24 januari
Ik heb geen antwoord op het briefje van Luiten gehad en Marjan heeft het toch meegenomen. Zodoende kregen we bestuursvergadering, zonder dat ik hem sprak, en ik voelde me behoorlijk onzeker. Het dak was wel gedicht, maar we zaten met de sollicitatie voor een nieuwe juf. En ieder liet zijn eigen favorieten opdraven. De Groot wilde beslist een juffrouw van zijn kerkelijke richting hebben, doch die bleek niet voorradig te zijn, zodat er besloten werd om er een van de naastbijkomende kerkelijke richting te benoemen, nadat eerst een half uur gedelibereerd was, over de juiste nabijzijnde kerkelijke richting. Soms bekruipt je de gedachte, dat de bede van Jezus: ‘Dat zij allen één zijn’ nooit verhoord zal worden.
Ik ken het meisje, dat ik nu krijg, ook al heb ik haar niet in opleiding gehad.
De laatste maand kwam ze wel eens een middagje helpen, het is een evacueetje uit het rampgebied. Ze is erg vrolijk en leuk met de kinderen en als ze in het vuur van haar spelletjes is, komt zo nu en dan haar Zeeuwse accent om de hoek kijken, waar we allemaal erg veel plezier in hebben.
Tot mijn grote verwondering stemde Luiten tegen, hoewel hij zelf geen kandidate naar voren gebracht had.
En in de pauze, toen we even apart stonden, vroeg hij sarcastisch, of ik het plotseling niet meer nodig
Auteursrechtelijk beschermd