Kinderen der eenzame

1 januari

Ben hiernaast wezen nieuwjaarwensen. Ze zaten ieder aan de kant van de kachel. Straks gaan ze naar

[p. 71]

familie, die ze in de stad hebben. Zij leek me bleek. Maar Jansen zei, dat hij zeker wist, dat het een goed jaar voor hen zou worden, en volgend jaar ligt mijn zoon daar, zei hij. Ik heb genoten, er ging zo'n sterkend iets uit van dit groeiende jonge gezin. Het is goed om aan zo iets op nieuwjaar te denken. Soms word je zo moedeloos en bang.

Verleden jaar was moeder er nog. Kind zei ze, we maken ons allemaal druk over de atoombom, en wie zal zeggen, of we er ooit iets van meemaken, maar over Christus' wederkomst maken we ons niet druk, en die komt zeker.

Nog zie ik de stille glans op haar gezicht, ze keek het raam uit of ieder ogenblik de engel met de bazuinen over de stad kon vliegen.