Grenzen

[p. 27]

De Slaapwandelaarster

Zij is opgestaan; haar stuurlooze handen
Hebben het heete kussen gestreeld.
Haar oogen hebben ontstoken randen.
Zij heeft zich jarenlang verveeld.
Verlangen was bijna doodgebloed.
Maar nooit was haar minnaar zóó nabij:
‘Hij staat buiten en hij roept mij’ -
Zij glimlacht alsof zij iemand groet.
- De ijz'ren trapleuning, ruig van roest
Is kil in haar kleine, tastende hand.
Zij ontwaakt: waar is zij aangeland?
Zij hoort in het donker haar holle hoest.