Refreinenbundel

[XXXV]

⁺ Ic sterue door haer dies noyt en rochte

[twee houtsneden naast elkaar]

O God Cupido en Venus goddinne,
hoe mach v rechtuerdicheyt dit verdragen
dat den loon van reynder ghestadiger minne
niet anders en is dan een afgront van plagen;
tschijnt dat ghi selue listen legt en laghen
om mi te bringhen in desperacien,
want hoe ic dagelicx eenen boeck vol clagen
⁺ doe met bloedighen lamentacien
ghi versteent haer herte die ic vol gracien
kende te voren,
so dat in mi nv en tallen spacien
hope is verloren.
nochtans bliuic haer eyghen ghesworen,
o vermaledijde, dier mi toe brochte
te steruen door haer dies noyt en rochte.

Dadic als Iason, Theseus oft Eneas,

die haer schoone vrouwen hebben bedroghen,
oft menich ander daer ic laetst af las,

+ [f. 57 r°]

+ [f. 57 v°]

[p. 78]

 

so soudic mijn leet pacientelijc ghedogen;

20

mer ic mach die contrarie so wel betogen

 

dat elc mijns deeren mach diet weet,

 

want therte en heuet noyt eens geploghen ^{vs. 22/23}

 

ten was om lijden al eeuen ghereet.

 

o valsche fortune, mijn bitter sweet

25

roept op v wrake,

 

o corosiuich fenijn seer heet, ^{vs. 26}

 

bloetghierige drake,

 

ghi verslint mi met sulcken onghemake

 

dat mi wondert hoe ict verdraghen mochte.

30

⁺ ic sterue duer haer dies noyt en rochte.

 

 

 

Draken, grijffonen, beeren, leeuwen, leeuwinnen,

 

in haren speluncken wrede onghieren ^{vs. 32}

 

tyrannich verwoet wijlen van binnen,

 

vintmen ghesacht bi suete manieren,

35

haer wreetheyt smeltende als was biden vieren;

 

ia god selue, vergramt, wert ghepayseert;

 

mer deedelste dier onder alle dieren

 

van sueter manieren gracelicxst verchiert

 

en daer proper wesen ghenade in stiert

40

wt alder beradecheyt, ^{vs. 40}

 

dat is van puerder wreetheyt gheregiert

 

vol alder versmadicheyt,

 

genuechte makende in hairs selfs ongenadicheyt,

 

dus seg ic met beuende stemme onsochte:

 

ic sterue duer haer dies noyt en rochte.

 

 

 

Princelijc wesen vol van discrecien,

 

hout op met desen, thoon ionst in tijen;

 

Eurealus en minden noyt so Lucresien ^{vs. 48}

 

appoteke vol specien, ondanck diet benijen ^{vs. 49}

50

die doch tuwaert niet en misrochte. ^{vs. 50}

 

al soude mi tsweert van bitterheit doorsniden,

vs. 22/23 heuet noyt ... geplogen ... ten was: heeft zich daaraan (t.w. aan ontrouw) nooit bezondigd, maar het was enz.

vs. 26 corosiuich: bijtend.

+ [f. 58 r°]

vs. 32 Aan het begin is wsch. die weggevallen.

vs. 40 beradecheyt: welwillendheid, genegenheid; vgl. LII, 43.

vs. 48 Vgl. XII, 8.

vs. 49 Na de eerste helft van dit vers gaat het zinsverband verloren; mogelijk moeten vs. 50 en 51 verwisseld worden, maar waarschijnlijk ontbreekt er toch iets.

vs. 50 misrochte: misdeed.

[p. 79]

 

ic ben eewich bereet met bliden gedochte:

 

⁺ ic sterue duer haer dies noyt en rochte.

+ [f. 58 v°]