De sonne-bloeme
(1700)–Hieremias Drexelius–
Auteursrechtvrij
[pagina I]
| |
 DE SONNE-BLOEME OFT VANDE OVER-EEN-COMINGE VAN DEN MENSCHELIICKEN WILLE MET DEN GODTLIICKEN
In 't latyn gemaeckt door den Eerw. P. HIEREMIA DREXELIUS ende nu in de Neder Duytsche tale overgheset door de E P VRANCISC DE SMIDT beyde Priesters der Societeyt Iesv. | |
[Folio *2r]
| |
[Folio *2v]
| |
trachten; dat sy het quaedt souden vlieden, ende Gode hen-selven soecken te vergelijcken. Dit zijn sijne woorden die met goude letteren dienen uytghedruyckt te worden: Het quaedt omringelt ende hanght noodtsakelijck dese sterffelijcke natuere ende nedere plaetse aen. Daerom moeten wy vlijtighlijck arbeyden om van alle kanten 't selve te vlieden; die te vlieden, is sy selven Gode ghelijck maken, voor soo veel als wy connen. In dese sake dan sien wy verscheyden beweginghen der menschen. Sommighe om het quaet te vlieden, begeven sich tot de deught van Lijdtsaemheydt: ende dat wel ende wijselijck: want dese tot alle deught seer nootsakelijck is. Eenighe zijn de Ghehoorsaemheydt seer toeghedaen, om 't quaedt te schou- | |
[Folio *3r]
| |
wen, ende alle andere deughden te bekomen. Die en doen voorwaer oock niet qualijck. Andere stellen d'Oodtmoedigheydt als een fondament der deugden. Dese doen oock wel. Daer zijnder andere die de Liefde kloeckelijck omhelsen, om alle hunne ghebreken te bedecken, en de wet Godts te volbrenghen, ende Gode aldus sich ghelijck te maken. Voorwaer oock seer wel. Maer hoe, ende in vvat maniere gheraken vvy tot dese deughden? Is het niet beter eenen reghel, ende een ondervvijs te volghen dan vele? Konnen vvy van een hoeckxken in den hemel springhen, vvaer toe dienen dan soo vele trappen? Eenen reghel ister, ende een ondervvijs om het quaedt te vlieden, ende Gode ghelijck te vvorden, Te vvillen 't ghene Godt vvilt: ende niet an- | |
[Folio *3v]
| |
ders te begheeren oft te vvillen dan 't ghene d'opperste goedtheyt, vvijsheyt, voorsichtigheyt begeert ende vvilt. Dit heeten vvy een overeen kominghe van den vville des menschs met den goddelijcken, de vvelcke ons soetkens leert ende gevvent van alle kanten veerdigh ende seer ghevoeghelijck te vvesen: alle dinghen vvillen met Godt die jet vvilt; alle dinghen niet vvillen met Godt die niet en vvilt. Alle godtlijcke ende menschelijcke vvetenschap is in dit eenigh ondervvijs gheleghen. Naer desen reghel moeten vvy alle de vverken van ons leven schicken. Want daer dese over-een-kominghe van den vville des menschs met den godtlijcken is, daer volghen alle de deughden een-paerlijck. Dusdanige menschen zijn recht van hetten, aen de vvelc- | |
[Folio *3r]
| |
ke Godt sich seer goedertieren vertoont. Dese vvorden Gode heel ghelijck, die hunnen vville aen den godtlijcken in alle dinghen ondervvorpen, ende nu niet min en begheeren dan 't ghene daer sy meest toe gheneyght zijn, alleen hier toe trachtende, hoe sy alle dingen naer den regel van den godtlijcken vville sullen volbrengen. Die dit alleen vvel gheleert heeft, heeft alle noodelijcke ende profijtelijcke vvetenschap verkreghen. Eene vvetenschap ondervvijst, hoe sich een jeder in tvvijfelachtighe saken, in allen teghen spoedt ende voorspoedt sal draghen, om in 't ghene daer hy dubt, vvijselijck voort te gaen; in tegen-spoedighe dinghen sy selven kloeckelijck, in voorspoedige matelijck te dragen. Die met Godts wille wel over-een- | |
[Folio *3v]
| |
komt, versmaet al 't ghene by ghevalle gheschiet, verheft sich boven alle vreese en achterdencken, ende begeeft sy selven gheheel tot alle deught waer hem Godts wille leyt, dunckt hem eenen effenen wegh te wesen; hy blijft altijdts gestadelijck ende gerustelijck staen; soo dickwils als 't hem lust, is hy in den hemel, ende en kan noyt soo ellendigh wesen, of hy en rust sonder achterdencken in Godts schoot. Dat dien armen bedelaer seer wel beduyde, die hoe wel heel verscheurt ende door-hackelt van kleederen, naer den lichame onghesondt ende vol ellenden, verlaten (soo 't scheen) van alle menschen, was nochtans even gherust ende soo wel te vreden en ghetroost, als of hy alle het goedt van de werelt beseten hadden, als of hy ghesont ende vvel te passe | |
[Folio *4r]
| |
gevveest hadde, steunende ende rustende op den godtlijcken vville als in eenen gemackelijcken schoot; niet begheerende, niet vvenschende dan 't ghene Gode alder-aengenaemste moght vvesen; al dat hem van Godts handt overquam, als van onsen goedertieren Vader ontfangende, die best vveet vvat ons bequaem ende profijtelijckste is; soo Joannes Taulerus in de t'samensprekinge van den Theologant ende bedelaer langh ende breet verhaelt. Dese over-een-kominghe van 's menschen vville met den godtlijcken vvort in dit boeck beduydelijck verklaert, ende is in dese onse ellendighe tijden, is 't dat vvy aensien 't ghemeyn welvaren van den lande, seer van noode, om, al dat ons overkomt, van de handt des Heeren een paerlijck t'aenveerden. | |
[Folio *4v]
| |
Maer u-lieden in 't besonder dient dit oock seer vvel, die Gode heeft ghelieft te besoecken, niet in u eyghen lichaem, maer in mijn Heeren uvven man (dien ghy als u eygen bemint) ende dat met sulck een ellende ende quale, dat hy sy selven niet verroeren, noch eenen voet versetten en kan; ende dit in den fleur u leven: op dat van de beproevinghe des Alderhooghsten u beproeven soude, ende door dese tribulatie van alle aenlockinghe ende pomperije der vvereldt bevrijden, tot d'eeuvvighe goederen bereydt soudet vvorden. Vertroost ende versterckt u dan met de daghelijcksche lesinghe van 't selve boeck, op dat ghy in u herte leert ghevoelen 't ghene den Prophete Job in sy selven beproefde: Is 't dat vvy het goet van de handt des Heeren ont- | |
[Folio *5r]
| |
fanghen hebben, vvaerom en sullen vvy 't quaet niet ontfanghen? Dus vvensche ick u-lieden met mijn Heere uvven man ende gansche familie, alle saligheydt ende eeuvvigen voor-spoedt. Uyt Antvverpen den 12. Julij 1638.
V.L. oodtmoedighen
Dienaer in Christo
franciscvs de smidt. |
|