zwierig, adj. Élégant, gracieux. Zw-e stijl, style fleuri. || -, adv. Avec grâce, élégamment. Zwierigheid, f. Grâce, élégance, f. Zwierigjes, adv. Assez élégamment. Zwiering, f. Tournoiement, zigzag, m. || (fig.) Noce, f.

Zwijgachtig, adj. Silencieux, taciturne. Zwijgen, v.a. Taire, cacher, celer, dissimuler, passer sous silence. || -, v.n. Se taire, être muet. Iemand doen zw-, imposer silence à q. Zw- als het graf, être discret comme la tombe. Die zwijgt, stemt toe, qui ne dit rien, consent. De wet zwijgt hierover, la loi est muette à ce sujet. || (fig.) Cesser. De wind zweeg, le vent tomba. Eene batterij tot zw- brengen, réduire une batterie au silence. Zwijger, m. Homme taciturne, m. Willem de Zw-, Guillaume le Taciturne, m. Zwijgteeken, n. Signe de silence, m.

Zwijm, f. Défaillance, pâmoison, f., évanouissement, m. In zw- vallen, s'évanouir, tomber en defaillance. Zwijmel, m. Ivresse, f. Zwijmelbeker, m. Coupe enivrante, f. || (Bib.) Calice de la passion, m. Zwijmeldrank, m. Narcotique, m. Zwijmeldronken, adj. Complètement ivre. Zwijmelen, v.n. Avoir des vertiges, se pâmer, tomber en défaillance. Zwijmelgeest, m. Exaltation, f., vertige, m. || (fig.) Exalté, m. Zwijmeling, f. Vertige, m., ivresse, f. || Évanouissement, m. Zwijmelkelk, m. (Bib.) Calice de la passion, m. Zwijmelwijn, m. Vin enivrant, m. Zwijmen, v.n. S'évanouir, tomber en pâmoison (ou) en défaillance. Zwijming, f. v. Zwijm.

Zwijn, n. Cochon, porc, pourceau, m. Wild zw-, sanglier, m. Eenjarig wild zw-, marcassin, m. Tweejarig wild zw-, ragot, m. Driejarig wild zw-, sanglier à son tiers an. Vierjarig wild zw-, quartanier, m. Wijfje van een wild zw-, laie, f. || (fig.) Salaud, m. Zwijnachtig, adj. Qui tient du cochon. || -, adv. Comme un cochon. Zwijnegel, m. Hérisson d'Europe, m. || (fig.) Salaud, m. Zwijnen, v.n. (pop.) Vivre dans la débauche. Zwijnenaard, m. Nature du cochon, f. || Naturel corrompu, m. Zwijnenboel, m. (fig.) Écurie, cochonnerie, f. Zwijnendistel, etc. v. Varkensdistel, etc. -

● Laat ons daarover zwijgen, brisons là.

Zwijnenjacht, f. Chasse au sanglier, f. Zwijnenhoeder, m. Porcher, m. Zwijnenhok, n. Porcherie, f. Zwijnenjongen, m. Gardeur de porcs, m. Zwijnenkost, etc. v. Varkenskost, etc. - Zwijnenkot, n. v. Zwijnenhok. - Zwijnensla, f. (Bot.) Hyoséride, f. Zwijnentrog, etc. v. Varkenstrog, etc. - Zwijnerij, f. Cochonnerie, f. Zwijnevleesch, n. Porc, m. Zwijnjak, m. Débauché, m. Zwijnsborstels, m. pl., -haar, n. Soies de porc (ou) de sanglier, f. pl. Zwijnshoofd, n., -kop, m. Tête de porc, f. || Hure de sanglier, f. Zwijnsspriet, m. Épieu, m. (Voir aussi les composés de Varken.)

Zwik, m. Détorse, entorse, f.

Zwik, m. Fausset, m. || Sassoire, f. Zwikboor, f. Barroir, foret, gibelet, m., vrille, tarière, f. Zwikgat, n. Trou de fausset, m. Zwikhout, n. Sassoire, f. Zwikje, n. Fausset, dusi, dusil, m.

Zwikken, v.a. Donner une entorse, renverser, casser les reins, éreinter. || -, v.n. S'éreinter, se renverser. Een kind laten zw-, casser les reins à un enfant. || Chanceler, vaciller. Zwikker, m. Ouvrier cordonnier qui façonne grossièrement les souliers, m. Zwikking, f. Entorse, détorse, f., tour de reins, m.

Zwilk, n. Coutil, m. Zwilken, adj. De coutil.

Zwin, n. Baie, anse, crique, f., chenal, m.

Zwindel, m. Vertige, m. || v. Zwendelarij. - Zwindelen, v.n. Avoir des vertiges. Zwindelig, adj. Sujet au vertige. || Vertigineux. Zwindeligheid, f. Disposition aux vertiges, f.

Zwingel, m. Écang, échanvroir, m. Zwingelaar, m., -ster, f. Teilleur, écangueur, m., écangueuse, f. Zwingelbord, n. Planche à écanguer, f. Zwingelen, v.a. Teiller, écanguer, échanvrer. Zwingelhout, n. Écang, m. Zwingeling, f. Écangage, m. || (fig. et pop.) Raclée, f. Zwingelkeet, -kooi, f. Hutte où l'on écangue le lin, f. Zwingelmes, v. Zwingel. - Zwingelplank, v. Zwingelhout. - Zwingelspaan, f., -stok, m. v. Zwingel.

Zwirrelen, v.n. Tournoyer avec vitesse, passer en sifflant, voltiger. De zwaluwen zwirrelden om mij heen, les hirondelles voltigeaient autour de moi. || Het zwirrelt van menschen op de straat, la rue fourmille de monde. Zwirreling, f. Tournoiement, sifflement, m.

Zwitselbloem, f. Petit chèvrefeuille, m.

Zwitser, m. Suisse, m. Zwitserland, n. (Géogr.) Suisse, f. Zwitsersch, adj. Suisse, helvétique.

Zwoeg, m. Maladie de langueur des brebis, f. Zwoegen, v.n. Haleter. || (fig.) Travailler dur, peiner, ahaner. Zwoegend, adj. Haletant. || Laborieux. Zwoeger, m. Travailleur laborieux, (pop.) peinard, m. || Zwoeging, f. Haleterie, f. || (fig.) Travail pénible, m.

Zwoel, adj. Mou, étouffant. Zwoelheid, f. Chaleur étouffante, f.

Zwoerdrol, v. Zwoordrol.

Zwolp, f. Racinal, m.

Zwoord, n. Couenne, f. || (fig.) Hebt gij zw- achter uwe ooren? as-tu du plomb dans les oreilles? Zwoordachtig, adj. Couenneux. Zwoordrol, f. Flèche de lard, f.


Vorige Volgende