d'Enchuyser Ybocken
(1666)–Femme Gerbrantsz. Drieduym– Auteursrechtvrij
[pagina 287]
| |
Stemme: Hompel-de-pomp die quam my tegen.
PHebus met sijn vergulde stralen
Die duyckt nu neder na de grondt,
Ick hoop wel haest een kus te halen
Al van myn Liefjens soete mondt:
Haer vriendelijck ghesicht
Mijn droevigh hert verlicht // Met vreucht,
Haer wijse re'en my sticht,
Lieftaligh door haer deucht.
2. Ick hoop noch door haer vriendelijck wesen
En haer seer deuchdelijcker aerdt,
Dat sy myn lijden sal ghenesen,
En achten my haer liefde waerdt:
Ick sal haest by haer gaen,
En doen haer klaer verstaen Mijn pijn,
| |
[pagina 288]
| |
Ick hoop van nu voortaen
Van haer verblijdt te zijn.
3. Ick denck de Klock die heeft al neghen,
't Is tijt voor my henen te gaen
Maer siet! ick sie op alle weghen,
Veel vollicks voor haer deuren staen,
En snappen by malkaer,
Beletten een Minnaer, Sijn lust,
't Was beter dat sy haer
Begaven nae haer rust.
4. Maer siet! Het schijnt dit mach niet wesen
't Is voor haer al te moyen we'er
(Wat struyf) ick wil niet vreesen,
Ick pas op haer oock niet een heer:
Ick sal mijn Mantel vry
Slaen om mijn ooren bly // Met moedt,
En halen daer oock by
| |
[pagina 289]
| |
Voor neder mee mijn Hoet.
5. Ey lieve! Waer toe dese grillen,
Om my te schamen als een dief?
Laet schamen die haer schamen willen,
Ick soeck niet anders als mijn Lief:
Wel waerom dan beschaemt?
Ick doe alsoo 't betaemt // Met recht,
Ick was niet graegh genaemt
Te zijn een blooden Knecht.
6. Men seyt die sijn neeringh gaet schamen
Dat hy seer selden wat bedijt.
Hoe kan 't een Vryer wel betamen
Dat hy seer blood met schaemte vrijt?
Het Vryen dat is soet,
En aengenaem, en goet // Altijt.
Nu, Vryers, met een moedt,
Siet dat ghy neerstigh zijt.
| |
[pagina 290]
| |
7. My dunckt ick mocht soo langh wel beyden,
Dat ick wel haeld' een blauwe scheen;
't Is tijdt voor my van hier te scheyden,
Dit kost al nae de Liefste heen.
Laetse vry gapen koen,
't Is tijdt dat ick my spoen // Seer ras,
Ick heb het vyer van doen,
Ick soeck het in de as.
8. Ey! Siet de luyden nu eens kijcken,
Elck siet en gaept ick weet niet hoe,
Ick gae vrymoedigh henen strijcken,
Ick wil oock niemandt spreecken toe:
Ick sal haest komen veur
Mijn soete Liefjens deur // Met vreucht,
Daer sal ick spreecken heur
Vrymoedigh met geneucht.
| |
[pagina 291]
| |
9. Ick moet dit klinckjen drie-mael klencken,
My dunckt ick hoor haer lieve stem,
Sy sal dit kloppen wel gedencken,
En daer aen weten dat ick 't ben.
Doet op mijn Rooder Mondt,
(Die mijn hert heeft doorwondt) Vriendin,
Mijn jonck hert is ghesondt
Als ick, Lief, by u bin.
10. Neemt moet, O Vryers al gelijcken,
Ghy die op deught en eere vrijt,
Wilt nae geen Gapers omme kijcken,
Want eenen Bloodert niet bedijt:
Ey! Laet de suyv're deucht
Vercieren uwe Ieucht // Bequaem,
Hier door werdt ghy verheucht,
En yeder aen-genaem.
EYNDE. |
|