Klaes de Veehoeder. Zedenverhael uit onzen tyd

[p. 61]

VII.

- Welnu, Sus, sprak pachter van Severn den mollenvanger aen, hoeveel hebt gy er al gevangen op mynen Kouterakker?

- Gisteren vyf en eergisteren vier, pachter, antwoordde Sus Langhe.

- Ha, ha, dit gaet goed, Sus, vyf en vier, dat maekt reeds negen; 't is maer dat gy ze knipt⁽¹⁾, Sus, vervolgde van Severn.

- Alles is maer eene wete, pachter, bemerkte Sus; ik kan nu minstens zooveel mollen daegs vangen als ik te voren glasjens brandewyn drinken kon. Voor een druppel gaf ik drie centen, voor een mol heb ik één stuiver, dat maekt item zooveel in de keering.... en al doende leert men. Wy zyn heden op half september, welnu, ging Sus voort, ik heb er sedert veertien dagen,

(1) Vangt.

[p. 62]

zooveel gevangen als op de geheele verleden maend; ik kryg ze in den neus, pachter; als ik my met myn hoofd langs den grond leg, hoor ik ze marcheren; ha! ha! alles is maer eene wete! alles is maer eene wete! eindigde Sus, terwyl hy, om zyne eigene koddige gezegden, van genoegen lachte.

- Met al dat komt gy er nu goed aen, Sus, hernam van Severn, en uwe vrouw heeft werk by den burgemeester; als gy wat spaert zult gy, tegen naesten zomer, aen eene beste koe geraken.

- Dat zullen we! dat zullen we! pachter, antwoordde de verblyde mollenvanger; myn wyf krygt, boven hare daghuer, nog al drinkgeld van mynheer Theodoor, ik spaer zooveel als ik maer kan; en Klaes heeft my beloofd dat hy zynen penning zal byleggen.... Laet Klaes maer begaen! laet hem maer begaen!.... Zie, pachter, ging hy halfluid voort, ik zou my voor dien jongen laten ophangen... en, onder ons gezeid, als hy ten mynent woonde is myne Wanne niet altyd te zeer vriendelyk ten zynen opzichte geweest. En niettegenstaende dit - altyd onder ons gezeid - heeft Klaes my beloofd, als ik honderd franken byeen kan krygen, dat hy er honderd by zal leggen, om eene schoone kalfkoe te koopen en daermeê zyn wy weêral uit den kwaden.

Sus wreef zich de handen van blydschap over zoo een streelend vooruitzicht, en wilde voortstappen; maer van Severn moest nog iets van hem weten.

- Zeg eens, Sus, vroeg de pachter, weet gy hoe het met het

[p. 63]

huwelyk van Nathalia staet? Wanneer zou het nu plaets hebben?

- Onder ons gezeid, antwoordde de mollenvanger, ik weet er niets van, ten zy dat de menschen altemael zeggen dat het zondag eerste gebod zal zyn.

- Daer heeft Welmoed, met al zyn verstand, toch de kaert verloren, hein? bemerkte van Severn.

- Wat wilt gy er aen doen, zei Sus schokschouderend, het is zoo als by my, de wyven zyn meester.....

Terwyl van Severn en Sus Langhe aldus over pachter Welmoed spraken, zat de man, met zyn hoofd tusschen beide handen gezonken, op eene bank in den hof, treurig na te denken.

- Dit huwelyk zal dan plaets hebben! mymerde hy by zichzelven; wat wil ik er nu aen doen? met myne vrouw in oneenigheid leven? den haet van myn kind op my trekken? en nogthans!.... O ongelukkige vader, die ik ben!... Ik ben onachtzaem geweest; ik heb niet gestadig by het pand, dat de Schepper my toevertrouwde, gewaekt! ik ben al te zwak geweest, en, in myne oude dagen zal ik om myne onachtzaemheid treuren, welligt boeten!....

Dus klaegde de bedroefde vader, en eene traen biggelde langs zyne reeds verouderde wang.

Klaes stond op eenige stappen afstands achter eenen nazelnoten struik; hy hoorde de woorden zyns beminden meesters, en hy zag de tranen uit zyne oogen rollen.

Eene buitengewoone gewaerwording trof den jongeling.

[p. 64]

- Het is myne pligt, sprak hy op vasten toon; de goede man lydt! hy is myn weldoener! myn vader!.... welnu!...

En, snel als een schicht, vloog hy naer pachter Welmoed.

- Kom, baes, kom, zeide hy, ik wil u hulpen! dit huwelyk zal geene plaets hebben! uw geluk hangt er van af, en dit gebiedt my te handelen!

- Wat jongen! hoe! wat wilt gy zeggen! Dit huwelyk zou geene plaets hebben! en het is reeds dezen morgen op het gemeentehuis aengegeven!...

- Dit doet er niets toe. - Toon u te vreden; ga naer de keuken; zeg aen de pachtersse dat gy nagedacht hebt, dat dit huwelyk u volkomen verheugt en dat gy zelfs dit geluk met een speelreisjen vieren wilt; Nathalia vraegt sinds lang om naer de stad de comedie te gaen zien; zeg haer dat gy dezen avond de comedie ook zien wilt. Ik zal intusschen het rytuig inspannen; wy zullen mynheer Theodoor gaen opzoeken; hy is over een uer naer stad vertrokken.

- Maer hoe wilt gy? vroeg Welmoed, de inzichten van Klaes nog niet beseffende, hoe wilt gy daerdoor?....

- Ik zal u Theodoor toonen, zoo als hy is; laet verders de zaek aen my over; de pachtersse en Nathalia zullen uit eigene beweging weigeren.

Welmoed trok de keuken binnen en Klaes spande het vlugste paerd voor een uit wymen gevlochten rytuigjen.