d'Enchuyser Ybocken

[p. 42]

Klagende Maeght.

Stemme: Een Jongh-vrouw die mijn, &c.

1. EEn jonge Maeght, een aerdigh dier,

Vond ick laetst aen de Strand:

Ick seyd tot haer, hoe koomje hier

Aen dese dorre kant?

Is dit een plaets voor uw's gelijck

Dees dorre nare hoeck?

Het Landt verciert met Bloemtjes rijck

Past beter voor u doeck.

2. Sy sweegh, en sach al Zee-waerd in,

Vervult met swaer getreur,

Haer Voor-hooft, Wangen, Mont en Kin

En hadden gans geen kleur,

[p. 43]

 

Haer Ooghjes door een dicke Mist

 

Die stonden schier verdooft:

 

Ick seyde, Meysje, wel hoe ist?

 

Wat speelt u in het Hooft?

 

3. Vaert yemandt, die u toe-behoort,

 

In dese Visschers Schuyt?

 

Of zeylt hy met dat Scheepje voort?

 

Of loopt hy ginder uyt?

 

Of roept hy nae dat Water-schip?

 

Of leyt hy daer geset?

 

Of zit hy aen die drooge Klip?

 

Ey segh my watje let.

 

4. Maer neen, een suchje sonder meer

 

Uyt haer benaude ziel

 

Hoord ick, midts viel sy doe ter neer:

 

My docht dat ick oock viel

[p. 44]

 

Van Schrick, en seyd' mijn lieve Kindt,

 

Wel hoe dus seer bedroeft?

 

Een hert, dat geen vernoegen vindt,

 

Wel dickmael troost behoeft.

 

5. Sy sach my aen, en sprack benout,

 

Ick klaeghde u mijn smert,

 

Soo 'k wist dat ghy slechts swijgen soudt,

 

't Verlichte licht mijn hert.

 

Wel Kind, een Man soo oud bejaerd',

 

Seyd ick, als ghy hier siet;

 

U klacht begraef ick in de Aerd'.

 

Doen meld'se haer verdriet.

 

6. Mijn hert, seyd' sy, is seer gedwee,

 

Want die stond in mijn sin,

 

Sijn leven liet in dese Zee,

 

En dobbert daer noch in.

[p. 45]

 

Nu soeck ick hier aen dese Wal,

 

Maer lacy vind' hem niet!

 

Dat hy noch dwarrelt over al,

 

Vermeerdert mijn verdriet.

 

7. Dat ghy van herten zijt bedroeft,

 

Seyd' ick, en is niet quaet;

 

Maer droefheyt oock sijn maet behoeft:

 

Want hoe het ons hier gaet,

 

Het beste wapen is gedult,

 

En 't oogh op Godt te slaen:

 

Want eer de quael noch is vervult,

 

Komt vaeck sijn zegen aen.