Kinderen der eenzame

10 maart

Ik zal nu toch met Luiten moeten praten, want Ineke wordt in zekere zin abnormaal. Ze is zo bezeten door de angst, dat ze haar moeder in de hemel boos zal maken dat die angst haar hele kleine meisjesleventje vergiftigt. Ik zou wel eens willen weten, wie die angst aanwakkert, hoewel ik een vermoeden heb, dat het Marjan is. Marjan mijdt me - ze is na ons gesprek over haar jurk niet meer bij me in de klas geweest.

[p. 92]

Als ik nu weg blijf gaat dat kind er misschien aan, en dat alleen om een paar oudevrijstersdromen en angst voor mijn prestige.

Je kan je zelf ook een heleboel wijsmaken en in je gedachten een situatie opbouwen die helemaal niet bestaat. Ik zal morgen Ineke nog eens goed onder de loupe nemen en dan ga ik naar haar vader, hier moet een eind aan komen.

Heel laat in de avond.

Ik zal nu toch naar Ineke's vader moeten. Tante Floor heeft het me gevraagd. Ze kan het niet meer aan en Luiten is horende doof en ziende blind. Het is er voor mij niet gemakkelijker op geworden. Moeder, kon ik alleen maar hierover met u praten. Ik heb het gevoel, dat ik een goede vriendschap kapot ga maken, wanneer ik er heen ga en zoveel heb ik niet te missen.