16 maart
Jettie Korver is vanmorgen met een enorme zak toffees op school verschenen. Ze verklaarde trots, ik mag lekker trakteren van me moe, omdat ik die mooie plaat gehad heb, mijn vader weet er niets van, die heeft er niets mee nodig, zegt moe.
Ik kan niet zeggen hoe 'n pijn zulke woorden je doen. Een kind, een blij kind te betrekken in de strijd die grote mensen met elkaar uitvechten. Het is misdadig. En ik ga eens gauw bij mevrouw Korver op visite.
Ik las deze laatste zin eens over, nu moet ik niet voor Voorzienigheidje gaan spelen. Ik ben maar een gewone bewaarschooljuffrouw en als ik bij al mijn fouten op dezelfde manier op mijn vingers getikt werd, als ik nu denk dat ik het mevrouw Korver moet doen, dan had ik helemaal geen tijd meer om naar school te gaan. De takken van de iepen wuiven toestemmend, in de verte klinkt een sirene. Ik ga nog even voor mijn raam zitten. Zoals moeder zat, als ze ergens over na wilde denken. Als ik dan met een opgewonden verhaal uit school thuis kwam, kon ze me lachend aankijken en zeggen: Pas op kind, dat je je niet met een anders doen bemoeit. Je weet hoe er in de Bijbel tegen gewaarschuwd wordt.
Auteursrechtelijk beschermd