Stichtelyke liedekens
(1684)–P.A. Dreyer–
Auteursrechtvrij
[pagina 73]
| |
Stemme: Schoon Lief wilt my troost geven.1.
HEt is geschiedt voor desen
Dat ick eens wilde wesen
Nae Enchuysen de Stadt,
Wy zijn hoort mijn verklaren,
Van Harlingen gevaren,
Hebben hard we’er gehadt.
2.
In ’t Schip waren Soldaten,
Die songen en die praten,
Waren droncken en vol,
Maer ’t en duerde niet lange,
Sy worden sieck en bange,
Want ’t water ginck seer hol.
3.
Door het groot on-weder
Ginck het Schip op en neder,
En worde oock vol stanck,
Ick konde niet verdragen
Dees’ buyen en dees’ vlagen,
Maer worde oock seer kranck.
| |
[pagina 74]
| |
4.
Zee-sieck door al mijn leden
Van boven tot beneden
Was ick, en oock bevreest:
Dat het Schip soude sincken,
En wy souden verdrincken
Door het groote tempeest.
5.
Maer Godt die gaf genade,
Dat wy noch sonder schade,
Met zee-sieckt’ en verdriet,
Al brakende met schromen
T’Enckhuysen zijn gekomen,
Doen maeckten ick dit Liedt.
6.
Want ick dacht in mijn herte
Lijdt-men al dese smerte,
Zee-sieckt en vrese groot,
Om rijd’lijck te verwerven,
’t Welck doch, als men moet sterven.
Niet en helpt in der noodt.
7.
Hoe neerstigh moet men wesen
Om Godt den Heer te vresen,
Vermijdende het quaedt,
Hem selven heel versaken,
Altijdt in deugde waken,
| |
[pagina 75]
| |
Vertrouwen Godts genaed.
8.
Geen zee-sieckte so groot, is
Geen perijkel noch noot, is
Gelijck tot geender stondt,
Den jammer en ellenden
Die Godt hier nae sal senden,
Die hem niet wacht van sond.
9.
Die hen van sond niet wachten,
Maer Godts gebodt verachten,
En leven na ’s vleeschs lust,
Al ist dat sy vergaren
Veel goedt, binnen haer jaren,
Haer eynd is ongerust.
10.
Daerom is mijn begeeren
Aen u, O Heer der Heeren,
Geef my doch dese kracht,
Dat ick in al mijn wandel
Ende kleyne Koop-handel,
My van de sonden wacht.
11.
En oock niet en begeere
Dan ’t geene dy ’t ter eere
Van u heyligen Naem,
Oock tot des Naesten stichtingh,
| |
[pagina 76]
| |
Veler menschen verlichtingh
Bevonden zy bequaem.
12.
Prince, Godt van hier boven,
Van herten wy u loven
Voor u groote genaed’,
Met u Woordt wilt ons voeden,
In u vreese, behoeden
Voortaen van alle quaedt.
Weynich onderwind Maeckt groote rust. |
|