De bessen elfjes

[p. 30]

Gelderse roos

[p. 31]

 

'k Zit al dagenlang te wachten

 

En ik voel mij erg alleen,

 

Niemand komt eens bij mij praten,

 

Meêlij heeft met mij geenéén.

 

 

 

Als ik roep: ‘Komt lieve vogels,

 

Eet mijn bessen, kom maar hier’.

 

Gaan ze daad'lijk schamper lachen,

 

En ze danken voor 't plezier.

 

 

 

‘Eet ze zelf maar, lieve kleine’,

 

Roept het hele vogelkoor,

 

‘Dank je voor de invitatie,

 

Smul maar zelf, eet smakelijk hoor’.

 

 

 

O, dan ben ik zo verdrietig.

 

Want ik weet het zelf reeds lang,

 

Dat mijn schone, rode bessen,

 

Mooi wel zijn, maar zuur en wrang.