Grenzen

[p. 53]

Bloemen in een ziekekamer

Beloken bloemen aan gesneden stengel,
te koop gehouden door een kinderhand,
buiten. - En hier de doodsengel,
de witte naad'ring van zijn hand.
Het heldere roepen voorbij het raam
is een koraal van jeugd.
En dit ontsteld verlangend luisteren:
de laatste vreugd?
De rozen worden toegereikt,
knoppen waarvan de gloed
het donkerroode bloed gelijkt.
Een snelle groet,
weer blijf ik achter.
De onweerhoud'bre tijd verstrijkt.
Verder en zachter
gaat het roepen voorbij.
Allen, menschen en rozen
en deze kleine koopman
sterven wij.