Grenzen

[p. 55]

De Verschijning

Het was stil in den middag. Met het loome,
langzame bewegen van een zieke
had hij zich opgericht en het vernomen,
een ruischen licht als kleine vogelwieken,
en hij wist nauw'lijks meer of het zijn droomen
waren, maar er was overal muziek en
het was of iemand was binnengekomen
en zich fluisterend boog over den zieke -
Hij leunde nu al zwakker achterover
en een luisterend glimlachen verscheen
om de witte lippen, en dwaalde over
de stervende dingen om hem heen,
maar de lichte gestalte tegenover
hem wenkte en samen zweefden zij heen.