Stichtelyke liedekens
(1684)–P.A. Dreyer–
AuteursrechtvrijStemme: Van de Engelsche gracy.1.
BEreyd u huys,
Want ghy moet sterven haest,
Soeckt geen excuys,
| |
[pagina 22]
| |
Wacht niet tot op ’t laetst,
Maer nu terstont
U tot den Heere bekeert,
D’wijl ghy gesont
Zijt, hier recht sterven leert,
2.
Sterven ghy moet,
Het is een vaste wet,
Quaet, ende goed,
Al is ons eens geset.
Te sterven hier,
En daer nae Godts oordeel,
In dit quartier
Heeft geen van all’ voordeel.
3.
Hier niet en baet
Te sijn jongh, ofte sterck,
Schoon, delicaet,
Of konstigh van hant-werck,
Minst ende meest,
De dood alles verslint,
Maer die Godt vreest
De tweede doodt verwint.
4.
Adam die heeft,
Gelijck d’ Outvaders al,
Seer langh geleeft
Veel Jaren in ’t getal,
| |
[pagina 23]
| |
Maer in het end’
Soo moesten sy daer af,
De doodt, als blend,
Treckt ons al in het graf.
5.
Gelijck een stroom,
Die haestelijck gaet voort,
Of als een droom,
Of gelijck een spreeck-woordt,
Soo haest vergaet
Des menschen leven hier,
Dus doch acht slaet
Op uwen tijdt seer dier.
6.
Als een pijl snel,
Geschoten van een boogh,
Als een Vogel
Haestigh door de lucht vloogh,
Een schip subijt
Snellijck door ’t water vaert,
Soo loopt ons tijdt
Tot dat wy worden aerd’.
7.
Al ’s werelts roem,
En ’s werelts hoogen staet
Gelijck een bloem
Des veldts seer haest vergaet,
Of als een roock
| |
[pagina 24]
| |
Verwaeyt al van de wint,
Des-gelijcks oock
’s Werelts wellust verswint.
8.
Maer die hier sterft
Het sondigh leven quaet,
Ende verwerft
Door des Heeren genaed
Een leven vroom,
Door hulp van Godes hant,
Is als een boom,
By ’t water neer-geplant.
9.
Al ’t tijdelijck goedt,
Van veelen groot geacht,
’s Werelts voorspoet,
Van velen nae getracht,
Der oogen lust,
En wat men wenschet meest,
Is maer onrust,
Soo men Godt niet en vreest.
10.
Maer die hier sterck
Jesum Christum gelooft,
Blijft by Gods Kerck,
En by Christum het hooft,
Godtzalich leeft,
En wandelt in ootmoed,
Dees’ genoech heeft,
Met weynich tijdlijck goet.
| |
[pagina 25]
| |
11.
Dus met eendracht,
Gy die Godts dienaers zijt,
Hebt neerstich acht
Op d’aengename tijt,
Wie hier af-laet
Van quaed en deugd bewijst,
Door Gods genaed
Naemaels in Vreugd’ verrijst.
12.
Voor een adieu,
Beminde vrienden soet
Weer op een nieuw
Zijt hertelijck gegroet,
In deughden schoon
Volhert, weldadich leeft,
Der vreughden kroon
Godt u genadich geeft.
Weynich onderwind Maeckt groote rust. |
|