De avondlamp
(1850)–Maria Doolaeghe–
Auteursrechtvrij
[pagina 121]
| |
Refrein.Zingt, makkers, zingt een lustig lied!
Den slechten tyd ontzien wy niet.
Want onze kunst kan nooit vergaen
Zoo lang er huis of hut zal staen.
| |
[pagina 122]
| |
De slid is kleen, 't vernuft is groof.
Hier stampt een knaep het blinkend lood;
Daer schaeft een man
Plateel of kan;
Een andre kneedt den kleien bol,
Of steekt den warmen oven vol.
't Verloodsel stuift alreeds nu zacht
De potjes rond, die 't vuer verwacht.
Hoe schamel was de aloude tyd!
Hy wist nog van geen vette klyt.
Vrouw Eva had
Geen aerden schat,
Van pint of schotel, plat of rond,
Die met gebraed op tafel stond,
En Adam dronk met zyn gezin
Uit holle handen 't water in.
Nu staen in ieder keuken daer
Myn geestige aerden potjes klaer.
Die keukentooi,
Zoo net en mooi,
Kookt zuer en zoet tot beste spys;
Wat slimmert koopre ketels pryz',
Zy dienen der gezondheid niet.
Geen aerden pot die gift ons biedt.
| |
[pagina 123]
| |
Hier arbeidt elk met lust en moed.
Ons welzyn komt van 't aerden goed.
De handel leeft
Die werk ons geeft
En ook van ryken wordt bemind.
Het aerdewerk is de oude vrind
Van 't schamel huis; wat nood valt zuer
Als 't koffypotje staet op 't vuer?
De boerevrouw, als eerst gerief,
Heeft welgebakken teelen lief.
Zy pronken schoon
In hare woon
Met lekkre melk, die, geel en vet,
Den keldervloer is rondgezet.
Daer dikt de milde boter in.
En dat is boeren ryk gewin!
|
|